سازمان ملی مالایی‌های متحد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سازمان ملی مالایی‌های متحد'''، که به صورت مخفف '''آمنو''' نامیده شده است، یکی از حزب‌های سیاسی و مذهبی در [[مالزی]] است. | {{جعبه اطلاعات حزب سیاسی|نام=سازمان ملی مالایی‌های متحد|نام بومی=ڤرتوبوهن كبڠساءن ملايو برساتو|زبان نام بومی=جاوی|logo=UMNO logo.svg|کوته‌نوشت=امنوٰ{{سخ}}UMNO|president=احمد زاهد حمیدی|chairperson=بدرالدین امیرالدین|secretary_general=اشراف وجدی دسوقی|founder=داتو عون جعفر|founded=11 May 1946|legalised=11 May 1946{{سخ}}13 February 1988|وبگاه=www.umno.org.my{{سخ}}umno-online.my}} | ||
'''سازمان ملی مالایی‌های متحد'''، (به زبان مالایی: {{lang|ms|Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu}}; به زبان جاوی: {{lang|ms-arab|{{Script|Arab|ڤرتوبوهن كبڠسان ملايو برساتو}}}}) که به صورت مخفف '''آمنو''' نامیده شده است، یکی از حزب‌های سیاسی و مذهبی در [[مالزی]] است. | |||
== ماهیت == | == ماهیت == | ||
| خط ۸: | خط ۱۰: | ||
در اسفند ۱۳۲۸ مصادف با فوریه ۱۹۵۰ و مرداد ۱۳۳۱ مصادف با ژوئیه ۱۹۵۱، به همت آمنو دو اجلاس دینی با حضور علمای دینی شکل گرفت. این اجلاس‌ها برای ایجاد تشکیلات و اجرای احکام دینی در مالزی پیشنهادهایی کردند؛ اما با گذشت زمان، روش آمنو با آنچه این دو اجلاس درنظر داشت، سازگاری نیافت. اجلاس دوم در کوالالامپور، سبب شد تا حزب اسلامی اتحاد مالزی تشکیل شود. این اجلاس، بخشی از سازمان آمنو شد. در سال ۱۳۳۱ مصادف با ۱۹۵۲ میلادی، با افزایش اختلاف‌ها، احمد فؤاد از آمنو کناره‌گیری کرد و سرانجام حزب اسلامی اتحاد مالزی در سال ۱۳۳۴ مصادف با ۱۹۵۵ میلادی به عنوان حزبی سیاسی به ثبت رسید.<ref>{{پک|1=احمدی‌منش|2=۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=سازمان ملی مالایی‌های متحد}}</ref> | در اسفند ۱۳۲۸ مصادف با فوریه ۱۹۵۰ و مرداد ۱۳۳۱ مصادف با ژوئیه ۱۹۵۱، به همت آمنو دو اجلاس دینی با حضور علمای دینی شکل گرفت. این اجلاس‌ها برای ایجاد تشکیلات و اجرای احکام دینی در مالزی پیشنهادهایی کردند؛ اما با گذشت زمان، روش آمنو با آنچه این دو اجلاس درنظر داشت، سازگاری نیافت. اجلاس دوم در کوالالامپور، سبب شد تا حزب اسلامی اتحاد مالزی تشکیل شود. این اجلاس، بخشی از سازمان آمنو شد. در سال ۱۳۳۱ مصادف با ۱۹۵۲ میلادی، با افزایش اختلاف‌ها، احمد فؤاد از آمنو کناره‌گیری کرد و سرانجام حزب اسلامی اتحاد مالزی در سال ۱۳۳۴ مصادف با ۱۹۵۵ میلادی به عنوان حزبی سیاسی به ثبت رسید.<ref>{{پک|1=احمدی‌منش|2=۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=سازمان ملی مالایی‌های متحد}}</ref> | ||
[[پرونده:Onnjaafarportrait.jpg|بندانگشتی|[[داتو عون جعفر]]، بنیانگذار حزب امنو]] | |||
== فهرست رئیسان == | == فهرست رئیسان == | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۵: | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=احمدی‌منش|نام=محمد|مدخل=سازمان ملی مالایی‌های متحد|دانشنامه=دانشنامه جهان اسلام|سال=۱۳۷۵|ناشر=[[بنیاد دایرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|کوشش=حداد عادل، غلامعلی، پور جوادی، نصرالله، میرسلیم، مصطفی، و طاهری عراقی، احمد|پیوند مدخل=https://rch.ac.ir/article/Details?id=15094}} | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=احمدی‌منش|نام=محمد|مدخل=سازمان ملی مالایی‌های متحد|دانشنامه=دانشنامه جهان اسلام|سال=۱۳۷۵|ناشر=[[بنیاد دایرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|کوشش=حداد عادل، غلامعلی، پور جوادی، نصرالله، میرسلیم، مصطفی، و طاهری عراقی، احمد|پیوند مدخل=https://rch.ac.ir/article/Details?id=15094}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=نسخه انگلیسی ویکی‌پدیا دارد}} | |||
[[رده:حزب‌های سیاسی اسلامی]] | [[رده:حزب‌های سیاسی اسلامی]] | ||
[[رده:حزب‌های سیاسی در مالزی]] | [[رده:حزب‌های سیاسی در مالزی]] | ||
[[رده:موسسات سیاسی اسلامی]] | [[رده:موسسات سیاسی اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۸
سازمان ملی مالایی‌های متحد ڤرتوبوهن كبڠساءن ملايو برساتو | |
|---|---|
 | |
| کوته‌نوشت | امنوٰ UMNO |
| رئیس | احمد زاهد حمیدی |
| رئیس | بدرالدین امیرالدین |
| دبیرکل | اشراف وجدی دسوقی |
| بنیانگذار | داتو عون جعفر |
| بنیان‌گذاری | 11 May 1946 |
| قانونی‌شده | 11 May 1946 13 February 1988 |
| وبگاه | |
www.umno.org.my umno-online.my | |
سازمان ملی مالایی‌های متحد، (به زبان مالایی: Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu; به زبان جاوی: ڤرتوبوهن كبڠسان ملايو برساتو) که به صورت مخفف آمنو نامیده شده است، یکی از حزب‌های سیاسی و مذهبی در مالزی است.
ماهیت
سازمان ملی مالایی‌های متحد، که به اختصار آمنو نامیده می‌شود، بزرگ‌ترین حزب سیاسی مالزی است. از اهداف این حزب، حمایت از ملی‌گرایی، فرهنگ، نژاد، دین و سرزمین مالزی و دفاع از گسترش اسلام اعلام شده است.[۱]
تاریخچه
تأسیس این حزب، سال ۱۳۲۵ ه.ش مصادف با ۱۹۴۶ میلادی صورت گرفته است. تأسیس این حزب، پس از تحولات جنگ جهانی دوم و تلاش‌های سیاسی مالایی‌ها برای حفظ منافعشان در مقابل نفوذ و پیشرفت هندی‌ها و چینی‌ها در حوزه اقتصادی و صنعتی و سیاسی به وجود آمد. انگلیسی‌ها، پس از جنگ جهانی دوم، سعی داشتند تا در برابر تقاضاهای مالایی‌ها، پیشنهاد ایجاد اتحادیه مالایا را مطرح کردند و این اتحادیه را شکل دادند. در مقابل، گروهی دیگر با این اتحادیه به مخالفت پرداختند. مدت‌ها گذشت تا با ادغام چند سازمان در یکدیگر، در ۲۲ فروردین ۱۳۲۵ خورشیدی مصادف با ۱۲ مه ۱۹۴۶ میلادی، سازمان ملی مالایی‌های متحد به ریاست داتون عون جعفر شکل گرفت. بعدها داتو عون جعفر با هدف ایجاد یکپارچگی، همسو با دولت بریتانیا، خواستار پذیرش عضویت غیرمالایی‌ها در آمنو شد؛ اما سازمان با نظر وی همراهی نکرد. در نتیجه این عمل، تونکو عبدالرحمان در ۳ شهریور ۱۳۳۰ خورشیدی و مصادف با ۲۶ اوت ۱۹۵۱ میلادی، به ریاست این سازمان منسوب شد.[۲]
در اسفند ۱۳۲۸ مصادف با فوریه ۱۹۵۰ و مرداد ۱۳۳۱ مصادف با ژوئیه ۱۹۵۱، به همت آمنو دو اجلاس دینی با حضور علمای دینی شکل گرفت. این اجلاس‌ها برای ایجاد تشکیلات و اجرای احکام دینی در مالزی پیشنهادهایی کردند؛ اما با گذشت زمان، روش آمنو با آنچه این دو اجلاس درنظر داشت، سازگاری نیافت. اجلاس دوم در کوالالامپور، سبب شد تا حزب اسلامی اتحاد مالزی تشکیل شود. این اجلاس، بخشی از سازمان آمنو شد. در سال ۱۳۳۱ مصادف با ۱۹۵۲ میلادی، با افزایش اختلاف‌ها، احمد فؤاد از آمنو کناره‌گیری کرد و سرانجام حزب اسلامی اتحاد مالزی در سال ۱۳۳۴ مصادف با ۱۹۵۵ میلادی به عنوان حزبی سیاسی به ثبت رسید.[۳]
فهرست رئیسان
فهرست رئیسان آمنو تا پیش از انحلال آن عبارتند از:[۴]
- داتو عون جعفر
- تونکو عبدالرحمان
- تون عبدالرزاق
- ماهاتیر محمد قائم
پانویس
ارجاعات
منابع
- احمدی‌منش، محمد (۱۳۷۵). «سازمان ملی مالایی‌های متحد». دانشنامه جهان اسلام. به کوشش حداد عادل، غلامعلی، پور جوادی، نصرالله، میرسلیم، مصطفی، و طاهری عراقی، احمد. تهران: بنیاد دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.