اجاره
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
اجاره یکی از عقود شرعی در اسلام است. در معنای اجاره گفته شده است که آن، «تملیک منفعت معین چیزی یا شخصی در مقابل مزدی معین» است. بر اساس فقه شیعی، این عقد، از عقود لازم است و بر این اساس باید صیغه ایجاب و قبول خوانده شود تا عقد لازم گردد. مدت و مزد در این معامله بایستی معین باشد و اگر عینی منافع گوناگونی داشته باشد، بایستی منفعت مورد نظر مشخص گردد و اگر آن عین وسیله نقلیه باشد می‌باید مسافت نیز تعیین شود. دو اصطلاح اجیر و مستاجر در این عقد به کسی که اجاره می‌دهد (مالک) و کسی که اجاره می‌کند، اشاره دارد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اجاره». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.