سعد (غلام عمرو بن خالد)
| سعد بن عبدالله | |
|---|---|
-shohada.jpg) ضریح کشتگان نبرد کربلا نصب شده در حرم امام حسین که نام کشتگان بر بالای آن حکاکی شده است. | |
| وفات | ۱۰ محرم ۶۱ ه.ق کربلا، عراق |
| آرامگاه | حرم امام حسین |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
سعد بن عبدالله که با نام سعید بن عبدالله نیز شناخته می‌شود، غلام عمرو بن خالد صیداوی بود که در نبرد کربلا حاضر و توسط جمعی از همراهانش کشته شد۔ او از اهالی کوفه بود و اطلاعات چندانی از زندگی‌اش وجود ندارد۔
از او در زیارت‌های رجبیه و ناحیه مقدسه یاد شده‌است۔ منابع در نام صاحب او، اختلاف دارند و اسامی چون عمر یا عمرو بن خالد یا خلف را برای او گزارش کرده‌اند۔
نام و تبار
نام او را سعد یا سعید گزارش کرده‌اند. در منابع اسلامی، نام او سعد بن عبدالله آمده است.[۱][۲] در زیارت ناحیه مقدسه نیز نامش سعید و نام صاحبش عمر بن خالد آمده است. در زیارت رجبیه نیز نام او سعید غلام عمرو بن خلف ذکر شده است که احتمالاً تصحیف از نام عمرو بن خالد باشد.[۳][۴]
سرگذشت
او را غلام عمر یا عمرو بن خالد صیداوی دانسته‌اند. شیخ طوسی به اینکه وی از یاران حسین بن علی بوده است، تصریح می‌کند.[۵] او در کوفه زندگی می‌کرد و پس از کشته شدن مسلم بن عقیل، به همراه صاحبش و چند تن دیگر از شیعیان کوفی، به منزل عذیب الهجانات آمد تا به حسین بن علی بپیوندد. او به هنگام محاصره سپاه حسین توسط حر بن یزید به سپاه حسین رسید و حر در ابتدا قصد ممانعت از پیوستن او و همراهانش به سپاه حسین را داشت اما با حمایت‌های حسین از آنان، از این امر صرف نظر کرد.[۶] کسانی که به همراهی او به سپاه حسین راه یافتند، صاحبش عمرو بن خالد، خالد بن عمرو، حارث بن عبدالله و مجمع بن عبدالله عائذی بودند که به رهبری طرماح بن عدی از کوفه خارج شدند.[۷]
تاریخ طبری گزارش می‌کند که او در نبرد کربلا، توسط همراهانش به نبرد سپاهیان عمر سعد شتافت و پس از زخمی و محاصره شدن، با یاری عباس بن علی عقب‌نشینی کردند، اما در میانه راه، مجدد سپاهیان عمر سعد با آنان درگیر شدند و همگی آنان کشته شدند.[۸] سن او در هنگام کشته شدن، ۲۵ سال تخمین زده شده است.[۹] در ابصارالعین از حسین بن علی در خصوص او و همراهانش پس از کشته شدن، دعای خیری گزارش شده است.[۱۰] از وی رجزی گزارش نشده است.[۱۱]
در ابصارالعین، او را با صفات شریف و بزرگوار خطاب کرده‌اند.[۱۲] از وی در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه یاد شده است.[۱۳][۱۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۸۲.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۸۳.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۸۲.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۸۳.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۸۲.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۸۲.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۸۳.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۸۲.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۸۳.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۸۲.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۸۳.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۸۲.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۸۲.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۸۳.
منابع
- بینش، عبدالحسین؛ مقیمی فرد، سیدعلی؛ رحمتی، رضا؛ جمشیدی، سعید؛ شاکر، ابوالقاسم (۱۳۸۵). پژوهشی پیرامون شهدای کربلا. قم: زمزم هدایت.
- سنگری، محمدرضا (۱۳۸۶). آیینه‌داران آفتاب، پژوهش و نگارش نو از زندگانی و شهادت یاران اباعبدالله الحسین علیه السلام. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۰۴-۲۵۱-۶.