فرعون (به انگلیسی: Pharaoh)، عنوان برخی از حکام مصر باستان بوده معنای تحت اللفظی آن «خانه بزرگ» میباشد. این کلمه ۷۴ بار در قرآن تکرار شده و در سوره یوسف هرگز پدیدار نشده است. در سوره یوسف به جای فرعون از «پادشاه» استفاده شده است. اما در داستانهای موسی در مصر به کرات از فرعون نام برده شده است. بر اساس متون اسلامی، فرعون پادشاه خبیثی است، با این وجود مردم او نیز در چندین آیه مورد نکوهش قرار گرفتهاند.[۱]
در منابع اسلامی
بر اساس روایتی از منابع شیعی، فرعون، آنگاه که از باور موحدانه یکی از خادمان حرمش آگاه شد، او را به همراه فرزندانش در تنور سوزانید. منابع شیعی، این خادم را زنی آرایشگر گزارش کردهاند که برای دختر فرعون کار میکرد و به همراه فرزندانش در تنور، سوزانده شدند. از محمد، پیامبر مسلمانان در خصوص آن زن، تمجیدی گزارش شده است.[۲]
یادداشت: ترتیب نامها بر اساس حروف الفباست. آنچه در پرانتز جلوی هر نام آمده است، اکثراً نامها یا صفات دیگری است که در قرآن برای آن نام ذکر شده است؛ یا نسبت آن شخص.