عمر بن عبدالعزیز

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
عمر بن عبدالعزیز
عمرِ دوم
عمر بن عبد العزیز
خلافت۹۹–۱۰۱ ه‍.ق ۷۱۷ تا ۷۲۰
پیشینسلیمان بن عبدالملک
جانشینیزید بن عبدالملک
متولد۶۳ ه‍.ق ۲ نوامبر ۶۸۲ (۲۶ صفر ۶۳)
مدینه
درگذشته۱۰۱ ه‍.ق ۴ فوریه ۷۲۰ (۱۶ رجب ۱۰۱)
دیر سمعان، معره نعمان، شام (سرزمین)
آرامگاه
همسران
  • فاطمة بنت عبد الملک (دختر عمویش)
  • لمیس بنت علی بن الحارث
    حلتما بنت زاعد بن عبید
  • أم عثمان بنت شعیب بن زیان
فرزند(ان)عبدالملک • عبدالعزیز • عبدالله • ابراهیم • اسحاق • یعقوب • بکر • ولید • موسی • عاصم • یزید • زیان • عبدالله • امینه • ام عمار • ام عبدالله
نام کامل
عمر بن عبدالعزیز بن مروان بن حکم بن ابی العاص بن امیه
دودمانامویان
پدرعبدالعزیز بن مروان بن حکم
مادرام عاصم لیلی بنت عاصم بن عمر بن خطاب
دین و مذهباسلام، سنی

عمر بن عبدالعزیز، هشتمین خلیفه اموی است. پدر او عبدالعزیز بن مروان و مادرش ام‌عاصم لیلا بنت عاصم بن عمر بود. وی نوه مروان یکم و پسرعموی ولید یکم و سلیمان بن عبدالملک بود و از طرف مادری نتیجه عمر بن خطاب به حساب می‌آمد. او مدتی را والی مصر و قاضی مدینه بود. به خلافت رسیدن او هرچند اعتراض‌هایی را از جانب خاندان عبدالملک در پی داشت اما در نهایت همگان به خلافت او رضایت دادند. او را صلح‌طلب دانسته‌اند، چرا که نبرد در جبهه قسطنطنیه را با یک صلح، به پایان رساند؛ هرچند برخی اقدام او را در راستای منافع مالی این صلح می‌دانند. به طور کلی عمر بن عبدالعزیز را به سیاست‌های مالی می‌شناسند.[۱]

به او اشج (به معنای کسی که اثر شکستگی بر پیشانی دارد) گفته می‌شد چرا که در اثر لگد حیوانی بر پیشانی او، اثر شکستگی باقی مانده بود.[۲]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اشج». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
  • Cobb, Paul M (1986). "UMAR (II) B. ABD AL-AZIZ". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 10 (2rd ed.). Leiden: E. J. Brill. p. 821-822.