اسعد بن زراره
ابوامامه اَسعَد بن زراره بن عدس نجاری یکی از صحابه محمد بود. نسب او به قبیله خزرج میرسید و یکی از شجاعان و اشراف در دو دوره جاهلیت و اسلام بود. گفته شده که اسعد ساکن مدینه بود و در در زمان حضور محمد در مکه به همراه ذکوان بن عبدقیس به مکه رفت و اسلام آورد و به مدینه بازگشت. اسعد و ذکوان را نخستین کسانی بودند که به مکه رفتند. بعدتر اسعد یکی از نقباء دوازدهگانه محمد شد و نقیب بنینجار گردید. وی در سال اول هجرت پیش از پایان بنای مسجد مدینه، درگذشت و او اولین نفر انصار بود که در بقیع دفن شد. پس از مرگ او، قبیله بنینجار به نزد محمد آمدند و از وی درخواست کردند که جانشین اسعد در نقابت را مشخص نماید و محمد خودش را نقیب آنان معرفی کرد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اسعد بن زراره». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.