بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

نعمان بن صیفی

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

نعمان بن صیفی مشهور به ابوعامر راهب، از مردم مدینه در عصر جاهلیت بود. او پدر حنظله مشهور به غسیل‌الملائکه بود که در سپاهیان اسلام قرار داشت، با این وجود، خودش، هرگز به اسلام نگروید و از دشمنان سرسخت محمد و مسلمانان در مدینه بود. گفته شده است که وی دستور ساخت مسجد ضرار را داده بود تا در برابر محمد، اقدامات نظامی تدارک ببیند. گفته شده که او در آخر عمر به مسیحیت گروید و در راه شام و روم، پیش از اینکه بتواند قیصر روم را برای حمله به مدینه متقاعد کند، درگذشت.

زندگی

نعمان بن صیفی مشهور به ابوعامر راهب از اهالی مدینه در عصر جاهلیت بود. او در زمان حیات خویش، رهبانیت و زهد اتخاذ کرده بود و پیوسته پلاس می‌پوشید و اظهار بی‌رغبتی به دنیا می‌کرد. به گزارش منابع اسلامی، او به‌هنگام ورود محمد به مدینه، به وی حسادت ورزید و از همین رو به دشمنی با وی پرداخت. گفته شده که او مردمان را بر علیه محمد و مسلمانان می‌شورانید. او پس از فتح مکه، به طائف رفت و کمی بعد، چون اهالی طائف نیز اسلام آوردند، وی به شام و از آنجا به روم رفت و در آنجا مسیحی شد. پیامبر اسلام به خاطر اقداماتش، او را فاسق لقب داده بود. گفته شده که وی در بناء مسجد ضرار مشارکت داشته است و هنگامی که وی در شام یا در روم بود، به دسته‌ای از مخالفان اسلام در مدینه که در ادبیات اسلامی به منافقان شناخته می‌شدند، پیغام داد که در قبال مسجد محمد، مسجدی بسازند و آن را پایگاه خویش قرار دهند. ابوعامر به آنان وعده داده بود که به زودی به نزد قیصر روم رفته با لشکری مجهز به سوی آنان خواهد آمد تا محمد را از مدینه خارج سازد. منافقان که مسجد ضرار بنا کرده بودند، شب و روز در انتظار او بودند اما وی هنوز به قیصر نرسیده بود که درگذشت. بخشی از آیه ۱۰۷ سوره توبه که در آن گفته شده است: «و ارصادا لمن حارب الله و رسوله من قبل» دربارهٔ او سخن گفته است. وی پدر حنظله غسیل الملائکه، یکی از سربازان سپاه اسلام بود.[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوعامر راهب». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.