وهب بن وهب
| وهب بن وهب | |
|---|---|
 نقاشی از وهب بن وهب، به شکل مصلوب شده در نبرد کربلا | |
| وفات | ۱۰ محرم ۶۱ ه.ق کربلا، عراق |
| آرامگاه | حرم امام حسین |
| دیگر نام‌ها | ابووهب، وهب بن عبدالله یا عبدالله بن عمیر |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| والدین |
|
وهب بن وهب از اصحاب حسین بن علی در نبرد کربلا بود که بر اساس منابع شیعه، مسیحی مذهب بود و در مسیر حرکت حسین بن علی به سوی کوفه مسلمان شد. او در روز عاشورا در کربلا کشته شد. برخی او را با عبدالله بن عمیر بن حباب الکلبی و گروهی دیگر او را با وهب بن عبدالله و برخی هر سه آنها را یکی دانسته‌اند.
نام و تبار
نام او را وهب بن وهب گزارش کرده‌اند که از مسیحیان تازه مسلمان بود.[۱] برخی او را همان وهب بن عبدالله دانسته‌اند. و برخی او را همان عبدالله بن عمیر می‌دانند.[۲] آنانکه او را همان عبدالله بن عمیر دانسته‌اند، پدر او را چنین گزارش کرده‌اند: عمیر بن عباس بن عبدقیس بن علیم بن جناب کلبی عُلیمی.[۳][۴]
سرگذشت
گفته‌اند که او به دست حسین بن علی مسلمان شد و همراه با مادرش در نبرد کربلا حاضر بود. گفته‌اند که او بعد از زیاد بن مهاصر به نبرد رفت و اسیر شد و سپس کشته شد. شیخ صدوق گزارش می‌کند که پس از کشته شدنش در نبرد کربلا، سرش را به سمت سپاه حسین پرتاب کردند و مادرش (ام‌وهب) عمود خیمه به دست گرفت و به سپاه عمر بن سعد هجوم برد که با سفارش حسین بن علی به نزد دیگر زنان سپاه حسین بازگردانده شد.[۵]
پانویس
ارجاعات
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۳۷۶.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۱: ۶۱۵–۶۱۶.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۱: ۶۱۵–۶۱۶.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۲۴۴.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۳۷۶.
منابع
- بینش، عبدالحسین؛ مقیمی فرد، سیدعلی؛ رحمتی، رضا؛ جمشیدی، سعید؛ شاکر، ابوالقاسم (۱۳۸۵). پژوهشی پیرامون شهدای کربلا. قم: زمزم هدایت.
- سنگری، محمدرضا (۱۳۸۶). آیینه‌داران آفتاب، پژوهش و نگارش نو از زندگانی و شهادت یاران اباعبدالله الحسین علیه السلام. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۰۴-۲۵۱-۶.