بدون جعبه اطلاعات
غیراستاندارد

حجاب هراسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بصریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۸: خط ۳۸:
{{پانویس|30em|۲|چپ‌چین=بله}}
{{پانویس|30em|۲|چپ‌چین=بله}}


{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=بله|نیازمند رده=بله|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=بله|نیازمند ویراستاری=بله|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=بله|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=بله|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آسیمیلاسیون فرهنگی]]
[[رده:آسیمیلاسیون فرهنگی]]
خط ۴۷: خط ۴۷:
[[رده:لباس زنان در اسلام]]
[[رده:لباس زنان در اسلام]]
[[رده:مسلمانان اروپا]]
[[رده:مسلمانان اروپا]]
[[رده:زن در اسلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۵۴

تابلویی که صدراعظم اتریش سباستین کورتز و معاون صدراعظم اتریش هاینز کریستین اشتراخه را به تصویر می‌کشد، که در آن حجاب از یک دختر مسلمان کشیده می‌شود.

حجاب هراسی نوعی تبعیض مذهبی و فرهنگی علیه زنان مسلمان با حجاب است. این تبعیض در اماکن عمومی، کار و تحصیل نمودهایی داشته‌است.

تحلیل و بررسی

حجاب هراسی اصطلاحی است که به تبعیض علیه زنان با حجاب اسلامی از جمله حجاب، چادر، نقاب و برقع اشاره دارد. این یک تبعیض جنسیتی از اسلام هراسی،[۱][۲] یا به عبارتی «خصومت با حجاب» در نظر گرفته می‌شود.[۳] این اصطلاح به گفتمان مبتنی بر بازنمایی استعماری از زنان مسلمان به عنوان قربانیانی که توسط فرهنگ‌های زن‌ستیز در محافل دانشگاهی سرکوب شده‌اند به کار می‌رود.[۴]

به گزارش روزنامه گازت، حجاب هراسی به عنوان یک پدیده ملی فرانسه با استناد به ماجرای روسری در سال ۱۹۸۹ است.[۵] به گفته آیهان کایا، در فرانسه اسلام هراسی با حجاب هراسی آمیخته شده‌است.[۶] حمزه در مقاله‌ای در سال ۲۰۱۲ معتقد است که «حجاب هراسی» جنبه‌های جنسیتی اسلام‌هراسی را در بر می‌گیرد که در آن زنان مسلمان بار عمده حملات ضد مسلمانان را متحمل می‌شوند.[۷] : 25 

وینسنت گیسر، دانشمند علوم سیاسی، استدلال می‌کند که حجاب هراسی پس از حملات ۱۱ سپتامبر گسترش بیشتری یافت، همان‌طور که تعداد قوانین محدودکننده حجاب در اماکن عمومی و ادارات دولتی نشان می‌دهد.[۸] یک مطالعه نشان داد که دختران مسلمان در لندن هنگام استفاده از حجاب در خارج از جوامع نزدیک خود، تبعیض را درک می‌کردند و فشار اجتماعی را برای عدم رعایت حجاب احساس می‌کردند. علاوه بر این، بر اساس گزارش اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا، ۶۹ درصد از زنانی که حجاب داشتند، حداقل یک مورد تبعیض را گزارش کردند.[۹]

تظاهرات

محل‌های کار

دیوان دادگستری اروپا

حکم دادگاه عالی اتحادیه اروپا، دیوان دادگستری اروپا، در ۱۴ مارس 2017 [الف] به کارفرمایان اجازه داد تا کارکنان را از پوشیدن نمادهای مذهبی قابل مشاهده[۱۰] مانند حجاب منع کنند. این تصمیم به دلیل پنهان کردن آنچه مسلمانان به عنوان «حمله مستقیم به زنان با حجاب در محل کار» توصیف کردند مورد انتقاد قرار گرفت. در نتیجه، تا سال ۲۰۱۷، دو زن از فرانسه و بلژیک به دلیل امتناع از برداشتن حجاب از کار اخراج شدند. سمیرا آچبیتا، یک زن بلژیکی، در نتیجه حکم دادگاه از کار در شرکت خود (G4S) اخراج شد.[۱۰] اوپن‌دموکراسی استدلال می‌کرد که این حکم ظاهراً مبتنی بر تمایل کارفرما برای «به تصویر کشیدن موضع بی‌طرفی» است و از این رو حکم دادگاه عادی‌سازی حجاب هراسی است.[۱۱]

مکان‌های عمومی

مواردی وجود دارد که پوشش مسلمانان در اماکن عمومی ممنوع شده‌است. برقع مسلمانان توسط قوانین محلی در اسپانیا در سال ۲۰۱۰ ممنوع شد، اگرچه این قوانین توسط دادگاه عالی اسپانیا در سال ۲۰۱۳ لغو شد.[۱۲] به‌طور مشابه، در سال ۲۰۱۶، شورای دولتی فرانسه ممنوعیت بورکینی توسط بیش از ۳۰ شهرداری فرانسه را به عنوان اسلام هراسی لغو کرد.[۱۳] ممنوعیت پوشش سر توسط فیفا در سال‌های ۲۰۱۱–۲۰۱۴ نمونه ای از حجاب هراسی است.[۱] در سال ۲۰۱۸، اتریش پوشش کامل صورت را به منظور محدود کردن دین اسلام ممنوع کرد. این مورد توسط پلیس مورد انتقاد قرار گرفت که در موقعیتی قرار گرفتند که از مردم به دلیل پوشیدن ماسک‌های دود و اسکی متهم شوند. فرانسه و بلژیک از سال ۲۰۱۱ ممنوعیت مشابهی را وضع کرده‌اند. در سال ۲۰۱۵، یک ممنوعیت جزئی در هلند معرفی شد و پارلمان آلمان پوشش صورت هنگام رانندگی را در سپتامبر ۲۰۱۷ ممنوع کرد.[۱۴] حجاب هراسی بر صنعت مهمان‌نوازی در مالزی نیز تأثیر می‌گذارد. هتل‌ها معتقدند کارمندانی که روسری می‌پوشند کمتر حرفه ای به نظر می‌رسند؛ بنابراین باعث اجرای سیاست‌های اسلام هراسانه می‌شود.[۱۵] در ۱۶ فوریه ۲۰۲۱، مجلس ملی فرانسه به لایحه «ضد جدایی طلبی» رای داد که هدف آن تقویت سیستم سکولار در فرانسه از طریق ممنوعیت پوشیدن حجاب برای زنان زیر ۱۸ سال در اماکن عمومی است. در پاسخ، #handsoffmyjab در سراسر پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی منتشر شده‌است.[۱۶]

مدارس

در سال ۱۹۹۴، وزارت آموزش و پرورش فرانسه توصیه‌هایی را برای ممنوعیت حجاب اسلامی در مؤسسات آموزشی به معلمان و مدیران مدارس ارسال کرد. طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ توسط مؤسسه اقتصاد کار، تعداد بیشتری از دختران با پیشینه مسلمان که پس از سال ۱۹۸۰ متولد شده بودند، پس از معرفی این ممنوعیت از دبیرستان فارغ‌التحصیل شدند.[۱۷]

اتریش در اکتبر ۲۰۱۸ استفاده از روسری را برای کودکان در مهدکودک ممنوع کرد. انگیزه این ممنوعیت محافظت از کودکان در برابر فشار خانواده برای پوشیدن روسری بود.[۱۸] به گفته اتحادیه معلمان اتریش، ممنوعیت برای دانش‌آموزان تا ۱۴ سال باید در نظر گرفته شود، زیرا سن قانونی است.[۱۸]

در کبک، کارمندان دولتی، از جمله معلمان، از پوشیدن لباس‌های مذهبی مانند کیپا ، حجاب یا عمامه در محل کار منع شده‌اند.[۱۹]

در ژانویه ۲۰۲۲، تعدادی از کالج‌ها در ایالت کارناتاکا در جنوب هند مانع از ورود دانشجویان دختر با حجاب به محوطه دانشگاه شدند. این موضوع از آن زمان به یک جنجال سیاسی بزرگ در هند تبدیل شده‌است.[۲۰] در ۱۵ مارس ۲۰۲۲، دادگاه عالی کارناتاکا از طریق یک حکم بسیار بحث‌برانگیز، ممنوعیت حجاب در موسسات آموزشی را به عنوان محدودیت معقول حقوق اساسی تأیید کرد.[۲۱][۲۲]

برندها

در سال ۲۰۱۹، دی کاتلون، یک برند فرانسوی پوشاک ورزشی، به دنبال مخالفت چهره‌هایی مانند وزیر بهداشت، اگنس بوزین، که تنفر خود را از این لباس در یک برنامه رادیویی ابراز کرد، تصمیم گرفت لباس ورزشی با حجاب را در فرانسه بفروشد.[۲۳]

ورزش‌ها

حجاب هراسی باعث شده‌است که ورزشکاران زن به دلیل داشتن حجاب از حضور در مسابقات ورزشی محروم شوند. یکی از نمونه‌ها بحران «ممنوعیت حجاب» فیفا است. تیم ملی فوتبال بانوان ایران به دلیل حجاب بودن بازیکنان از المپیک ۲۰۱۲ محروم شد.[۲۴] علیرغم حضور هفت مرد مسلمان در تیمی که فرانسه در جام جهانی ۲۰۱۸ قهرمان شد، زنان هنوز مجاز به شرکت در این ورزش با حجاب نیستند.[۲۵]

یادداشت

  1. ↑ The court verdict: "the prohibition on wearing an Islamic headscarf, which arises from an internal rule of a private undertaking prohibiting the visible wearing of any political, philosophical or religious sign in the workplace, does not constitute direct discrimination based on religion or belief within the meaning of that directive."

منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Manal, Hamzaeh (1 July 2017). "FIFA's double hijabophobia: A colonialist and Islamist alliance racializing Muslim women soccer players". Women's Studies International Forum. 63: 11–16. doi:10.1016/j.wsif.2017.06.003. ISSN 0277-5395.
  2. ↑ MOHAMED-SALIH, Veronica. "Stereotypes regarding Muslim men and Muslim women on the Romanian Internet: a qualitative comparative analysis for 2004-2009 and 2010-2015" (PDF). Journal of Gender and Feminist Studies (4). Archived from the original (PDF) on 22 April 2018. Retrieved 4 September 2018.
  3. ↑ Shebaya, Halim (15 March 2017). "The European Court Has Normalized Hijabophobia". Huffington Post. Archived from the original on 4 September 2017. Retrieved 4 September 2018.
  4. ↑ Hamzeh, Manal (2012). Pedagogies of Deveiling: Muslim Girls and the Hijab Discourse. IAP. ISBN 9781617357244. Archived from the original on 11 February 2020. Retrieved 4 September 2018.
  5. ↑ Proceedings of the Fourth and Fifth Annual Symposia of the Institute of Islamic and Arabic Sciences in America. IIASA. 1999. ISBN 978-1-56923-022-0. Archived from the original on 23 June 2022. Retrieved 5 September 2018.
  6. ↑ Kaya, Ayhan (2012). Islam, Migration and Integration: The Age of Securitization. Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-137-03022-1. Archived from the original on 15 December 2019. Retrieved 5 September 2018.
  7. ↑ Keddie, Amanda (2017). Supporting and Educating Young Muslim Women: Stories from Australia and the UK. Taylor & Francis. ISBN 978-1-317-30853-9. Archived from the original on 11 February 2020. Retrieved 4 September 2018.
  8. ↑ Cesari, Jocelyne (2014). The Oxford Handbook of European Islam. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-960797-6. Archived from the original on 11 February 2020. Retrieved 4 September 2018.
  9. ↑ "ACLU". Archived from the original on 3 February 2022. Retrieved 12 September 2019.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ "Employers allowed to ban the hijab: EU court". www.aljazeera.com. Archived from the original on 12 September 2019. Retrieved 12 October 2018. Employers are entitled to ban staff from wearing visible religious symbols, the European Union's top law court ruled on Tuesday, a decision Muslims said was a direct attack on women wearing hijabs at work.
  11. ↑ "The European Court has normalized 'Hijabophobia'". openDemocracy. Archived from the original on 29 January 2020. Retrieved 2020-01-29.
  12. ↑ Ferschtman, Maxim; de la Serna, Cristina (22 March 2013). "Case Watch: Spanish Supreme Court Repeals City Burqa Ban". Case Watch. Open Society Foundations. Archived from the original on 1 April 2019. Retrieved 13 October 2018.
  13. ↑ Bittermann, Jim; McKenzie, sheena; Shoichet, Catherine E. (26 August 2016). "French court suspends burkini ban". CNN. Turner Broadcasting System, Inc. Archived from the original on 12 April 2019. Retrieved 13 October 2018.
  14. ↑ Oltermann, Philip (27 March 2018). "Austrian full-face veil ban condemned as a failure by police". The Guardian. Archived from the original on 17 May 2019. Retrieved 10 September 2018.
  15. ↑ Finieli, Salsabilla Terra; Hasan, Rusni; Zain, Nor Razinah Mohd (2018-12-20). "Hijabophobia: A Closed Eye Challenge towards Muslim Friendly Hospitality Services in Malaysia". Malaysian Journal of Syariah and Law. 6 (3): 1–9. ISSN 2590-4396. Archived from the original on 4 September 2019. Retrieved 12 September 2019.
  16. ↑ "'Law against Islam': French vote in favour of hijab ban condemned". Aljazeera. Archived from the original on 20 April 2021. Retrieved April 19, 2021.
  17. ↑ "Effects of banning the Islamic veil in public schools". newsroom.iza.org. Archived from the original on 27 December 2019. Retrieved 2019-12-27.
  18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ "Kopftuchverbot für Volksschüler: "Prüfen derzeit"". krone.at (به آلمانی). 25 October 2018. Archived from the original on 2 May 2019. Retrieved 2018-10-28.
  19. ↑ "Teachers turned away over religious symbols ban as school year begins". CBC. 9 September 2019. Archived from the original on 23 June 2022. Retrieved 21 September 2019.
  20. ↑ "Karnataka's hijab row: A fragile regime's latest assault on right to choice". The News Minute. Archived from the original on 23 June 2022. Retrieved 11 February 2022.
  21. ↑ "Karnataka High Court hijab verdict lacks reason, makes up baseless new rules for fundamental rights". The Quint. Archived from the original on 18 March 2022. Retrieved 18 March 2022.
  22. ↑ "Hijab verdict: a grave constitutional wrong". Deccan Herald. Archived from the original on 23 March 2022. Retrieved 23 March 2022.
  23. ↑ Seale, Alexander (2019-02-28). "Decathlon capitulates to French hijabophobia". trtworld.com. Archived from the original on 25 July 2020. Retrieved 12 September 2019.
  24. ↑ Hamzeh, Manal (July 2017). "FIFA's double hijabophobia: A colonialist and Islamist alliance racializing Muslim women soccer players". Women's Studies International Forum. 63: 11–16. doi:10.1016/j.wsif.2017.06.003.
  25. ↑ OLOW, FADUMO (9 April 2021). "France's hijab ban threatens to strip sport of its ability to empower". The Telegraph. Archived from the original on 23 June 2022. Retrieved April 19, 2021.
برگرفته از «https://www.islamical.org/w/index.php?title=حجاب_هراسی&oldid=28787»