عمر بن عبدالعزیز
(تغییرمسیر از عمر پسر عبدالعزیز)
عمر بن عبدالعزیز | |||||
---|---|---|---|---|---|
عمرِ دوم | |||||
خلافت | ۹۹–۱۰۱ ه.ق ۷۱۷ تا ۷۲۰ | ||||
پیشین | سلیمان بن عبدالملک | ||||
جانشین | یزید بن عبدالملک | ||||
متولد | ۶۳ ه.ق ۲ نوامبر ۶۸۲ (۲۶ صفر ۶۳) مدینه | ||||
درگذشته | ۱۰۱ ه.ق ۴ فوریه ۷۲۰ (۱۶ رجب ۱۰۱) دیر سمعان، معره نعمان، شام (سرزمین) | ||||
آرامگاه | |||||
همسران |
| ||||
فرزند(ان) | عبدالملک • عبدالعزیز • عبدالله • ابراهیم • اسحاق • یعقوب • بکر • ولید • موسی • عاصم • یزید • زیان • عبدالله • امینه • ام عمار • ام عبدالله | ||||
| |||||
دودمان | امویان | ||||
پدر | عبدالعزیز بن مروان بن حکم | ||||
مادر | ام عاصم لیلی بنت عاصم بن عمر بن خطاب | ||||
دین و مذهب | اسلام، سنی |
عمر بن عبدالعزیز، هشتمین خلیفه اموی است. پدر او عبدالعزیز بن مروان و مادرش امعاصم لیلا بنت عاصم بن عمر بود. وی نوه مروان یکم و پسرعموی ولید یکم و سلیمان بن عبدالملک بود و از طرف مادری نتیجه عمر بن خطاب به حساب میآمد. او مدتی را والی مصر و قاضی مدینه بود. به خلافت رسیدن او هرچند اعتراضهایی را از جانب خاندان عبدالملک در پی داشت اما در نهایت همگان به خلافت او رضایت دادند. او را صلحطلب دانستهاند، چرا که نبرد در جبهه قسطنطنیه را با یک صلح، به پایان رساند؛ هرچند برخی اقدام او را در راستای منافع مالی این صلح میدانند. به طور کلی عمر بن عبدالعزیز را به سیاستهای مالی میشناسند.[۱]
به او اشج (به معنای کسی که اثر شکستگی بر پیشانی دارد) گفته میشد چرا که در اثر لگد حیوانی بر پیشانی او، اثر شکستگی باقی مانده بود.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اشج». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
- Cobb, Paul M (1986). "UMAR (II) B. ABD AL-AZIZ". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 10 (2rd ed.). Leiden: E. J. Brill. p. 821-822.