یزید بن ثبیط عبدی
| یزید بن ثبیط | |
|---|---|
-shohada.jpg) ضریح کشتگان نبرد کربلا نصب شده در حرم امام حسین که نام کشتگان بر بالای آن نصب شده است. | |
| وفات | ۱۰ محرم ۶۱ ه.ق کربلا، عراق |
| آرامگاه | حرم امام حسین |
| شاگرد | ابواسود دوئلی |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| فرزندان | عبدالله و عبیدالله |
یَزید بن ثُبَیطِ عبدی بصری که به طریق ثبیت و نبیط نیز گزارش شده است، از یاران حسین بن علی بود که در روز عاشورا در نبرد کربلا کشته شد. وی از بزرگان بصره بود که خود را به نزدیکی مکه رساند تا با حسین همراه باشد. دو تن از فرزندان او به نام‌های عبدالله و عبیدالله نیز وی را همراهی کردند.
نام و تبار
بیشتر منابع، نام او را یزید بن ثبیط عبدی بصری گزارش کرده‌اند. برخی دیگر از منابع نام او را زید یا بدر بن ثبیت قیسی عبدی گزارش کرده‌اند. در کتاب معجم الرجال الحدیث از او با عنوان «بدر بن رقید» یاد شده است.[۱] حمید محلی در کتاب الحدائق الوردیة، نام او را «یزید بن بشیط» گزارش می‌کند.[۲] انصاریان نام وی را «یزید بن ثبیط عبقسی» عنوان کرده است.[۳]
او را اصالتاً اهل بصره دانسته‌اند. طایفه او عبدی منسوب به عبدالقیس عنوان شده که از اعراب عدنانی بوده است.[۴]
سرگذشت
وی از شیعیان علی بن ابیطالب و از دوستان ابوالاسود دوئلی بود.[۵] او را از شیعیان بصره گزارش کرده‌اند که در آن ناحیه، بزرگ قبیله خود برشمرده می‌شد. گزارش کرده‌اند که وی به همراه جمعی از شیعیان، پس از گفتگوهایی در خانه ماریه — محل تجمع مخالفان حکومت اموی در بصره — از بی‌راهه عازم مکه شدند تا با حسین بن علی ملاقات کنند.[۶] بنابر گزارش‌های منابع تاریخی، وی در منطقه ابطح در نزدیکی مکه، با حسین بن علی دیدار داشته است. این دیدارها سبب شد تا وی، همراه با حسین بن علی عازم کوفه شود. زمان این ملاقات را هشتم ذی‌الحجه سال ۶۰ ه.ق گزارش کرده‌اند. در این همراهی، دو پسرش به نام‌های عبدالله و عبیدالله نیز او را همراهی کردند.[۷] انصاریان تعداد فرزندان او را ۱۰ نفر می‌داند که تنها دو فرزندش او را در این سفر همراهی کردند.[۸]
وی در نبرد کربلا، پس از کشته شدن دو فرزندش، در نبردی تن به تن در سن ۵۰ سالگی، کشته شد.[۹]
منبع‌شناسی
از یزید بن ثبیط در زیارت‌نامه ناحیه مقدسه، با عنوان «زید بن ثبیت القیسی» یاد شده است. از او همچنین در زیارت رجبیه با عنوان «بدر بن رقیط» نیز نام برده شده است. منابع مختلفی که به ماجرای نبرد کربلا پرداخته‌اند، از او نام برده‌اند. از کهن‌ترین آنها می‌توان به تاریخ طبری و مناقب ابن شهرآشوب اشاره کرد.[۱۰]
پانویس
ارجاعات
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۱: ۶۷۸.
- ↑ محلی، الحدائق الوردیه، ۱: ۲۱۰.
- ↑ انصاریان، با کاروان نور، ۹۰.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۱: ۶۷۸.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۱: ۶۷۸.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۳۹۷.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۱: ۶۷۸.
- ↑ انصاریان، با کاروان نور، ۹۰.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۱: ۶۷۸.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۱: ۶۷۸.
منابع
- انصاریان، حسین (۱۳۸۷). با کاروان نور. قم: دار العرفان.
- بینش، عبدالحسین؛ مقیمی فرد، سیدعلی؛ رحمتی، رضا؛ جمشیدی، سعید؛ شاکر، ابوالقاسم (۱۳۸۵). پژوهشی پیرامون شهدای کربلا. قم: زمزم هدایت.
- سنگری، محمدرضا (۱۳۹۰). آینه‌داران آفتاب. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی. شابک ۹۷۸۹۶۴۳۰۴۲۵۱۶.
- محلی، حمید بن احمد (۱۴۲۳). الحدائق الوردیة فی مناقب الأئمة الزیدیة. صنعا: مکتبه بدر.