عبیدالله بن عمر
عبید الله بن عمر (به عربی: عبيد الله بن عمر بن الخطاب) (مرگ: 73 هجری/۶۵۷ میلادی) یکی از فرزندان عمر و از صحابیون محمد بود.[۱]
نسب
عمر، عبیدالله را از زنی به نام ام کلثوم ملیکه بنت جرول (به عربی: أم کلثوم بنت عمرو بن جدول الخزاعیة) از قبیله خزاعه داشت. عمر بعد از اسلام آوردن از این زن طلاق گرفت و ام کلثوم با یکی از خویشاوندانش به نام «أبو جهم ابن حذافة» ازدواج کرد و بت‌پرست ماند و در مکه زندگی می‌کرد.[۱]
خونخواهی از عمر
عبیدالله از ماجرای خونخواهی از پدرش عمر معروف شد که در ذی الحجه ۲۳/ نوامبر ۶۴۴، به‌دست غلام ایرانی مغیرة بن شعبه به نام ابولؤلؤ کشته شده بود. بنا به اکثر روایات، ابولؤلؤ پس از دستگیری، خودکشی کرد. از این رو عبیدالله برای انتقام‌گیری به افراد دیگری روی آورد. عبیدالله ۳ تن یعنی، دختر ابولؤلؤ و هرمزان (از فرماندهان سابق ساسانی که مسلمان شده بود) و یک ایرانی مسیحی به نام جفینه را کشت. یعقوبی معتقد است که عبیدالله، ابولؤلؤ و زن و دخترش را کشت. منابع زیادی حاکی از آن هستند که وی همچنین با برده‌های ایرانی مدینه و حتی برخی از مهاجرین نیز درگیر شد. منابع معتقدند که عبیدالله از سلامت روحی و روانی چندانی برخوردار نبوده است و شخصیتی مذموم در خانواده عمر بوده (گفته می‌شود یک بار عمر عبیدالله را به‌خاطر نوشیدن شراب، حد شرعی زد)[۱]
با این وجود، عمل عبیدالله خلاف شرع تلقی می‌شد و وی نزد سعد ابن ابی‌وقاص مدتی بازداشت بود. اما عثمان وی را مورد عفو قرار داد و این عمل عثمان بهانه‌ای به‌دست مخالفانش داد. عبیدالله تا این زمان فعالیت‌های سیاسی قابل توجهی نداشته و بعداً یکی از خون‌خواهان عثمان گردید و از ترس علی که قسم خورده بود وی را قصاص می‌کند، به سپاه معاویه در شام گریخت و در جنگ صفین یکی از فرماندهان سپاه معاویه بود و در آن جنگ در سال ۳۷ هجری/۶۵۷ میلادی کشته شد.[۱]
پانویس
ارجاعات
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Robinson, “ʿUbayd Allāh b. ʿUmar”, 10: 763.
منابع
- Robinson, C.F (2000). "ʿUbayd Allāh b. ʿUmar". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. ۱۰ (second ed.). Leiden: E. J. Brill. p. ۷۶۳.
{{cite encyclopedia}}: Unknown parameter|عنوان جلد=ignored (help)