جنادة بن حارث انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
[[رده:یاران علی بن ابیطالب]] | [[رده:یاران علی بن ابیطالب]] | ||
[[رده:صحابه شرکت‌داشته در نبرد صفین]] | [[رده:صحابه شرکت‌داشته در نبرد صفین]] | ||
[[رده:صحابه شرکت‌داشته در نبرد کربلا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۴
| جنادة بن حارث | |
|---|---|
-shohada.jpg) ضریح کشتگان نبرد کربلا نصب شده در حرم امام حسین که نام کشتگان بر بالای آن حکاکی شده است. | |
| وفات | ۱۰ محرم ۶۱ ه.ق کربلا، عراق |
| آرامگاه | حرم امام حسین |
| دیگر نام‌ها | حسان، حیان، جابر، عباده، حیاة، حباب، جبار، جباد |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| همسر(ها) | بحریه بنت مسعود خزرجی |
| فرزندان | عمرو بن جناده انصاری |
جناده بن حارث سلمانی ازدی که با نام‌های دیگری چون حسان، حیان، جابر، عباده، حیاة، حباب، جبار، جباد یاد شده است، از صحابه پیامبر اسلام و از مشارکت‌کنندگان در نبرد صفین بود. او از یاران حسین بن علی در نبرد کربلا بود و در همین جنگ، کشته شد.
نام و تبار
نام او را جنادة بن حارث و در برخی منابع جنادة بن حرث نقل کرده‌اند.[۱][۲] او با نام‌های دیگری چون حسان، حیان، جابر، عباده، حیاة، حباب، جبار، جباد نیز مورد گزارش منابع قرار گرفته است. از او با عنوان «حباب بن حارث سلمانی» در زیارت ناحیه مقدسه و در زیارت رجبیه با عبارت «حسان بن حارث» در زیارت ناحیه مقدسه یاد شده است.[۳] نسب و تیره او، به قبیله سلمان تیره‌ای از قبیله مراد می‌رسد که خود از تیره بزرگتری به نام مذحج بودند.[۴]
سرگذشت
جناده، یکی از صحابه پیامبر اسلام و از شیعیان علی بن ابیطالب بود که در جنگ صفین حضور داشت.[۵][۶] محل زندگی او را کوفه گزارش کرده‌اند.[۷]
وی در منزل عذیب الهجانات به همراه جمعی دیگر از جمله طرماح، به سپاه حسین بن علی پیوست.[۸] برخی منابع از کشته شدنش در نبرد نخستین گفته‌اند[۹] اما منابعی از نبرد تن به تن او گزارش کرده‌اند.[۱۰]
سن او به هنگام کشته شدن، 70 سال تخمین زده شده است. از او در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه با عناوین مختلف یاد شده است و رجزی به او نسبت نداده‌اند.[۱۱]
همسر او را بحریه بنت مسعود خزرجی دانسته‌اند که او نیز به همراه همسر و پسرش در کربلا حضور داشته است.[۱۲] خوارزمی در کتاب مقتل الحسین گزارش می‌کند که پس از قطع سر پسرش عمرو به دست مالک بن نسر بدی، همسرش سر فرزند او را برداشت، دعایی برای او کرد و سر را به سمت مالک پرتاب کرد که منجر به مرگ مالک شد. خوارزمی همچنین گزارش می‌کند که مادرش پس از مرگ فرزند، با ستون خیمه به سمت سپاهیان عمر بن سعد حمله برد و ۲ تن از آنان را به قتل رسانید و به دستور حسین بن علی بازگردانده شد.[۱۳][۱۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۷۸ و ۷۵۲.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۲۸۱.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۷۸.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۷۸.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۷۸ و ۷۵۲.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۲۸۱.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۷۸.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۷۸.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۲۸۱.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۷۸.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۷۸.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۲۸۱.
- ↑ بینش و دیگران، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۲۸۳.
- ↑ سنگری، آینه‌داران آفتاب، ۲: ۷۵۲.
منابع
- بینش، عبدالحسین؛ مقیمی فرد، سیدعلی؛ رحمتی، رضا؛ جمشیدی، سعید؛ شاکر، ابوالقاسم (۱۳۸۵). پژوهشی پیرامون شهدای کربلا. قم: زمزم هدایت.
- سنگری، محمدرضا (۱۳۸۶). آیینه‌داران آفتاب، پژوهش و نگارش نو از زندگانی و شهادت یاران اباعبدالله الحسین علیه السلام. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۰۴-۲۵۱-۶.