آیه ۴۱ سوره صافات
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | صافات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۸۲ | ||||
| شماره آیه | ۴۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۳ | ||||
| شماره حزب | ۹۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۱ سوره صافات چهل و یکمین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه، خداوند نعمت‌های فراوانی را به «عبادالله مخلصین» وعده می‌دهد. در میان این نعمت‌ها، نخستین نعمت، «رزق معلوم» یا روزی مشخصی است که به آن‌ها اختصاص داده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اینان روزیِ معیّن دارند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اینان روزی معین دارند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، خداوند نعمت‌های فراوانی را به «عبادالله مخلصین» وعده می‌دهد. در میان این نعمت‌ها، نخستین نعمت، «رزق معلوم» یا روزی مشخصی است که به آن‌ها اختصاص داده شده است. برخی مفسران این رزق را به نعمت‌های توصیف‌شده بهشتی تفسیر کرده‌اند، در حالی که برخی دیگر آن را به مواهب معنوی و غیرقابل توصیف نسبت داده‌اند. مکارم شیرازی نیز نظر دوم را جامع‌تر دانسته و معتقد است که این نعمت، شامل لذت‌های روحانی و درک حضور خداوند است؛ لذتی که جز با تجربه آن قابل فهم نیست؛ بنابراین، در حالی که نعمت‌های مادی بهشتی در قرآن به وضوح توصیف شده‌اند، نعمت‌های معنوی و روحانی به صورت کلی بیان شده‌اند، زیرا این مواهب از جنسی هستند که از حدود توصیف فراتر می‌روند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۳۳۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۱۸۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۴۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۴۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵۲: ۱۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره صافات»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۶۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
