منور علی‌شاه شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
((انتقال از نبح)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حاج‌آقا محمد شیرازی''' معروف به '''منورعلیشاه''' (زاده ۱۲۲۴ قمری - درگذشته ۱۳۰۱ قمری در [[شیراز]]) از مدعیان قطبیت [[سلسله نعمت‌اللهی]] بود.<ref>، طرائق الحقایق، [[محمد معصوم شیرازی]] معصومعلیشاه٬ با تصحیح محمد جعفر محجوب، انتشارات کتابخانه سنایی، ج۳ ، صفحه ۴۳۳</ref><ref>ارزش میراث صوفیه، [[عبدالحسین زرین‌کوب]]، چاپ اول، انتشارات آریا، طهران ۱۳۴۴، صفحه ۱۲۲</ref><ref> شرح حال رجال ایران، اثر: [[مهدی بامداد]]، چاپ اول، جلد اول، صفحه ۳۴۰ </ref>او پسر حاجی محمدحسن مجتهد (متوفی ۱۲۴۰ قمری) امام جماعت [[مسجد نو شیراز]] و عموی [[رحمتعلیشاه]] بود. او از رحمتعلیشاه سن کمتری داشت و پس از درگذشت وی، خود را قطب دراویش نعمت‌اللهی | '''حاج‌آقا محمد شیرازی''' معروف به '''منورعلیشاه''' (زاده ۱۲۲۴ قمری - درگذشته ۱۳۰۱ قمری در [[شیراز]]) از مدعیان قطبیت [[سلسله نعمت‌اللهی]] بود.<ref>، طرائق الحقایق، [[محمد معصوم شیرازی]] معصومعلیشاه٬ با تصحیح محمد جعفر محجوب، انتشارات کتابخانه سنایی، ج۳ ، صفحه ۴۳۳</ref><ref>ارزش میراث صوفیه، [[عبدالحسین زرین‌کوب]]، چاپ اول، انتشارات آریا، طهران ۱۳۴۴، صفحه ۱۲۲</ref><ref> شرح حال رجال ایران، اثر: [[مهدی بامداد]]، چاپ اول، جلد اول، صفحه ۳۴۰ </ref> او پسر حاجی محمدحسن مجتهد (متوفی ۱۲۴۰ قمری) [[امام جماعت]] [[مسجد نو شیراز]] و عموی [[رحمتعلیشاه]] بود. او از رحمتعلیشاه سن کمتری داشت و پس از درگذشت وی، خود را قطب [[دراویش نعمت‌اللهی]] معرفی کرد، هر چند در واقع بر مبنای نص صریح و وصیتنامه مکتوب [[رحمتعلیشاه]] ، جانشین وی [[سعادتعلیشاه]] بود. در این مدت تعداد زیادی از مشایخ از طرف او [[اجازه ارشاد]] یافتند. او همچنین میرزا محمدمعصوم نایب‌الصدر پسر رحمتعلیشاه را سرپرستی کرد و تحت تعلیم و تربیت خود قرار داد. پس از درگذشت منورعلیشاه پسرش [[وفاعلی‌شاه شیرازی]] قطب [[سلسله نعمت‌اللهی]] شد.<ref>مدرسی چهاردهی، نورالدین. ''سلسله نعمت‌اللهی مونس‌علیشاهی''. مجله وحید، مرداد ۱۳۵۲، شماره ۱۱۶، صفحه ۵۲۷.</ref> | ||
در زمان منورعلیشاه٬ [[صفیعلیشاه|صفیعلیشاه]] که از درویشان منورعلیشاه بود و منورعلیشاه را جانشین رحمتعلیشاه می‌دانست در [[تهران]] عده‌ای از شاهزادگان و بزرگان را به دور خود جمع کرد و سلسله نعمت‌اللهی صفیعلیشاهی را بنیان نهاد.<ref> شرح حال رجال ایران، اثر: [[مهدی بامداد]]، چاپ اول، جلد اول، صفحه: ۳۴۰ </ref> | در زمان منورعلیشاه٬ [[صفیعلیشاه|صفیعلیشاه]] که از [[درویش|درویشان]] منورعلیشاه بود و منورعلیشاه را جانشین رحمتعلیشاه می‌دانست در [[تهران]] عده‌ای از شاهزادگان و بزرگان را به دور خود جمع کرد و سلسله نعمت‌اللهی صفیعلیشاهی را بنیان نهاد.<ref> شرح حال رجال ایران، اثر: [[مهدی بامداد]]، چاپ اول، جلد اول، صفحه: ۳۴۰ </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
{{پیران طریقت نعمت‌اللهی}} | {{پیران طریقت نعمت‌اللهی}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=بله|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=بله|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:نعمت‌اللهی]] | [[رده:نعمت‌اللهی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۲۶
حاج‌آقا محمد شیرازی معروف به منورعلیشاه (زاده ۱۲۲۴ قمری - درگذشته ۱۳۰۱ قمری در شیراز) از مدعیان قطبیت سلسله نعمت‌اللهی بود.[۱][۲][۳] او پسر حاجی محمدحسن مجتهد (متوفی ۱۲۴۰ قمری) امام جماعت مسجد نو شیراز و عموی رحمتعلیشاه بود. او از رحمتعلیشاه سن کمتری داشت و پس از درگذشت وی، خود را قطب دراویش نعمت‌اللهی معرفی کرد، هر چند در واقع بر مبنای نص صریح و وصیتنامه مکتوب رحمتعلیشاه ، جانشین وی سعادتعلیشاه بود. در این مدت تعداد زیادی از مشایخ از طرف او اجازه ارشاد یافتند. او همچنین میرزا محمدمعصوم نایب‌الصدر پسر رحمتعلیشاه را سرپرستی کرد و تحت تعلیم و تربیت خود قرار داد. پس از درگذشت منورعلیشاه پسرش وفاعلی‌شاه شیرازی قطب سلسله نعمت‌اللهی شد.[۴]
در زمان منورعلیشاه٬ صفیعلیشاه که از درویشان منورعلیشاه بود و منورعلیشاه را جانشین رحمتعلیشاه می‌دانست در تهران عده‌ای از شاهزادگان و بزرگان را به دور خود جمع کرد و سلسله نعمت‌اللهی صفیعلیشاهی را بنیان نهاد.[۵]
پانویس
- ↑ ، طرائق الحقایق، محمد معصوم شیرازی معصومعلیشاه٬ با تصحیح محمد جعفر محجوب، انتشارات کتابخانه سنایی، ج۳ ، صفحه ۴۳۳
- ↑ ارزش میراث صوفیه، عبدالحسین زرین‌کوب، چاپ اول، انتشارات آریا، طهران ۱۳۴۴، صفحه ۱۲۲
- ↑ شرح حال رجال ایران، اثر: مهدی بامداد، چاپ اول، جلد اول، صفحه ۳۴۰
- ↑ مدرسی چهاردهی، نورالدین. سلسله نعمت‌اللهی مونس‌علیشاهی. مجله وحید، مرداد ۱۳۵۲، شماره ۱۱۶، صفحه ۵۲۷.
- ↑ شرح حال رجال ایران، اثر: مهدی بامداد، چاپ اول، جلد اول، صفحه: ۳۴۰