حمزه
حمزة بن عبدالمطلب که در ادبیات مسلمانان به سیدالشهدا و اسدالله نیز شناخته می‌شود، عموی محمد، پیامبر اسلام بود. او از مهاجرین به حساب می‌آمد که در حمایت از محمد، از مکه به مدینه مهاجرت کرد و از مسلمانان اولیه به شمار رفته است. او در غزوه احد کشته شد و جسدش مثله گردید.
سرگذشت
حمزة بن عبدالمطلب، عموی محمد بود که از قبیله بنی‌هاشم و از بزرگان این قبیله به حساب می‌آمد. او از مسلمانان اولیه بود که در مکه مسلمان شد و از حامیان محمد به شمار می‌رفت. وی بعد از هجرت محمد به مدینه، مکه را ترک و به مدینه آمد. او از صحابه مشارکت کننده در نبرد بدر و احد بود. او را به جهت شجاعتش، اسدالله می‌گفتند.[۱]
در غزوه احد
حمزه در نبرد احد أرطاة بن عبدشرحبیل عبدری و عثمان بن أبی‌طلحه از پرچمداران بنی‌عبدالدار در سپاه مکه و سبابع بن عبدالعزی را کشت و سرانجام به دست وحشی غلام جبیر بن مطعم کشته شد. قاتل او وحشی به پاس این اقدام، آزاد شد و در سال نهم ه.ق مسلمان شد. جسد حمزه توسط هند و دیگر زنان سپاه مکه، پس از غزوه احد مثله شد. گوش و بینی او را بریدند و جگر او را از بدنش خارج کردند. منابع تاریخی از توهین ابوسفیان به جسد حمزه یاد کرده‌اند. جسد او به گونه‌ای بود که وقتی صفیه، خواهرش قصد دیدن جسد او را داشت، محمد از این کار منع کرد. حمزه را به همراه خواهرزاده‌اش عبدالله بن جحش (پسر امیمه بنت عبدالمطلب) در یک گور دفن کردند.[۲]
پس از درگذشت
محمد علاقه شدیدی به حمزه داشت و پس از انکه بر سر جسد او حاضر شد، گفت: «هرگز به مصیبت کسی مانند تو گرفتار نخواهم شد، و هرگز در هیچ مقامی سخت‌تر از این بر من نگذشته است». پس از آن، زنان انصار برای حمزه، مجلس سوگواری ترتیب دادند.[۳]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «احد». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
[[رده:]] [[رده:]] [[رده:]] [[رده:]]