اسدالله دزفولی کاظمی

اسدالله بن اسماعیل شوشتری دزفولی کاظمی که به اختصار اسدالله ذزفولی کاظمی شناخته می‌شود، فقیه و اصولی شیعه امامیه بود. وی در اوائل قرن سیزدهم هجری قمری از شاگردان آقاباقر بهبهانی و مهدی بحرالعلوم بود. عبدالله شبر از شاگردان او بود که از وی اجازه روایت داشت. کاظمی در سال ۱۲۳۴ ه‍.ق در نجف درگذشت. از جمله مشهورترین آثار او، کشف القناع عن وجوه حجّیة الاجماع است که در تهران به چاپ رسیده است. کتاب اللؤلؤ المسجور فی معنی الطهور و کتاب دیگری به نام مستطرفات من الکلام از آثار اوست. کتاب مقابس الانوار و نفائس الابرار در فقه و کتاب منهج الحقیق فی حک می التوسعة و التضییق از کتاب‌های دیگر اوست.

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «شیخ اسدالله». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.