بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر
مقابله‌نشده با دانشنامه‌ها

اجتهاد

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اجتهاد از نظر لغوی به معنای کوشش و تلاش فراوان و از نظر اصطلاحی به معنای کوشش و تلاش فراوان در جهت استنباط و استخراج احکام شرعی از ادله شرعیه است.[۱][۲] اجتهاد در دین، یکی از صفات مومن در احادیث اسلامی برشمرده شده است. در دیگر احادیث اسلامی نیز، مجتهد در صورتی که صحیح فتوا کند، دو اجر و اگر به اشتباه فتوا دهد، یک اجر خواهد برد. در منابع اسلامی معاذ بن جبل که به ولایت یمن توسط محمد فرستاده شده بود، به عنوان اولین مجتهدان تاریخ اسلام یاد شده‌اند.[۳]

مقدمات اجتهاد

از جمله مهم‌ترین مبادی (مقدمات، پیش نیازها) اجتهاد که فقها و مجتهدین به آن پرداخته‌اند عبارتند از:[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اسکندر، علوی (۱۴۰۱). «پژوهشی پیرامون مبادی اجتهاد مقاله». پژوهش‌های فقه اسلامی و مبانی حقوق (۸).