عمر بن عبدالعزیز: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
}} | }} | ||
'''عمر بن عبدالعزیز'''، هشتمین [[فهرست خلفای اموی|خلیفه اموی]] است. پدر او [[عبدالعزیز بن مروان]] و مادرش [[ام‌عاصم لیلا بنت عاصم بن عمر]] بود. وی نوه [[مروان یکم]] و پسرعموی [[ولید یکم]] و [[سلیمان بن عبدالملک]] بود و از طرف مادری نتیجه [[عمر بن خطاب]] به حساب می‌آمد. او مدتی را والی [[مصر]] و قاضی مدینه بود. به خلافت رسیدن او هرچند اعتراض‌هایی را از جانب خاندان عبدالملک در پی داشت اما در نهایت همگان به خلافت او رضایت دادند. او را صلح‌طلب دانسته‌اند، چرا که نبرد در جبهه قسطنطنیه را با یک صلح، به پایان رساند؛ هرچند برخی اقدام او را در راستای منافع مالی این صلح می‌دانند. به طور کلی عمر بن عبدالعزیز را به سیاست‌های مالی می‌شناسند.<ref>{{پک|1=Cobb|2=۱۹۸۶|ف=UMAR (II) B. ABD AL-AZIZ|ک=Encyclopaedia of Islam|زبان=en}}</ref> | '''عمر بن عبدالعزیز'''، هشتمین [[فهرست خلفای اموی|خلیفه اموی]] است. پدر او [[عبدالعزیز بن مروان]] و مادرش [[ام‌عاصم لیلا بنت عاصم بن عمر]] بود. وی نوه [[مروان یکم]] و پسرعموی [[ولید یکم]] و [[سلیمان بن عبدالملک]] بود و از طرف مادری نتیجه [[عمر بن خطاب]] به حساب می‌آمد. او مدتی را والی [[مصر]] و قاضی مدینه بود. به خلافت رسیدن او هرچند اعتراض‌هایی را از جانب خاندان عبدالملک در پی داشت اما در نهایت همگان به خلافت او رضایت دادند. او را صلح‌طلب دانسته‌اند، چرا که نبرد در جبهه قسطنطنیه را با یک صلح، به پایان رساند؛ هرچند برخی اقدام او را در راستای منافع مالی این صلح می‌دانند. به طور کلی عمر بن عبدالعزیز را به سیاست‌های مالی می‌شناسند.<ref>{{پک|1=Cobb|2=۱۹۸۶|ف=UMAR (II) B. ABD AL-AZIZ|ک=Encyclopaedia of Islam|زبان=en}}</ref> | ||
به او '''اشج''' (به معنای کسی که اثر شکستگی بر پیشانی دارد) گفته می‌شد چرا که در اثر لگد حیوانی بر پیشانی او، اثر شکستگی باقی مانده بود.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=اشج}}</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۳۹: | خط ۴۱: | ||
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | {{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
*{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=اشج|دانشنامه=[[دایره‌المعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایره‌المعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | |||
*{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=Cobb|نام=Paul M|پیوند نویسنده=|عنوان=UMAR (II) B. ABD AL-AZIZ|دانشنامه=[[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]]|ویرایش=2rd|جلد=10|سال=۱۹۸۶|ناشر=E. J. Brill|مکان=Leiden|شابک=۹۰-۰۴-۰۸۱۱۴-۳|صفحه=821-822|نشانی=|تاریخ بازبینی=|کد زبان=en}} | *{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=Cobb|نام=Paul M|پیوند نویسنده=|عنوان=UMAR (II) B. ABD AL-AZIZ|دانشنامه=[[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]]|ویرایش=2rd|جلد=10|سال=۱۹۸۶|ناشر=E. J. Brill|مکان=Leiden|شابک=۹۰-۰۴-۰۸۱۱۴-۳|صفحه=821-822|نشانی=|تاریخ بازبینی=|کد زبان=en}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۸
| عمر بن عبدالعزیز | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| عمرِ دوم | |||||
 عمر بن عبد العزیز | |||||
| خلافت | ۹۹–۱۰۱ ه.ق ۷۱۷ تا ۷۲۰ | ||||
| پیشین | سلیمان بن عبدالملک | ||||
| جانشین | یزید بن عبدالملک | ||||
| متولد | ۶۳ ه.ق ۲ نوامبر ۶۸۲ (۲۶ صفر ۶۳) مدینه | ||||
| درگذشته | ۱۰۱ ه.ق ۴ فوریه ۷۲۰ (۱۶ رجب ۱۰۱) دیر سمعان، معره نعمان، شام (سرزمین) | ||||
| آرامگاه | |||||
| همسران |
| ||||
| فرزند(ان) | عبدالملک • عبدالعزیز • عبدالله • ابراهیم • اسحاق • یعقوب • بکر • ولید • موسی • عاصم • یزید • زیان • عبدالله • امینه • ام عمار • ام عبدالله | ||||
| |||||
| دودمان | امویان | ||||
| پدر | عبدالعزیز بن مروان بن حکم | ||||
| مادر | ام عاصم لیلی بنت عاصم بن عمر بن خطاب | ||||
| دین و مذهب | اسلام، سنی | ||||
عمر بن عبدالعزیز، هشتمین خلیفه اموی است. پدر او عبدالعزیز بن مروان و مادرش ام‌عاصم لیلا بنت عاصم بن عمر بود. وی نوه مروان یکم و پسرعموی ولید یکم و سلیمان بن عبدالملک بود و از طرف مادری نتیجه عمر بن خطاب به حساب می‌آمد. او مدتی را والی مصر و قاضی مدینه بود. به خلافت رسیدن او هرچند اعتراض‌هایی را از جانب خاندان عبدالملک در پی داشت اما در نهایت همگان به خلافت او رضایت دادند. او را صلح‌طلب دانسته‌اند، چرا که نبرد در جبهه قسطنطنیه را با یک صلح، به پایان رساند؛ هرچند برخی اقدام او را در راستای منافع مالی این صلح می‌دانند. به طور کلی عمر بن عبدالعزیز را به سیاست‌های مالی می‌شناسند.[۱]
به او اشج (به معنای کسی که اثر شکستگی بر پیشانی دارد) گفته می‌شد چرا که در اثر لگد حیوانی بر پیشانی او، اثر شکستگی باقی مانده بود.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اشج». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
- Cobb, Paul M (1986). "UMAR (II) B. ABD AL-AZIZ". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 10 (2rd ed.). Leiden: E. J. Brill. p. 821-822.
.svg)