بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

سهم‌الارث

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۹ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

بر اساس فقه شیعی، سهام هر فرد از طبقه، متفاوت است و با وجود طبقه پیشین، طبقه بعدی از ارث محروم خواهد بود. بر اساس آنچه فقهای شیعه دوازده‌امامی گفته‌اند، زوج در صورت نبودن فرزند برای زوجه، نصف همه مال و با بودن فرزند یک چهارم ارث خواهد برد. در مقابل زوجه با بودن فرزند برای زوج، یک‌هشتم و با نبودن آن یک چهارم از همه مال (بجز زمین به معنای عرصه و نه اعیان به معنای ساختمان و درختان و…) ارث خواهد برد. تنها شرط ارث در زوجیت، عقد دائم بودن ازدواج است.[۱]

بر اساس فقه شیعی، سهم ارث طبقه اول به این صورت است که اگر پدر یا مادر متوفی تنها وارثان بودند، تمام مال را به ارث می‌برد و اگر هر دو بدون فرزند باشند، مادر با بودن دو برادر یا چهار خواهر یا یک برادر و دو خواهر پدری یا پدر و مادری میت، یک ششم و بقیه را پدر می‌برد و با نبود چنین برادر و خواهرانی، مادر یک سوم و پدر دو سوم می‌برد. در صورتی که فرزند یکی بود، همه مال از آن او است و اگر فقط پسرهای متعدد یا دخترهای متعدد بودند، به‌طور مساوی قسمت می‌کنند و اگر دختر و پسر با هم بودند، پسر دو برابر دختر می‌برد. و اگر پدر و مادر با فرزندان پسر یا پسر و دختر جمع شدند پدر و مادر هر یک، یک ششم و بقیه از آن فرزندان است. و اگر پدر و مادر با یک دختر جمع بودند در صورتی که میت دو برادر یا چهار خواهر یا یک برادر و دو خواهر پدری داشته باشد (با وجود اینکه آنها در این طبقه ارث نمی‌برند) مال شش قسمت می‌شود یک ششم از آن مادر و یک ششم از آن پدر و سه ششم از آن دختر است و یک ششم دیگر یک چهارمش از آن پدر و بقیه از آن دختر است. و اگر برادر یا خواهران مزبور نبودند مال پنج قسمت می‌شود پدر و مادر هر یک، یک قسمت و دختر سه قسمت می‌برد. فرزند فرزند در همین طبقه اوّل است ولی با بودن فرزند بلا واسطه او ارث نمی‌برد. در این میان، شمشیر، قرآن، انگشتر و لباس ویژه متوفی به پسر بزرگش تعلق دارد که از آن به عنوان حبوه یاد شده است.[۲]

ارث طبقه دوم چنین است که اگر جد (پدربزرگ) تنها بود، چه پدری و چه مادری باشد، همه مال از آن او است و همچنین اگر برادر پدر و مادری یا پدری بود، و اگر جد و برادر جمع شدند و هر دو از سوی پدر بودند مال را دو نصف می‌کنند. و اگر یک جده (مادربزرگ) به تنهایی بود، چه پدری و چه مادری، همه مال را می‌برد. و اگر جد یا جده یا هر دو پدری با جد یا جده یا هر دو مادری جمع بودند، پدری‌ها دو برابر مادری‌ها می‌برد ولی مادری‌ها به‌طور مساوی و پدری‌ها، جد دو برابر جده می‌برد. برادر مادری یا خواهر مادری به تنهایی همه مال را می‌برد و اگر برادر و خواهر مادری جمع بودند مال را به‌طور مساوی می‌برند. اگر برادر و خواهر پدر و مادری و برادر و خواهر پدری و برادر و خواهر مادری با هم جمع بودند برادر و خواهر پدری ارث نمی‌برند و مادری اگر یکی بود یک ششم و اگر بیشتر بودند یک سوم به‌طور مساوی و بقیه از آن برادر و خواهر پدر و مادری است که برادر دو برابر خواهر می‌برد. در صورتی برادر و خواهر پدری ارث می‌برد که برادر و خواهر پدر و مادری نباشد. اگر برادران با اجداد جمع بودند برادران و خواهران و اجداد مادری یک سوم می‌برند و به‌طور مساوی با هم قسمت می‌کنند و برادر و خواهر و جد و جده پدری دو ثلث می‌برند، مرد دو برابر زن. جد هر چه بالا باشد (در صورتی که جد پائین نباشد) به همراه برادر ارث می‌برد و برادرزاده هر چه پائین باشد (در صورتی که برادر نباشد) به همراه جد ارث می‌برد.[۳]

ارث طبقه سوم چنین است که اگر یکی از افراد این طبقه به تنهایی بود، همه مال را به ارث می‌برد و اگر عمو و عمه با هم بودند در صورتی که مادری بودند به‌طور مساوی و اگر پدر و مادری یا پدری بودند مرد دو برابر زن می‌برد. اگر عمو و عمه مادری یا یکی از آنها با عمو و عمه پدری یا پدر و مادری جمع شدند مادری اگر یکی بود یک ششم و اگر متعدد بودند یک سوم می‌برد و بقیه از آن پدری یا پدر و مادری است. اگر عمو و عمه با دائی و خاله جمع شدند دائی و خاله چه یک نفر و چه بیشتر باشند یک سوم و عمو و عمه دو ثلث می‌برد.[۴]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ارث». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.