ابوقیس

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
ابوقیس
گونهمیمون
جنسیتمذکر
کنیهأبو قیس (پدر قیس)
شناخته‌شده برایمی‌گساری و سوارکاری
مالکیزید بن معاویه
علت مرگسقوط از اسب

ابوقَیس (به عربی: أبو قَيس) کنیهٔ میمون هم‌پیالهٔ یزید، خلیفه دوم اموی بود؛ که از گُردهٔ خلیفه بالا می‌رفت، و از جام او می‌نوشید. یزید وانمود می‌کرد؛ که او پیرمردی از بنی‌اسرائیل است، که برای گناهانش مسخ شده‌است.[۱][۲]

در منبع اسلامی

مسعودی در مروج‌الذهب بوقیس را هم‌نشین می‌گساری یزید می‌داند، که متکایی ویژهٔ او در آن انجمن جای‌داشت. وی با گورخری زین و لگام‌شده سوارکاری می‌کرد. روزی ابوقیس از دیگر سوارکاران پیشی گرفت و به نزد یزید رسید، که شاعری شامی آن روز درباره‌اش چنین سرود:

تمسک أبا قیس بفضل عنانهافلیس علیها إن سقطت ضمان
ألا من رأی القرد الذی سبقت بهجیاد أمیر المؤمنین أتان

معنی: بگیر ابوقیس افسار ماچه‌خر. بر گردنش نیست گر تو بیفتی / کیست که دیده باشد، میمونی را که پیش بیافتد از اسب‌های امیرالمؤمنین با گورخری؟[۳]

مرگ

او جامه‌ای از ابریشم سیاه بر تن و کلاهی رنگارنگ بر سر داشت؛ و در هم‌آوردی سوارکاری بر خری آموزش‌دیده سوار بود و می‌تاخت، که ناگهان خر او را به زیرافکند و گردن ابوقیس شکست. یزید با دل‌شکستگی، خاک‌سپاری او را با انجام آیین اسلامی برگزار کرد.[۴] همچنین او را سرآمد و بزرگ بوزینگان خواند، و برای گور آراسته با گل شنگ او آرزوی نزدیکی به خدا را داشت.[۵]

لم یبق قرم کریم ذو محافظةإلا أتانا یعزّی فی أبی قیس
شیخ العشیرة أمضاها وأحملهاله المساعی مع القربوس والدیس
لا یعبد الله قبراً أنت ساکنُهفیه الجمالُ وفیه لحیةُ التیس

پانویس

ارجاعات

منابع

  • رضا، محمد (۲۰۱۶). الحسن و الحسین: سیدا شباب اهل الجنة. بیروت: دار القلم. شابک ۹۷۸۹۹۵۳۴۴۲۳۸۹.
  • Thubron، Colin (۲۰۱۱). Mirror To Damascus. لندن. شابک ۹۷۸۱۴۴۶۴۸۳۶۵۷.
  • زیدان، جرجی (۲۰۱۲). تاریخ التمدن الإسلامی - الجزء الأول. شابک ۹۷۸۹۷۷۷۱۹۱۳۱۹.
  • الکتبی، محمد بن شاکر. فوات الوفیات والذیل علیها الجلد الرابع. به کوشش الدکتور احسان عباس. بیروت: دار صادر.