بایدو خان: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
| reign        = [[۶۹۴ (قمری)|۶۹۴ ه‍. ق]]/[[۱۲۹۵ (میلادی)|۱۲۹۵ م.]]
| reign        = [[۶۹۴ (قمری)|۶۹۴ ه‍. ق]]/[[۱۲۹۵ (میلادی)|۱۲۹۵ م.]]
| coronation    = [[همدان]]
| coronation    = [[همدان]]
| death_date    = چهارشنبه ۲۳ ذیقعدهٔ ۶۹۴ ه‍.ق (۵ اکتبر ۱۲۹۵ م)<ref group="پانویس">تاریخ جامع ایران، چاپ ۱۳۹۳، جلد ۹، صفحهٔ ۶۴۴</ref>
| death_date    = چهارشنبه ۲۳ ذیقعدهٔ ۶۹۴ ه‍.ق (۵ اکتبر ۱۲۹۵ م)<ref group="یادداشت">تاریخ جامع ایران، چاپ ۱۳۹۳، جلد ۹، صفحهٔ ۶۴۴</ref>
| death_place  = حوالی [[نخجوان]]
| death_place  = حوالی [[نخجوان]]
| successor    = [[غازان خان]]
| successor    = [[غازان خان]]
خط ۱۷: خط ۱۷:


'''بایدو خان''' ({{Lang-mn|Байду хан‎}}) نوادهٔ [[هولاکو خان]] و ششمین شاه [[ایلخانان]] در ایران بود. پس از مرگ چهارمین ایلخان مغول برادر او [[گیخاتو]] به سلطنت رسید. بایدوخان در مقابل وی سر به شورش برداشت و امرای گیخاتو هم که از او ناخرسندی داشتند او را در [[صحرای مغان]] فرو گرفتند و به بایدو تسلیم کردند. بایدو هم به قتل او فرمان داد و خود در [[همدان]] به سلطنت نشست. سلطنت بایدو دوام یافت و ضعف نفس خود وی و اعمال نفوذ بدخواهانهٔ امراء مانع از استحکام آن شد. او با شورش [[غازان خان|غازان]] پسر ارغون مواجه شد که داعیهٔ فرمانروایی داشت. تلاقی دو سپاه که در حدود [[مراغه]] روز داد، به صلح انجامید (رجب ۶۹۴) اما چون امراء [[غازان خان|غازان]]، خاصه [[امیرنوروز]]، او را دوباره بر ضد بایدو تشویق به لشکرکشی کردند، وی بار دیگر بر ضد ایلخان لشکر به [[آذربایجان]] آورد. بایدو که طلب صلح بود، از جنگ خودداری کرد حتی از پیش لشکر غازان گریخت اما در نزدیک [[نخجوان]] دستگیر شد و به امر غازان به قتل رسید (ذی‌القعده ۶۹۴) سلطنت او فقط ۸ ماه طول کشید.<ref>{{پک|زرین‌کوب|۱۳۹۰|ک=روزگاران|ص=۵۳۰}}</ref>
'''بایدو خان''' ({{Lang-mn|Байду хан‎}}) نوادهٔ [[هولاکو خان]] و ششمین شاه [[ایلخانان]] در ایران بود. پس از مرگ چهارمین ایلخان مغول برادر او [[گیخاتو]] به سلطنت رسید. بایدوخان در مقابل وی سر به شورش برداشت و امرای گیخاتو هم که از او ناخرسندی داشتند او را در [[صحرای مغان]] فرو گرفتند و به بایدو تسلیم کردند. بایدو هم به قتل او فرمان داد و خود در [[همدان]] به سلطنت نشست. سلطنت بایدو دوام یافت و ضعف نفس خود وی و اعمال نفوذ بدخواهانهٔ امراء مانع از استحکام آن شد. او با شورش [[غازان خان|غازان]] پسر ارغون مواجه شد که داعیهٔ فرمانروایی داشت. تلاقی دو سپاه که در حدود [[مراغه]] روز داد، به صلح انجامید (رجب ۶۹۴) اما چون امراء [[غازان خان|غازان]]، خاصه [[امیرنوروز]]، او را دوباره بر ضد بایدو تشویق به لشکرکشی کردند، وی بار دیگر بر ضد ایلخان لشکر به [[آذربایجان]] آورد. بایدو که طلب صلح بود، از جنگ خودداری کرد حتی از پیش لشکر غازان گریخت اما در نزدیک [[نخجوان]] دستگیر شد و به امر غازان به قتل رسید (ذی‌القعده ۶۹۴) سلطنت او فقط ۸ ماه طول کشید.<ref>{{پک|زرین‌کوب|۱۳۹۰|ک=روزگاران|ص=۵۳۰}}</ref>
{{تبارنامه ایلخانان}}


== پانویس ==
== پانویس ==
=== یادداشت‌ها ===
{{پانویس|گروه=یادداشت}}


=== ارجاعات ===
=== ارجاعات ===
{{پانویس|گروه=پانویس}}
{{پانویس|۲}}


=== منابع ===
=== منابع ===
خط ۲۸: خط ۲۹:


{{شاهان ایلخانی}}
{{شاهان ایلخانی}}
{{تبارنامه ایلخانان}}


[[رده:ایلخانیان]]
[[رده:ایلخانیان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۲۲

بایدو خان
ایلخان مغول
ششمین ایلخان ایران
سلطنت۶۹۴ ه‍. ق/۱۲۹۵ م.
تاج‌گذاریهمدان
پیشینگیخاتو
جانشینغازان خان
درگذشتهچهارشنبه ۲۳ ذیقعدهٔ ۶۹۴ ه‍.ق (۵ اکتبر ۱۲۹۵ م)[یادداشت ۱]
حوالی نخجوان
همسر(ان)دو همسر
فرزند(ان)سه پسر و یک دختر
دودمانایلخانان
پدرتراغای پسر هولاکو

بایدو خان (مغولی: Байду хан‎) نوادهٔ هولاکو خان و ششمین شاه ایلخانان در ایران بود. پس از مرگ چهارمین ایلخان مغول برادر او گیخاتو به سلطنت رسید. بایدوخان در مقابل وی سر به شورش برداشت و امرای گیخاتو هم که از او ناخرسندی داشتند او را در صحرای مغان فرو گرفتند و به بایدو تسلیم کردند. بایدو هم به قتل او فرمان داد و خود در همدان به سلطنت نشست. سلطنت بایدو دوام یافت و ضعف نفس خود وی و اعمال نفوذ بدخواهانهٔ امراء مانع از استحکام آن شد. او با شورش غازان پسر ارغون مواجه شد که داعیهٔ فرمانروایی داشت. تلاقی دو سپاه که در حدود مراغه روز داد، به صلح انجامید (رجب ۶۹۴) اما چون امراء غازان، خاصه امیرنوروز، او را دوباره بر ضد بایدو تشویق به لشکرکشی کردند، وی بار دیگر بر ضد ایلخان لشکر به آذربایجان آورد. بایدو که طلب صلح بود، از جنگ خودداری کرد حتی از پیش لشکر غازان گریخت اما در نزدیک نخجوان دستگیر شد و به امر غازان به قتل رسید (ذی‌القعده ۶۹۴) سلطنت او فقط ۸ ماه طول کشید.[۱]

پانویس

یادداشت‌ها

  1. تاریخ جامع ایران، چاپ ۱۳۹۳، جلد ۹، صفحهٔ ۶۴۴

ارجاعات

منابع

  • زرین‌کوب، عبدالحسین (۱۳۹۰). روزگاران. تهران: انتشارات سخن. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۹۶۱-۱۱-۱.