سوره صافات
| صافات | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۵۶ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۱۸۲ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۸۲۰ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۳۸۲۳ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره صافات سی و هفتمین سوره قرآن بر اساس ترتیب کنونی مصحف است که منابع اسلامی برای آن، تنها این نام را گزارش کرده‌اند. در گزارش ترتیب نزول سوره‌ها، پنجاه و ششمین سوره قرآن است که پیش از سوره لقمان و پس از سوره انعام در مکه نازل شده است. تعداد آیات سوره طبق نظر مشهور ۱۸۲ آیه و در نزد بصریان ۱۸۱ آیه است و ۸۲۰ یا ۸۶۲ کلمه و ۳۸۲۶ یا ۳۸۲۳ حرف دارد. براساس آنچه که در فرهنگنامه علوم قرآن آمده؛ این سوره یک آیه منسوخ دارد و نخستین سوره قرآن است که با سوگند آغاز می‌شود.[۱]
نام‌گذاری
«الصافات» تنها نامی است که در منابع اسلامی برای سوره گزارش شده است. واژه «صافات» جمع (صافه) اشاره به گروهی است که صف کشیده‌اند. به دلیل آغاز سوره با واژه «الصافات» به این اسم نامیده شده است.[۲]
شأن و محل نزول
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، این سوره پنجاه و ششمین سوره‌ای است که در مکه و پیش از هجرت محمد بر پیامبر اسلام نازل شده و هیچ کدام از آیاتش مدنی نیستند.[۳]
ساختار و محتوا
تعداد آیات سوره طبق نظر مشهور ۱۸۲ آیه و در نزد بصریان ۱۸۱ آیه است و ۸۲۰ یا ۸۶۲ کلمه و ۳۸۲۶ یا ۳۸۲۳ حرف دارد. براساس آنچه که در فرهنگنامه علوم قرآن آمده؛ در این سوره به گروه‌هایی از فرشتگان و دسته‌ای از شیاطین وسوسه‌گر اشاره شده است. مسئله نبوت و سرنوشت تکذیب‌کنندگان پیامبران، معاد و شرح حال کافران و مشرکان در قیامت و بخش‌هایی از تاریخ پیامبران مانند ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، موسی، هارون، عیسی، لوط و یونس در آیات سوره بیان شده است.[۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۶۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۶۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۶۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۶۱.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره صافات». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.