محمد بن واصل حنظلی: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
(−رده:خلفای عباسی، ±رده:امویان←رده:افراد در دوره بنیامیه، ±رده:عباسیان←رده:افراد در دوره بنیعباس (هاتکت)، ابرابزار) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
خط ۱۶: | خط ۱۵: | ||
فرای، ریچارد نلسون و ادموند کلیفورد باسورث. «[[طاهریان]] و صفاریان». در [[تاریخ ایران کمبریج]]. ج. چهارم. ترجمهٔ [[حسن انوشه]]. تهران: امیر کبیر، ۱۳۹۰. | فرای، ریچارد نلسون و ادموند کلیفورد باسورث. «[[طاهریان]] و صفاریان». در [[تاریخ ایران کمبریج]]. ج. چهارم. ترجمهٔ [[حسن انوشه]]. تهران: امیر کبیر، ۱۳۹۰. | ||
[[رده: | [[رده:افراد در دوره بنیامیه]] | ||
[[رده:افراد در دوره بنیعباس]] | |||
[[رده:اهالی خلافت عباسیان در سده ۹ (میلادی)]] | [[رده:اهالی خلافت عباسیان در سده ۹ (میلادی)]] | ||
[[رده:حاکمان فارس]] | [[رده:حاکمان فارس]] | ||
[[رده:صفاریان]] | [[رده:صفاریان]] | ||
[[رده:عربهای سده ۹ (میلادی)]] | [[رده:عربهای سده ۹ (میلادی)]] | ||
[[رده:فرمانداران عباسیان در فارس]] | [[رده:فرمانداران عباسیان در فارس]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۰
محمد بن واصل حنظلی | |
---|---|
محمد بن واصل حنظلی | |
سلطنت | عباسیان |
جانشین | یعقوب لیث صفاری |
متولد | فارس |
دودمان | حنظله بنی تمیم |
دین و مذهب | اسلام |
محمد بن واصل حنظلی والی فارس در زمان معتمد، خلیفه عباسی بود.
اصل و نسب
دربارهٔ اصل و نسب وی منابع اطلاعات دقیقی ندارند اما به گفته اصطخری او از خاندان حنظله بن تمیم بوده که در زمان امویان به فارس مهاجرت کرده و خاندانش به تدریج تبدیل به زمین داران بزرگ در آن منطقه شدند و پس از مدتی حکومت آن دیار و شهر اصطخر را بر عهده گرفتند که از کورههای مهم ایران در آن زمان بود.[۱]
زندگی
محمد بن واصل در سال ۲۵۵ه. ق، پس از سالها زمینداری در فارس، علیه خلیفه معتمد شورید و توانست قدرت را از کف والی خلیفه عباسی بگیرد و خود قدرت منطقه را بدست بگیرد. در همین اثنا در سال ۲۶۲ه.ق یعقوب لیث صفاری به بهانه دفاع از عامل خلیفه و شخص خلیفه (در واقع از نیرنگ خلیفه و عاملش که در نبرد یعقوب با طوق بن مغلس از خلیفه کینه به دل داشت و قصد فتح انتقامگیری بود) از کرمان عازم فارس شد و درصدد تسخیر آنجا برآمد. یعقوب در منطقه بیضا با محمد بن واصل روبهرو شد و پس از جنگی که بین دو سپاه رخ داد، محمد را شکست داد و به اسارت گرفت. سپس خزانه او را در اصطخر که از ارزشمندترین خزانههای آن زمان بود، را به عنوان غنیمت برای حکومت و دربار خود ضبط کرد.[۲] وی در سال ۲۶۵ ه.ق دوباره به فارس بازگشت که قدرت از دست رفته را بازیابد که به توفیقی دست نیافت و پس از آن در منابع از او ذکری نشده است.[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ فرای، ایران کمبریج جلد چهار، ۹۹.
- ↑ فرای، ایران کمبریج جلد چهار، ۹۹.
- ↑ فرای، ایران کمبریج جلد چهار، ۱۰۰.
منابع
فرای، ریچارد نلسون و ادموند کلیفورد باسورث. «طاهریان و صفاریان». در تاریخ ایران کمبریج. ج. چهارم. ترجمهٔ حسن انوشه. تهران: امیر کبیر، ۱۳۹۰.