حشر (قشون)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
حَشَر عموماً به معنی قشون غیر منظم و سرباز چریک است. در عهد مغول به معنی کسانی بوده است که از ایشان برای کمککارهای نظامی مثل پر کردن خندقها و آوردن سنگ و چوب جهت انباشتن رودخانه و خرابی حصارها استفاده میشده است.[۱]
رسم سپاه چنگیز به این قرار بود که اگر مردم شهری یاغیگری و دشمنی در مقابل آنان را اختیار میکردند حکم قتل زن و فرزند و اقوام ایشان و ویرانی شهر و قتلعام تمامی اهالی صادر میشد و نحوهٔ انجام کار بدین ترتیب بود که ابتدا مردم را به خارج شهر کوچ میدادند بعد از میان ایشان پیشهوران را جدا کرده به شهرهای ترکستان و مغولستان میفرستادند و جماعتی را هم به عنوان حشر انتخاب نموده و بعد بقیه را از دم شمشیر میگذراندند.[۲]
پانویس
ارجاعات
- ↑ اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۴۱.
- ↑ اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۰۸.
منابع
- اقبال آشتیانی، عباس (۱۳۸۹)، تاریخ مغول، تهران: موسسه انتشارات نگاه، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۵۱-۴۵۲-۵