تاریخ مدینة دمشق
تاریخ مدینة دمشق با نام کامل تاریخ مدینة دمشق -حماها الله- و ذکر فضلها، و تسمیة من حلَها من الأماثل، أو اجتاز بنواحیها من واردیها و أهلها نوشتهٔ ابوالقاسم علی بن حسن بن هبةالله شافعی دمشقی برجسته‌ترین فرد از خاندان ابن‌عساکر است. دوران زندگی وی مصادف با انقراض سلاجقه شام و روزگار نورالدین زنگی و صلاح‌الدین ایوبی بر مناطق شام تقارن دارد. سیاست مذهبی نورالدین زنگی و نیز ایوبیان بر مبارزه با تبلیغات فاطمیان شیعی‌مذهب و حمایت از مذاهب اهل سنت و پیروان حدیث استوار بود، از این رو، کار گردآوری و روایت حدیث در روزگار ابن‌عساکر سخت بالا گرفت و خود وی در این زمینه به چهره‌ای درخشان بدل گشت.[۱]
کتاب تاریخ مدینه دمشق، منحصر به احوال دمشق نیست، بلکه یک دورهٔ تاریخ شام، به‌ویژه از بعد فرهنگی آن به‌شمار می‌رود که با سیره پیامبر اسلام آغاز می‌شود و عصر خلفای راشدین و فتوحات اسلامی را در بر می‌گیرد. اهمیت کتاب، به ویژه به سبب ذکر احوال و رجال سیاسی قرن ۶ هجری است که یکی از منابع مهم این سده محسوب می‌شود. موضوع قابل توجه در این کتاب، داده‌های تاریخی ناچیز ابن‌عساکر در رابطه با جنگ‌های صلیبی است.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- ناصری طاهری، عبدالله (۱۳۹۴). تاریخ جامع جنگ‌های صلیبی؛ پژوهش و تحلیل (۱). قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.