فرخنده ساوجی
| فرخنده ساوجی | |
|---|---|
| متولد | نیمه قرن سیزدهم هجری شمسی ساوه |
| وفات | ۱۳۱۵ خورشیدی ساوه |
| ملیت | ایرانی |
| حرفه | شاعر |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| خویشاوندان | عابدین ضیا امیر حسینی ملقب به ضیا لشکر (فرزند) صیف لشکر (همسر) مصطفی ملقب به اعتضاد العلما (فرزند) |
فرخنده ساوجی (زاده نیمه قرن سیزدهم شمسی در ساوه - درگذشته ۱۳۱۵ خورشیدی در ساوه) شاعر زن اهل ایران است.
زندگی‌نامه
فرخنده از کودکی به حسن خلق معروف بود و شعر می‌سرود. در اواخر عمر نابینا شد اما این عارضه او را از شعر گفتن بازنداشت. وی قصیده و غزل را به خوبی می‌سرود. دیوان اشعارش در سال ۱۳۰۷ با مقدمه افخم‌السادات سلطانی در تهران به چاپ رسیده و مشتمل است بر سه مجموعه شعر: «ساقی‌نامه»، «گل و بلبل» و «غدیریه» از اشعار اوست.[۱]
پانویس
ارجاعات
- ↑ خلج، فرخنده ساوه جی، ۱۲.
منابع
- کیکاووس، ادین (۱۳۹۸). شاعران. تهران: ابان.
- نعمتی، احمد (۱۳۸۳). ساوه شهر باستانی. انشارات اعلاء. ص. ۱۳۴–۱۳۷. شابک ۵-۰-۹۵۴۲۲-۹-۶۴.