سوره یس: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی، اصلاح املا، ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''«سوره یس»''' معروف به [[قلب]] قران و ششمین [[سوره]] قرآن است و دارای ۸۳ آیه می‌باشد. بزرگان نقل کرده‌اند که این سوره به بیان [[اصول دین]] ([[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]]) پرداخته است.<ref>{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=|نام=|مقاله=سوره یس|دانشنامه=دانشنامه اسلامی|عنوان جلد=|سال=|ناشر=|مکان=|پیوند مدخل=https://wiki.ahlolbait.com/سوره_یس|شابک=}}</ref>{{جعبه اطلاعات سوره|نام=یس|محل نزول=مکه|نام‌های دیگر=قلب قرآن، حبیب نجار، معمّه، دافعه، قاضیه، العظیمه عندالله|شماره نزول=۴۱|شماره=۳۶|حزب=۴۴|جزء=۲۲ و ۲۳|آیه=۸۳}} | '''«سوره یس»''' معروف به [[قلب]] قران و سی و ششمین [[سوره]] قرآن است و دارای ۸۳ آیه می‌باشد. بزرگان نقل کرده‌اند که این سوره به بیان [[اصول دین]] ([[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]]) پرداخته است.<ref>{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=|نام=|مقاله=سوره یس|دانشنامه=دانشنامه اسلامی|عنوان جلد=|سال=|ناشر=|مکان=|پیوند مدخل=https://wiki.ahlolbait.com/سوره_یس|شابک=}}</ref>{{جعبه اطلاعات سوره|نام=یس|محل نزول=مکه|نام‌های دیگر=قلب قرآن، حبیب نجار، معمّه، دافعه، قاضیه، العظیمه عندالله|شماره نزول=۴۱|شماره=۳۶|حزب=۴۴|جزء=۲۲ و ۲۳|آیه=۸۳}} | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۵
«سوره یس» معروف به قلب قران و سی و ششمین سوره قرآن است و دارای ۸۳ آیه می‌باشد. بزرگان نقل کرده‌اند که این سوره به بیان اصول دین (توحید، نبوت و معاد) پرداخته است.[۱]
| یس | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| نام‌های دیگر | قلب قرآن، حبیب نجار، معمّه، دافعه، قاضیه، العظیمه عندالله | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۴۱ | ||||
| جزء | ۲۲ و ۲۳ | ||||
| حزب | ۴۴ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۸۳ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
معرفی
نامگذاری
این سوره با حروف مُقَطَّعه یاء و سین آغاز می‌شود؛ لذا این سوره را یاسین می‌نامند. همچنین این سوره را سوره «حبیب نجار» نیز نامیده‌اند؛ چراکه داستان حبیب نجار در آیات ۱۳ تا ۳۰ آمده است.[۲] نام‌های دیگر این سوره «قاضیه» به علت برآورده کردن حاجات، «العظیمه عندالله».[۳] «مُعَمَّه» و «المُدافعة القاضیة» است؛ زیرا خیر دنیا و آخرت را برای تلاوت کنندگان این سوره به ارمغان می‌آورد و بدی‌ها و زشتی‌ها را از آن‌ها دفع می‌کند و هر حاجتی را برایش برآورده می‌سازد. و همچنین از امام صادق (ع) نقل شده است که سوره یس به عنوان «ریحانة القرآن» است.[۴]
منابع
- ↑ «سوره یس». دانشنامه اسلامی.
- ↑ دانش نامه قران و قرآن پژوهی، ۲: ۱۲۴۷.
- ↑ مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
- ↑ ویکی شیعه.