لویی ماسینیون

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
لویی ماسینیون
پرونده:Louis Massignon.jpg
زاده۲۵ ژوئیهٔ ۱۸۸۳
نوژان-سور-مرن
درگذشته۳۱ اکتبر ۱۹۶۲ (۷۹ سال)
زبان(ها)فرانسوی
ملیتفرانسوی
دانشگاهکلژ دو فرانس
همسر(ها)مارسلا دانسرت-تستلین

لویی ماسینیون (به فرانسوی: Louis Massignon)‏ (۲۵ ژوئیه ۱۸۸۳ – ۳۱ اکتبر ۱۹۶۲) شرق‌شناس و اسلام‌شناس فرانسوی و محقق تاریخ اسلامبود. با وجود اینکه کاتولیک‌مذهب بود، سعی کرد اسلام را به‌خوبی بشناسد و به‌این‌ترتیب تأثیر عمیقی بر نگاه غرب به اسلام گذاشت.

زندگی

لویی ماسینیون در ۲۵ ژوئیه ۱۸۸۳ میلادی در نوژان فرانسه چشم به جهان گشود. در ۱۹۰۰ میلادی موفق شد در ۲ رشته ادبیات و ریاضی، دیپلم بگیرد و از دوران نوجوانی به زبان‌های شرقی علاقه‌مند بود. به ویژه آنکه مطالعه فلسفه، او را با فلسفه اسلامی آشنا کرد و بالطبع، مطالعه منابع فلسفه اسلامی، بدون آشنایی و تسلط بر زبان عربی، به سادگی ممکن نبود. به همین دلیل در مدرسه ملی زبان‌های زنده شرقی، زبان عربی را آموخت و به همین دلیل در مدت کوتاهی، دیپلم تحقیقات عالی در بخش علوم دینی را از دانشگاه سوربن دریافت و از همان زمان، مطالعات خاورشناسی را آغاز کرد.[۱]خانواده وی ازو تقریباً نامید شده بودند و فکر می‌کردند در آینده یا بیکار می‌شود یا بی ابرو او در انزمان تحت تأثیر همکلاسی‌هایش قرار گرفته بود. نمره‌های درسی او اکثر زیر ده بود ولی با گذشت زمان و علاقه‌مند شدنش به فلسفه اسلامی آرام آرام مسیر زندگیش تغییر کرد.

خاورشناس فرانسوی. در مدرسهٔ ملی زبان‌های زندهٔ شرقی و دانشگاه سوربون درس خواند و زبان‌های فارسی، ترکی، انگلیسی و آلمانی را به‌خوبی آموخت. در ۱۹۰۲ در رشتهٔ ادبیات دانشنامهٔ لیسانس و در ۱۹۲۲ از دانشگاه سوربون دانشنامهٔ دکتری گرفت.[۲]

آشنایی ماسینیون با ایران

سال ۱۹۳۰ میلادی بود که لویی ماسینیون پس از شرکت در یک کنگره شرق‌شناسی در باکو از طریق رشت وارد ایران شد. از خراسان که منطقه اصلی نگهداری اسناد مربوط به حلاج است دیدن کرد و مدتی را در فارس و شیراز گذراند. او دوباره در سال ۱۹۳۴ برای افتتاح فرهنگستان به ایران دعوت می‌شود ولی چون افتتاحیه با تأخیر برگزار شد، وی نمی‌تواند بماند و در مراسم شرکت کند. او در سال ۱۹۴۰ برای عضویت در فرهنگستان ایران انتخاب شد

در همین دوره بود که به‌عنوان استاد افتخاری دانشگاه تهران انتخاب می‌شود. از این تاریخ به بعد ماسینیون دیگر به ایران بازنمی‌گردد تا اینکه در سال ۱۹۶۲ مراسم بزرگداشتی برایش برگزار می‌شود که هانری کربن، همکار وی نیز در آن حضور داشت. یکی از ویژگی‌های اخلاقی ماسینیون سراغ گرفتن و گفت‌وگو با استادان و روشنفکران دربند بود.[۳]

علی شریعتی زمانی که در فرانسه بود مصادف با حضور ماسینیون در اواخر زندگی اش بود. شریعتی حق شاگردی او را ادا کرد و برایش احترام خاصی قائل بود.[۴]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خلج، اهورا (۱۴۰۱). مقاله ماسینیون. تهران: اراد.