مسابقه سال اسلامیکال
همزمان با آغاز ماه رمضان، مسابقه سال اسلامیکال با هدف معرفی اسلامیکال و توسعه مقالات در زمینه اسلامی آغاز شده‌است. علاقه‌مندان به شرکت در این مسابقه می‌توانند تا پایان ماه رمضان ۱۴۴۶ قمری برای آن نام‌نویسی کنند. فهرستی از مقالات پیشنهادی جهت ایجاد در اینجا وجود دارد
بدون رده
بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

اسراردده

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

محمد اَسْرارْدَده، متولد سال ۱۲۱۱ قمری (۱۷۴۹ میلادی)، از شاعران و تذکره‌نویسان سلسله مولویه در ترکیه است. وی به سال ۱۱۶۲ قمری در سن ۴۹ سالگی از دنیا رفته است. از وی آثاری در شعر، سیره و لغت باقی مانده است.

سرگذشت

وی به سال ۱۲۱۱ قمری در استانبول زاده شد و در همان شهر به تحصیل مشغول گردید. وی توانست علاوه بر فارسی و عربی، به زبان‌های دیگری چون یونانی، لاتین و ایتالیایی مسلط گردد. وی که به تدریس علاقه‌مند بود، پس از آشنایی با شیخ غالب، به طریقه مولویه پیوست و در مولوی خانه غلطه واقع در استانبول، به تکمیل تحصیلات خویش پرداخت. وی پس از سپری کردن دوره ریاضت، به مقام درویشی و ددگی رسید و در زمره اصحاب و مریدان صحیمی شیخ غالب قرار گرفت. وی برای سکونت در مولوی خانه غلطه، حجره کوچکی را تهیه کرد و در کنار مرید خویش ماند. وی باقی عمر کوتاهش را به سرودن اشعار صوفیانه مشغول بود و در سن ۴۹ سالگی و پیش از شیخ و مرید خویش، وفات یافت. جسدش را پس از رگ در همان مکان اقامتش، مولوی‌خانه غلطه به خاک سپردند. سال مرگ وی را ۱۱۶۲ قمری گزارش کرده‌اند.[۱]

اهمیت و ویژگی

اسراردده در دوره زندگی خود، با شیخ غالب صمیمت عمیقی پیدا کرده بود و بسیاری از اشعار خود را در وصف شیخ می‌سرود. شیخ نیز در فراغ اسراردده، مرثیه‌ای زیبا سرود و از علاقه و دلبستگی خود به وی یاد کرد. وی از شاعران ادبیات دیوانی است که اغلب اشعارش مضمون مذهبی و عرفانی داشت. در میان اشعار وی که در ستایش شمس تبریزی و مولوی سروده است، قالب آنها ترجیع‌بند، مخمس و رباعی است. وی در این زمینه از سبک شیخ غالب استفاده کرده‌است.[۲]

اشعار

اشعار وی از وت چندانی برخوردار نیست ولی اغلب آنها، از روانی، روشنی و احساسات لطیف بشری برخوردار هستند. تمایز اشعار وی با سایر شعرای فرقه مولویه، عدم پیچیدگی و ابهام آمیزی است. اشعار وی، تداعی کننده لطافت روح و عواطف باطی صوفیانه است که دور از جهان مادی، در مولوی‌خانه‌ای منزوی و متروک، جای گرفته است.[۳]

آثار

از جمله آثار وی می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:[۴]

  • دیوان اشعار (دیوانی کوچک شامل ۱۶۰ صفحه شعر به خط عربی که در ۱۲۵۷ در استانبول به چاپ رسیده است)
  • مبارک‌نامه (دیوانی از اشعار مثنوی و مضامین مذهبی که در آن به محبت نسبت به خاندان علی بن ابی‌طالب اشاره شده است.)
  • فتوت‌نامه (دیوانی از اشعار مثنوی و مضامین مذهبی که در آن به محبت نسبت به خاندان علی بن ابی‌طالب اشاره شده است.)
  • تذکره شعرای مولویه (مهمترین تألیف اسراردده و حاوی نمونه اشعار و شرح احوال بیش از ۲۰۰ شاعر مولویه)
  • لغت‌نامه ایتالیایی-ترکی

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خسروشاهی، جلال (۱۳۶۷). «اسرار دده‌». دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. به کوشش موسوی بجنوری، محمدکاظم. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ‎۹-۶۶-۷۰۲۵-۹۶۴-۹۸۷.