آیه ۳۲ سوره مائده
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مائده | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
شماره آیه | ۳۲ | ||||
شماره جزء | ۶ | ||||
شماره حزب | ۲۳ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۲ سوره مائده سی و دومین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
مِنْ أَجْلِ ذَٰلِكَ كَتَبْنَا عَلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ بَعْدَ ذَٰلِكَ فِي الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بدین خاطر بر بنیاسراییل مقرر داشتیم که هرکس انسانی را به قتل برساند بدون اینکه کسی را کشته باشد و یا اینکه فسادی را در زمین برپا کرده باشد، چنان است که همه مردم را کشته باشد و هرکس انسانی را زنده بگذارد و او را نکشد، مانند آن است که همه مردم را زنده نگه داشته باشد و پیامبران ما با معجزات آشکار پیش آنها آمدند، سپس بسیاری از آنها راه اسراف را در زمین درپیش گرفتند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به این جهت بر بنیاسرائیل مقرر داشتیم که هرکس کسی را جز به قصاص قتل، یا به جزای فساد در روی زمین، بکشد مانند این است که همه مردم را کشته باشد، و هرکس کسی را زنده بدارد مانند این است که همه مردم را زنده داشته باشد، و پیامبران ما معجزاتی برای آنان آوردند آنگاه بسیاری از آنان در سرزمین خویش زیادهروی پیشه کردند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه …[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانستهاند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کردهاند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانستهاند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۳۴۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۴۸۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۱۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۱۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.