بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

ارتش

از اسلامیکال
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ارتش، (در عربی جند یا جیش) که در ادبیات اسلامی جیش‌الله یا جنودالله نامیده شده، به معنای مجموعه سپاهیان یک مملکت است.

در اصطلاح

ارتش، (در عربی جند یا جیش) به معنای مجموعه سپاهیان یک مملکت گفته می‌شود. ارتش در نظام اسلام، با توجه به انتسابش به خدا، جنودالله یا جیش‌الله خوانده شده است.

در اسلام

در اسلام، بیش از آنکه به جنبه ظاهری و مادی ارتش توجه شود، به بُعد معنوی آن از حیث روش اخلاقی افراد ارتش و شیوه فرماندهی و نحوه برخورد سرباز با حریف در نبرد پرداخته شده است. در اسلام، حقوق نیروهای ارتش باید از خراج حکومتی تأمین شود و در خصوص ویژگی‌های اخلاقی فرماندهان، توصیه‌هایی وجود دارد. پاکدامنی و بردباری از صفات توصیه شده برای فرماندهان بوده است. بر اساس روایتی منقول از ابن‌عباس، محمد، پیامبر اسلام، بهترین عدد گروهان اعزامی را ۴۰۰ نفر و بهترین عدد سپاه را ۴۰۰۰ نفر دانسته است. بر اساس روایتی از محمد، اگر لشکری دوازده‌هزار نفری، رزمند، صادق و با استقامت باشند، هرگز شکست نخواهند خورد.[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ارتش». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.