منور علی‌شاه شیرازی
حاج‌آقا محمد شیرازی معروف به منورعلیشاه (زاده ۱۲۲۴ قمری - درگذشته ۱۳۰۱ قمری در شیراز) از مدعیان قطبیت سلسله نعمت‌اللهی بود.[۱][۲][۳] او پسر حاجی محمدحسن مجتهد (متوفی ۱۲۴۰ قمری) امام جماعت مسجد نو شیراز و عموی رحمتعلیشاه بود. او از رحمتعلیشاه سن کمتری داشت و پس از درگذشت وی، خود را قطب دراویش نعمت‌اللهی معرفی کرد، هر چند در واقع بر مبنای نص صریح و وصیتنامه مکتوب رحمتعلیشاه ، جانشین وی سعادتعلیشاه بود. در این مدت تعداد زیادی از مشایخ از طرف او اجازه ارشاد یافتند. او همچنین میرزا محمدمعصوم نایب‌الصدر پسر رحمتعلیشاه را سرپرستی کرد و تحت تعلیم و تربیت خود قرار داد. پس از درگذشت منورعلیشاه پسرش وفاعلی‌شاه شیرازی قطب سلسله نعمت‌اللهی شد.[۴]
در زمان منورعلیشاه٬ صفیعلیشاه که از درویشان منورعلیشاه بود و منورعلیشاه را جانشین رحمتعلیشاه می‌دانست در تهران عده‌ای از شاهزادگان و بزرگان را به دور خود جمع کرد و سلسله نعمت‌اللهی صفیعلیشاهی را بنیان نهاد.[۵]
پانویس
- ↑ ، طرائق الحقایق، محمد معصوم شیرازی معصومعلیشاه٬ با تصحیح محمد جعفر محجوب، انتشارات کتابخانه سنایی، ج۳ ، صفحه ۴۳۳
- ↑ ارزش میراث صوفیه، عبدالحسین زرین‌کوب، چاپ اول، انتشارات آریا، طهران ۱۳۴۴، صفحه ۱۲۲
- ↑ شرح حال رجال ایران، اثر: مهدی بامداد، چاپ اول، جلد اول، صفحه ۳۴۰
- ↑ مدرسی چهاردهی، نورالدین. سلسله نعمت‌اللهی مونس‌علیشاهی. مجله وحید، مرداد ۱۳۵۲، شماره ۱۱۶، صفحه ۵۲۷.
- ↑ شرح حال رجال ایران، اثر: مهدی بامداد، چاپ اول، جلد اول، صفحه: ۳۴۰