امایمن
اُمّایمن، با نام اصلی برکه و کنیه امالظباء، که به طور کامل برکه بنت ثعلبه بن عمرو گزارش شده است، از اصحاب پیامبر اسلام، در کودکی، محمد را پرورش داد و از مهاجران به حبشه و مدینه بود. او در جنگهای محمد حضور داشت، احادیثی نقل کرد و فرزندش ایمن در جنگ حنین کشته شد.
زندگی
اُمّایمن، با نام اصلی برکه و کنیه امالظباء، دختر ثعلبه بن عمرو، از اصحاب پیامبر اسلام بود. او در کودکی پیامبر را پرورش داد و مورد محبت ویژه او قرار داشت. پیامبر از او بهعنوان کسی که پس از مادرش همچون مادر او بود، یاد میکرد. اُمّ ایمن از مهاجرانی بود که ابتدا به حبشه و سپس به مدینه هجرت کرد. پس از ازدواج پیامبر با خدیجه، او آزاد شد و با عبید بن حارث خزرجی ازدواج کرد که از این ازدواج پسری به نام ایمن داشت. پس از مرگ عبید، با زید بن حارثه ازدواج کرد و فرزندی به نام اسامه به دنیا آورد.[۱]
او در جنگهای احد، حنین، و خیبر حضور داشت و احادیثی از محمد نقل کردهاست. او را مسلمانی معتقد ترسیم کردهاند به طوری که در هنگام درگذشت محمد، به علت قطع شدن وحی، بسیار گریست. همچنین در ماجرای فدک، از سوی فاطمه زهرا به عنوان شاهد معرفی شد. فرزندش ایمن در جنگ حنین کشته شد.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «امایمن». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.