سوره ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات سوره|نام=سوره ابراهیم|جزء= | {{جعبه اطلاعات سوره | ||
|نام=سوره ابراهیم | |||
|تصویر = Ibrahim.svg | |||
|جزء=۱۳ | |||
|شماره نزول=۷۲ | |||
|آیه=۵۲ | |||
|کلمه=۸۳۳ | |||
|حرف=۳۵۴۱ | |||
|شماره=۱۴ | |||
}} | |||
'''سوره ابراهیم''' جز | '''سوره ابراهیم''' جز [[سوره مکی|سوره‌های مکی]] بسته‌بندی میشود و دارای ۵۲ [[آیه]] است، این سوره در مورد [[حضرت ابراهیم|حضرت ابراهیم (ع)]] است لذا ابراهیم نامیده شده است و با «[[الر]]» آغاز شده است (جزء پنج [[سوره الراءات]]) همانند سوره‌های [[سوره یونس|یونس]]، [[سوره هود|هود]]، [[سوره یوسف|یوسف]]، [[سوره حجر|حجر]] این سوره قبل از سوره حجر قرار گرفته و دارای همبستگی زیادی با سوره حجر دارد که در [[دیدگاه زوجیت]] سوره‌ها زوج سوره ابراهیم می‌باشد و این سوره دارای هفت واحد موضوعی (رکوع) می‌باشد.<ref>ویکی‌پدیا فارسی [[ابراهیم (سوره)#منابع]]{{پک/بن|ویکی‌پدیا فراسی|ف=ابراهیم (سوره)}}</ref> | ||
== معرفی == | == معرفی == | ||
این سوره جز سوره‌های مکی دسته‌بندی میشود و هفتاد و دومین سوره در [[ترتیب نزول]] است که به [[حضرت محمد(ص)]] نازل شده است و در تقسیم‌بندی کنونی مُصحَف چهاردهمین سوره است<ref>[https://wiki.ahlolbait.com/سوره_ابراهیم]{{پک|دانشنامه اسلامی|ک=سوره ابراهیم|ص=|ج=}}</ref> و در [[جزء]] سیزدهم قرار دارد. | |||
این سوره در تعداد آیات اختلاف دارد، بنابر [[عدد شامی]] ۵۵ آیه و بر اساس [[عدد حجازی]] ۵۴ آیه و بنا بر [[عدد کوفی]] ۵۲ آیه و بنا بر [[عدد بصری]] ۵۱ آیه است.<ref>{{پک|شیخ طبرسی|ک=مجمع البیان|ص=463|ج=6}}</ref> آیه‌های ۲۸ و ۲۹، در مورد کشته شدگان [[بدر]]، در [[مدینه]] نازل شده است. همچنین در این سوره مطالبی دربارهٔ رسالت انبیا و موعظه‌ها وبشارت‌ها ودعاهای حضرت ابراهیم علیه السلام مطرح شده است. به فرمودهٔ روایات تلاوت این سوره برکاتی دارد که از جملهٔ آنها در امان بودن از بلا و [[فقر]] و [[جنون]] است.<ref>پایگاه جامع قرآن کریم، [https://quran.anhar.ir/tafsir-13721.htm]{{پک/بن|پایگاه جامع قرآن کریم|ف=سوره ابراهیم|نقطه=تفسیر نور}}</ref> | |||
== هدف سوره == | |||
[[علامه طباطبائی]] در مورد هدف سوره ابراهیم می‌فرمایند: | |||
آیات کریمه این سوره، پیرامون اوصاف قرآن که بر پیغمبر اسلام (صلوات اللَّه علیه) نازل شده بحث می‌کند و آن را با اوصاف زیر معرفی می‌نماید: | |||
این کتاب، [[آیت]] و [[معجزه]] و نشانه رسالت آن جناب است و مردم را از [[ظلمت‌ها]] به سوی نور بیرون می‌کشد، و به راه مستقیم خدا راهنماییشان می‌کند، خدایی که [[عزیز]] و [[حمید]] است، یعنی [[غالب]] و [[قاهری]] است که هرگز [[مغلوب]] کسی نمی‌شود، و [[غنی]] و [[بی‌نیازی]] است که هرگز [[محتاج]] کسی نمی‌گردد، خدایی که در کارهای خدائیش [[جمیل]] است، یعنی برای مردم جز خوبی و نعمت منظوری ندارد. وقتی خدا [[منعم]] و غالب و بی‌نیاز و پسندیده کار باشد، بر مردم که «[[منعم علیه]]» او هستند لازم است که دعوت او را [[لبیک]] گویند، تا در نتیجه از نعمتهایی که او به ایشان ارزانی داشته برخوردار شوند، و آن نعمتها به سعادتشان تمام شود. و نیز لازم است که از [[غضب]] او بر حذر باشند، زیرا پر واضح است که عذاب خدایی که هم قوی است و هم بی‌نیاز مطلق، شدید خواهد بود، چرا که او می‌تواند از وجود بندگانش چشم پوشیده، همه را دستخوش [[هلاکت]] نماید و به دیار عدم بفرستد، و از نو خلق و بندگان دیگری بیافریند، هم چنان‌که همین عمل را در امم گذشته انجام داده است. آری، تمامی موجودات ریز و درشت و زمینی و آسمانی این عالم، با زبان حال، گویای این حقیقتند که «[[رب العزة]]» و «[[ولی حمید]]» تنها او است، و ربّ دیگری غیر از او نیست.<ref>{{پک|ترجمه تفسیر المیزان - علامه طباطبایی|ص=5|ج=12|توضیح=}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=بله|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=بله|نیازمند ویراستاری=بله|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=بله|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:سوره ابراهیم| ]] | |||
[[رده:سوره‌های جزء ۱۳ قرآن]] | |||
[[رده:سوره‌های حزب ۵۱ قرآن]] | |||
[[رده:سوره‌های حزب ۵۲ قرآن]] | |||
[[رده:سوره‌های قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۵۰
| سوره ابراهیم | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۷۲ | ||||
| جزء | ۱۳ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۵۲ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۸۳۳ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۳۵۴۱ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره ابراهیم جز سوره‌های مکی بسته‌بندی میشود و دارای ۵۲ آیه است، این سوره در مورد حضرت ابراهیم (ع) است لذا ابراهیم نامیده شده است و با «الر» آغاز شده است (جزء پنج سوره الراءات) همانند سوره‌های یونس، هود، یوسف، حجر این سوره قبل از سوره حجر قرار گرفته و دارای همبستگی زیادی با سوره حجر دارد که در دیدگاه زوجیت سوره‌ها زوج سوره ابراهیم می‌باشد و این سوره دارای هفت واحد موضوعی (رکوع) می‌باشد.[۱]
معرفی
این سوره جز سوره‌های مکی دسته‌بندی میشود و هفتاد و دومین سوره در ترتیب نزول است که به حضرت محمد(ص) نازل شده است و در تقسیم‌بندی کنونی مُصحَف چهاردهمین سوره است[۲] و در جزء سیزدهم قرار دارد.
این سوره در تعداد آیات اختلاف دارد، بنابر عدد شامی ۵۵ آیه و بر اساس عدد حجازی ۵۴ آیه و بنا بر عدد کوفی ۵۲ آیه و بنا بر عدد بصری ۵۱ آیه است.[۳] آیه‌های ۲۸ و ۲۹، در مورد کشته شدگان بدر، در مدینه نازل شده است. همچنین در این سوره مطالبی دربارهٔ رسالت انبیا و موعظه‌ها وبشارت‌ها ودعاهای حضرت ابراهیم علیه السلام مطرح شده است. به فرمودهٔ روایات تلاوت این سوره برکاتی دارد که از جملهٔ آنها در امان بودن از بلا و فقر و جنون است.[۴]
هدف سوره
علامه طباطبائی در مورد هدف سوره ابراهیم می‌فرمایند:
آیات کریمه این سوره، پیرامون اوصاف قرآن که بر پیغمبر اسلام (صلوات اللَّه علیه) نازل شده بحث می‌کند و آن را با اوصاف زیر معرفی می‌نماید:
این کتاب، آیت و معجزه و نشانه رسالت آن جناب است و مردم را از ظلمت‌ها به سوی نور بیرون می‌کشد، و به راه مستقیم خدا راهنماییشان می‌کند، خدایی که عزیز و حمید است، یعنی غالب و قاهری است که هرگز مغلوب کسی نمی‌شود، و غنی و بی‌نیازی است که هرگز محتاج کسی نمی‌گردد، خدایی که در کارهای خدائیش جمیل است، یعنی برای مردم جز خوبی و نعمت منظوری ندارد. وقتی خدا منعم و غالب و بی‌نیاز و پسندیده کار باشد، بر مردم که «منعم علیه» او هستند لازم است که دعوت او را لبیک گویند، تا در نتیجه از نعمتهایی که او به ایشان ارزانی داشته برخوردار شوند، و آن نعمتها به سعادتشان تمام شود. و نیز لازم است که از غضب او بر حذر باشند، زیرا پر واضح است که عذاب خدایی که هم قوی است و هم بی‌نیاز مطلق، شدید خواهد بود، چرا که او می‌تواند از وجود بندگانش چشم پوشیده، همه را دستخوش هلاکت نماید و به دیار عدم بفرستد، و از نو خلق و بندگان دیگری بیافریند، هم چنان‌که همین عمل را در امم گذشته انجام داده است. آری، تمامی موجودات ریز و درشت و زمینی و آسمانی این عالم، با زبان حال، گویای این حقیقتند که «رب العزة» و «ولی حمید» تنها او است، و ربّ دیگری غیر از او نیست.[۵]
منابع
- ↑ ویکی‌پدیا فارسی ابراهیم (سوره)#منابع«ابراهیم (سوره)».
- ↑ [۱]دانشنامه اسلامی، سوره ابراهیم.
- ↑ شیخ طبرسی، مجمع البیان، ۶: ۴۶۳.
- ↑ پایگاه جامع قرآن کریم، [۲]«سوره ابراهیم»؛
- ↑ ترجمه تفسیر المیزان - علامه طباطبایی، ۱۲: ۵.