آئیننامه (ابنمقفع)
آئیننامه نام یکی از کتابهای عصر ساسانیان بود که ابن مقفع در قرن دوم هجری (هشتم میلادی) از زبان پارسی میانه به زبان عربی ترجمه کرد. این کتاب مانند خداینامه، کتابی نیمیرسمی و دارای مضامین پندآموز و تربیتی بود.[۱]
پانویس
منابع
- اوشیدری، جهانگیر (۱۳۸۳). دانشنامهٔ مزدیسنا: واژهنامهٔ توضیحی آیین زرتشت. تهران: نشر مرکز. شابک ۹۶۴-۳۰۵-۳۰۷-۵.