مالزی
مالزی کشوری است در جنوب شرقی آسیا که از دو منطقه تشکیل شده است: مالزی شبه‌جزیره‌ای (یا غربی) و مالزی شرقی, که توسط دریای جنوبی چین به طول ۴۰۰ مایل (۶۵۰ کیلومتر) از یکدیگر جدا شده‌اند. مالزی غربی نیمی از شبه‌جزیره مالایا را در بر می‌گیرد و از شمال با تایلند هم‌مرز است. مالزی شرقی در بخش شمال‌غربی جزیره بورنئو واقع شده و شامل ایالت‌های سراواک و صبا می‌شود. مساحت این کشور ۱۲۷,۳۵۵ مایل مربع (۳۲۹,۸۴۷ کیلومتر مربع) و جمعیت آن بر اساس تخمین‌های ۲۰۰۵ میلادی ۲۶,۱۳۰,۰۰۰ نفر است. پایتخت‌های این کشور کوالالامپور و پوتراجایا هستند. به دلیل موقعیت مالزی در تنگه پر رفت‌وآمد ملایا, جمعیت این کشور ترکیبی متنوع از گروه‌های قومی است که در آن مالایی‌ها و چینی‌ها بزرگترین گروه‌ها را تشکیل می‌دهند و گروه‌های قومی کوچکتری از جمله هندی‌ها، پاکستانی‌ها و تامیل‌ها نیز حضور دارند. زبان رسمی مالزی مالایی است و دیگر زبان‌های رایج در آن عبارتند از چینی و زبان‌های هند و اروپایی. دین رسمی این کشور اسلام است و دیگر ادیان مهم در آن عبارتند از بودائیسم, مسیحیت و هندوییسم. واحد پول مالزی رینگیت است. مالزی غربی عمدتاً کوهستانی است؛ در حالی که مالزی شرقی دارای دشت‌های ساحلی است که به تپه‌ها و سپس به هسته‌ای کوهستانی می‌رسند. بخش زیادی از مالزی پوشیده از جنگل‌های بارانی است. محصولات درختی، به ویژه لاستیک و روغن نخل، مهم‌ترین محصولات تجاری این کشور هستند و برنج محصول اصلی کشاورزی است. حفاری و تولید نفت و معدنکاری قلع از صنایع مهم این کشور هستند. همچنین تولید محصولات الکترونیکی، کالاهای لاستیکی، سیمان و محصولات آهن و فولاد از دیگر بخش‌های اقتصادی مالزی به شمار می‌آید. مالزی یک پادشاهی مشروطه با دو خانه قانون‌گذاری است؛ رئیس‌دولت عالی‌ترین فرمانروا است و رئیس‌حکومت نخست‌وزیر است. مالایا از ۶,۰۰۰ تا ۸,۰۰۰ سال پیش مسکون بوده است. در قرون ۲ و ۳ میلادی پادشاهی‌های کوچکی در این منطقه وجود داشتند که در آن زمان ماجراجویان هندی برای اولین بار به این سرزمین آمدند. مهاجران تبعیدی سوماترایی حدود سال ۱۴۰۰ میلادی شهر-دولت ملاکا را بنیان‌گذاری کردند و این شهر به عنوان یک مرکز تجاری و مذهبی اسلامی شکوفا شد تا اینکه در سال ۱۵۱۱ توسط پرتغالی‌ها اشغال شد. ملاکا در سال ۱۶۴۱ به دست هلندی‌ها افتاد. بریتانیا در سال ۱۸۱۹ در جزیره سنگاپور سکونتگاه تأسیس کرد و تا سال ۱۸۶۷ مستعمرات خود را به نام مستعمرات تنگه شامل ملاکا, سنگاپور و پنانگ ایجاد کرد. در اواخر قرن نوزدهم، مهاجرت چینی‌ها به مالایا آغاز شد. ژاپن در سال ۱۹۴۱ به مالایا حمله کرد و سنگاپور را در سال ۱۹۴۲ تصرف کرد. پس از شکست ژاپن در سال ۱۹۴۵، مخالفت‌ها با حکومت بریتانیا منجر به تأسیس سازمان ملی متحد مالایا (UMNO) در سال ۱۹۴۶ شد و در سال ۱۹۴۸ شبه‌جزیره با پنانگ فدراسیون شد. مالایا در سال ۱۹۵۷ از بریتانیا استقلال یافت و فدراسیون مالزی در سال ۱۹۶۳ تأسیس شد. اقتصاد مالزی از اواخر دهه ۱۹۷۰ به شدت رشد کرد، هرچند که در دهه ۱۹۹۰ به دلیل رکود اقتصادی منطقه‌ای با مشکلاتی روبه‌رو شد، اما به زودی بهبودی یافت. [۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- Group of writers (2006). "Malaysia". Concise Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). USA: Encyclopædia Britannica.
- اعضای اتحادیه کشورهای همسود
- ایالتها و قلمروهای بنیانگذاریشده در ۱۹۶۳ (میلادی)
- بنیانگذاریهای ۱۹۶۳ (میلادی) در مالزی
- پادشاهی مشروطه
- کشورها در آسیا
- کشورها و سرزمینهای انگلیسیزبان
- کشورها و سرزمینهای مالاییزبان
- کشورهای اسلامی
- کشورهای اقیانوس هند
- کشورهای جنوب شرق آسیا
- کشورهای عضو اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا
- کشورهای عضو سازمان ملل متحد
- کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی
- کشورهای عضو گروه پانزده
- کشورهای فدرال
- گروه هشت کشور اسلامی در حال توسعه
- مالزی
- مستعمرههای پیشین بریتانیا
- منطقههای جنگ جهانی دوم