اسلامیکال:حمله شخصی ممنوع

«پال:حمله» به اینجا تغییرمسیر دارد. برای صفحه حمله اسلامیکال:صفحه حمله را ببینید.

در هیچ‌کجای اسلامیکال به کسی حملهٔ شخصی نکنید. راجع به مطلب نظر بدهید، نه مشارکت‌کننده. حملات شخصی به اجتماع اسلامیکال و فضای همکاری مورد نیاز برای ایجاد دانشنامه‌ای خوب ضرر می‌زنند. نظرات تحقیرآمیز دربارهٔ سایر ویرایشگران را هر ویرایشگری می‌تواند حذف کند. حملات شخصی مکرر یا فاحش می‌توانند به اعمال جریمه‌هایی چون قطع دسترسی یا حتی تحریم منجر شوند.

حملات شخصی، تنها به توهین و تحقیر کاربر دیگر خلاصه نمی‌شود، بعضی اوقات تهدید و درخواست‌های خارج از عرف دانشنامه‌ای نیز حمله شخصی تلقی می‌شوند.

چه چیزی حملهٔ شخصی در نظر گرفته می‌شود؟

قاعده‌ای عینی و تفسیرناپذیر برای تمایز حملهٔ شخصی از بحث سازنده وجود ندارد، اما برخی از کامنت‌ها هرگز قابل‌قبول نیستند:

1. عبارات دشنام‌وار، افتراآمیز یا تحقیرآمیز که بر باورهای نژادی، جنسی، گرایش جنسی، هویت جنسیتی، سن، باورهای مذهبی یا سیاسی، معلولیت‌ها، قومیت، ملیت و موارد دیگر استوار شده و مستقیماً به ویرایشگر یا گروهی از ویرایشگران نسبت داده شوند. وجود اختلاف نظر سر اینکه چه چیزهایی مذهب، نژاد، گرایش جنسی یا قومیت محسوب می‌شوند، بهانهٔ موجهی نیست.
2. استفاده از وابستگی‌های یک نفر به عنوان حملهٔ شخصی به منظور بی‌اعتبار ساختن و رد کردن دیدگاه‌هایش، صرف‌نظر از اینکه وابستگی‌های ذکرشده معمول هستند یا نه. برای مثال، گفتن اینکه «تو یک دانش‌آموز هستی، پس چطور قرار است راجع به تاریخ اطلاعات داشته باشی؟» در این حوزه قرار می‌گیرد. توجه کنید که پرسش از کاربری دیگر در صفحهٔ بحثش مبنی بر تعارض منافع احتمالی در خصوص یک مقاله یا موضوع، حملهٔ شخصی به‌شمار نمی‌رود. (گمانه‌زنی در خصوص هویت ویرایشگری دیگر در دنیای حقیقی ممکن است مصداق افشای اطلاعات شخصی باشد)
3. استفاده از گرایش سیاسی یک نفر به عنوان ابزاری حمله‌گرانه برای بی‌ارزش یا بی‌اعتبار شمردن دیدگاه او، مانند متهم کردن او به چپ‌گرا یا راست‌گرا بودن نیز ممنوع است. کاربران مجازند دیدگاه‌های سیاسی شخصی داشته باشند، مادامی که این دیدگاه بر ویرایش و بحث‌هایشان اثر منفی نگذارد.
4. پیوند به حملات، آزار و اذیت یا دیگر موارد بیرونی، با هدف حمله به دیگر ویرایشگران.
5. مقایسهٔ ویرایشگران با نازی‌ها، کمونیست‌ها، تروریست‌ها، دیکتاتورها یا دیگر اشخاص بدنام.
6. اتهام‌زنی در خصوص رفتار شخصی بدون ارائهٔ شواهد. اتهام‌های جدی، نیازمند شواهد جدی هستند. این شواهد معمولاً به شکل پیوندهای تفاوت و پیوند به صفحات ارائه می‌شوند.
7. درخواست خارج از عرف دانشنامه‌ای، مثل درخواست ملاقات حضوری، درخواست افشای اطلاعات خصوصی خود یا دیگران، اقدامات ناشی از علایق و گرایشات جنسی همچون پدوفیلی (بچه‌خواهی) یا همجنسگرایی و...
8. تهدید، شامل موارد زیر ولی نه محدود به آن‌ها:
   • تهدید قانونی
   • تهدید به خشونت یا دیگر اعمال خارج از اسلامیکال
   • تهدید یا عملی که عمداً دیگر ویرایشگران اسلامیکال را در معرض آزار و شکنجهٔ سیاسی، مذهبی یا انواع دیگر آن توسط یک دولت، کارمندانش یا هر فرد دیگری قرار می‌دهد. انجام چنین کاری ممکن است به قطع دسترسی طولانی‌مدت منجر شود که به محض دیده شدن، توسط هر مدیری قابل اجراست. مدیرانی که چنین قطع دسترسی‌هایی انجام می‌دهند می‌بایست به‌طور محرمانه اعضای هیئت داوری را از کنش خویش و دلیلش آگاه کنند.
   • تهدید به فاش‌سازی اطلاعات شخصی یک ویرایشگر.

به طور کلی، این مثال‌ها کامل نیستند. ممکن است موارد دیگری نیز به عنوان حمله شخصی توسط یک مدیر یا کاربر تلقی شود. ضمنا به این نکته توجه کنید که بحث دربارهٔ رفتار کاربران در مکان مناسب (مثلاً صفحهٔ بحث کاربر یا تابلوهای اعلانات اسلامیکال) به خودی خود حملهٔ شخصی محسوب نمی‌شود.

چرا حملات شخصی مضرند

حملات شخصی اخلال ایجاد می‌کنند. در صفحات بحث مقاله، بحث را از موضوع مقاله به سمت افراد منحرف می‌کنند. حملات شخصی باعث تشکیل صفوف نبرد، و دشوارتر شدن همکاری ویرایشگران با یکدیگر می‌شوند. مشارکت‌کنندگان تمایل دارند دیدگاه‌هایشان در مقاله پوشش بیابند. ایشان می‌توانند از طریق مباحثهٔ مستدل، دیدگاه‌هایشان را با هم تلفیق کنند و در یک مقالهٔ واحد بیاورند، و این امر باعث می‌شود مقاله بهتر و از دید همگان خنثی‌تر شود. هر کسی که مقاله را ویرایش می‌کند عضوی از یک اجتماع بزرگ‌تر است.

منع حملهٔ شخصی به یک اندازه مشمول همهٔ نویسندگان اسلامیکال می‌شود. حمله به کاربری که سابقهٔ رفتارهای احمقانه یا زمخت دارد، یا کاربری که قطع دسترسی، تحریم، یا به نحوی دیگر جریمه شده‌است، به همان اندازه غیرقابل‌قبول است که حمله به هر کاربر دیگری. اسلامیکال اجتماعی نزاکتمند را ترغیب می‌کند: مردم اشتباه می‌کنند، اما تشویق می‌شوند که از اشتباهاتشان درس بگیرند و مسیرشان را اصلاح کنند. حملات شخصی خلاف این روحیه است و به کار ساختن دانشنامه آسیب می‌زند.

اجتناب از حملات شخصی

برای بالا بردن میزان احترام و تأثیر گفتمان، استدلال‌ها نباید متوجه افراد باشند. به عبارت دیگر، باید به مطلب و کنش‌ها اشاره کرد و ارجاع داد، نه افراد. وقتی سر محتوا اختلاف‌نظر وجود دارد، اشاره به دیگر ویرایشگران همیشه حملهٔ شخصی نیست. کامنتی که می‌گوید «اظهارنظرتان دربارهٔ فلان موضوع اشتباه است چون …» یا «پاراگرافی که شما وارد مقاله کردید، تحقیق دست اول به نظر می‌رسد» حملهٔ شخصی نیست. با وجود این، «فلان اظهارنظر اشتباه است چون …» یا «پاراگرافی که وارد مقاله شده، تحقیق دست اول به نظر می‌رسد» کمتر احتمال دارد به عنوان حملهٔ شخصی سوءتعبیر شود، چون در آن به ویرایشگر دیگری با ضمیر یا شناسهٔ دوم شخص اشاره نشده‌است. «پاراگرافی که اینجا [پیوند تفاوت] وارد مقاله شده‌است، به نظر تحقیق دست اول می‌رسد» از همه مناسب‌تر است، چون پیوند تفاوت از سردرگمی می‌کاهد. همچنین، بحث دربارهٔ رفتار یا سابقهٔ کاربر به خودی خود حملهٔ شخصی نیست، مشروط بر اینکه در مکان مناسب برای چنین مباحثی (مثلاً صفحهٔ بحث کاربر مورد نظر یا اسلامیکال:تابلوی اعلانات مدیران) انجام بگیرد.

ویرایشگران باید نزاکت را رعایت کنند، و هنگام گزارش اختلافات به آداب معاشرت پایبند بمانند. پاسخ مناسب به اظهارنظری تحریک‌کننده، رفع و رجوع مسائل محتوایی است، نه متهم کردن طرف مقابل به نقض این سیاست. متهم کردن دیگری به ارتکاب حملهٔ شخصی بدون آوردن دلیل یا توجیه مناسب برای این اتهام، خود نوعی حملهٔ شخصی محسوب می‌شود.

پاسخ به حملات شخصی

دفعات اول و حملات منفرد

اغلب اوقات، بهترین واکنش در مقابل یک مورد حملهٔ شخصی منفرد نادیده گرفتن آن است. گاهی اوقات، منظور از حملهٔ شخصی اصلاً حمله نبوده‌است، چرا که ویرایشگران حین بحث‌های داغ و پرتنش بیش از حد حساسیت نشان می‌دهند. علاوه بر این، چون مباحث اسلامیکال در محیط تمام‌متنی صورت می‌گیرند، ظرایف و احساسات اغلب درست منتقل نمی‌شوند و به‌راحتی سوءتفاهم پیش می‌آید. اگرچه این عوامل بهانهٔ مناسبی برای ارتکاب حملهٔ شخصی نیستند، ویرایشگران ترغیب می‌شوند پُست‌های خشمگینانه یا بی‌ادبانهٔ دیگران را نادیده بگیرند (البته در صورت معقول بودن)، و تلاش‌هایشان را معطوف بهبود و توسعهٔ دانشنامه کنند.

اگر احساس می‌کنید که پاسخ به حملهٔ شخصی لازم و درست است، می‌توانید پیام مؤدبانه‌ای در صفحهٔ بحث ویرایشگر طرف مقابل بگذارید. از پاسخ دادن در صفحهٔ بحث مقاله خودداری کنید، زیرا اغلب اوضاع را وخیم‌تر می‌کند. همچنین، مهم است که حتی در صورت فحاشی، خودتان تندخو و مقابله‌جو نشوید. اگرچه می‌توان از الگوهای ازپیش‌ساخته استفاده کرد، نوشتن پیام با انشای خودتان احتمالاً مؤثرتر واقع خواهد شد. در صورت امکان، سعی کنید به جای جروبحث سر رفتار، زمینهٔ تفاهم یا راه‌حل میانه‌ای دربارهٔ مسائل محتوایی زیربنایی پیدا کنید.

حملاتی که به‌شدت توهین‌آمیز یا اخلال‌گرانه هستند (مثلاً تهدید فیزیکی، تهدید قانونی، یا توهین‌های زننده و متعصبانه) نباید نادیده گرفته شوند. وضعیت‌های فوق‌العاده‌ای که نیازمند مداخلهٔ فوری باشند نادرند، اما در صورت وقوع باید در اسلامیکال:تابلوی اعلانات مدیران گزارش شوند.

حملات مکرر

حملات شخصی مکرر ولی غیراخلالگرانه که پس از درخواست‌های منطقی مبنی بر توقف حملات، همچنان ادامه پیدا می‌کنند را می‌توان از طریق فرایند حل اختلاف رفع کرد. در اکثر مواقع، اگر ویرایشگران با یکدیگر همکاری کنند و روی محتوا متمرکز بشوند، مشکل حملات شخصی رفع می‌گردد و اقدام مدیریتی فوری لازم نیست.

حذف حملات شخصی

کامنت‌های تحقیرآمیز دربارهٔ ویرایشگران را هر کاربری می‌تواند حذف کند. البته تشخیص درست یک حمله شخصی، نیاز به مهارت و تجربه دارد. پس از اگر یک متن به زغم خود دارای حمله شخصی را حذف کردید ولی از دیدگاه نگارنده آن متن، حمله شخصی نبود و برگرداند، در خصوص حمله شخصی کاربر باید گفتگو کنید و دچار جنگ ویرایشی نشوید. مگر آنکه حمله شخصی کاملا واضح باشد؛ مثلا یک فحش و ناسزا به صورت مشخص به یک کاربر معین. اگر کاربر خاطی اصرار بر وجود حمله شخصی داشت، یکی از مدیران را فرابخوانید یا در تابلوی اعلانات مدیران، گزارشی ثبت کنید.

حذف حملات شخصی مسلّم از صفحهٔ بحث خودتان به‌ندرت مایهٔ نگرانی است. در سایر صفحات بحث، مخصوصاً وقتی چنین حملاتی متوجه خود شماست، حذف متن باید به مواردی که حملهٔ شخصی واضح و مشخص است محدود بماند. می‌توان از {{ححش}} به این منظور استفاده کرد. با وجود این، وضعیت‌های غیرمعمول گهگاه رخ می‌دهند. شدیدترین اَشکال حملات شخصی، چون تلاش برای افشای اطلاعات شخصی غیرعمومی ویرایشگران اسلامیکال، از سطح حرف زشت فراتر می‌روند، و در نتیجه، فارغ از اینکه متوجه خود شمایند یا نه، می‌توانند و باید به خاطر اجتماع و پروژه حذف شوند. در مواقعی که پای اطلاعات حساس در میان است، درخواست پنهان شدن نیز می‌تواند مناسب باشد.

حملات خارج از اسلامیکال

اسلامیکال نمی‌تواند رفتارهای رخ‌داده خارج از محیط‌های تحت کنترل بنیاد اسلامیکال را تنظیم کند، اما حملات شخصی در جاهای دیگر دربارهٔ حسن نیت کنش‌های کاربر در اسلامیکال شک و شبهه به وجود می‌آورد. ارسال حملات شخصی یا افتراهای خارج از اسلامیکال به اجتماع و رابطهٔ ویرایشگر با آن آسیب می‌زند، مخصوصاً وقتی این حملات به شکل نقض حریم خصوصی کاربر در آیند. این قبیل حملات را مدیران می‌توانند به عنوان عوامل تشدیدکننده در تخلفات کاربران لحاظ کنند، و شواهد مرتبط با آن‌ها در فرایند حل اختلاف، از جمله هیئت داوری، می‌تواند مورد استناد قرار گیرد.

پیوند به بیرون

پیوند دادن به آزار و اذیت، حملات یا نقض حریم خصوصی ویرایشگران اسلامیکال که خارج از اسلامیکال صورت گرفته‌است، صرفاً به منظور حمله به ویرایشگر اسلامیکال هرگز قابل‌قبول نیست. حمله کردن، آزار رساندن، یا نقض حریم خصوصی هر کسی که اسلامیکال را ویرایش می‌کند از طریق ارسال پیوندهای بیرونی مجاز نیست. آزارهای این‌چنینی شامل پیوند دادن به حملات شخصی، نقض حریم خصوصی یا تهدیدهای فیزیکی در فضای خارج از اسلامیکال می‌شود ولی به این موارد محدود نیست. این موضوع را نباید با انتقاد موجه اشتباه گرفت. پیوند دادن به این صفحات در مقالات بستگی به قضاوت ویراستارانه دارد.

تهدیدهای قانونی

در اینجا منظور، تهدید به توسل به مراجع قانونی دنیای بیرونی است. به جای متوسل شدن به دعوی قضایی، همیشه باید تلاش کنید مناقشه‌ها را از راه فرآیندهای حل اختلاف اسلامیکال حل کنید.

اگر ناچار به اقدام قانونی هستید ما نمی‌توانیم جلوی شما را بگیریم. با این وجود لازم است تا زمانی که مسئلهٔ قانونی حل نشده در اسلامیکال ویرایش نکنید تا اطمینان حاصل شود همهٔ فرآیندهای قانونی از راه کانال‌های قانونی مناسب اتفاق می‌افتند. شما باید به جای ویرایش در اسلامیکال با فرد یا افراد دخیل مستقیماً تماس بگیرید، از راه رایانامه یا از دیگر روش‌های تماسی که کاربر فراهم کرده است. اگر مشکل شما به خود اسلامیکال مربوط می‌شود، باید با سازمان مادر اسلامیکال یعنی بنیاد اسلامیکال تماس بگیرید. تهدیدهای حقوقی را در صفحه‌های اسلامیکال مطرح نکنید. اگر در یک مناقشهٔ اسلامیکالی از تهدید حقوقی استفاده کنید یا به اقدام حقوقی دست بزنید، ممکن است از ویرایش قطع دسترسی شوید تا مشکل از راه کانال‌های دیگر تشدید نشود. کاربرانی که تهدید حقوقی کنند معمولاً تا زمانی که تهدید حقوقی حل نشود و ادامه داشته باشد از ویرایش قطع دسترسی می‌شوند. تهدیدهای حقوقی باید در تابلوی اعلانات مدیران اعلام شوند یا به یکی از مدیران اسلامیکال گزارش داده شوند.

نکته: تلاش برای حل مناقشه با استفاده از فرآیندهای حل اختلاف اغلب به راه حلی می‌انجامد که نیازی به توسل به قانون (با توجه به فرایند طولانی و عموما به جهت سیاست‌های محرمانگی، غیر قابل دسترسی) در آن نخواهد بود. اگر فرآیندهای حل اختلاف مشکلتان را حل نکرد و آنگاه اقدام حقوقی را برای حل مشکل انتخاب کردید، این کار را با این دانش انجام خواهید داد که همهٔ گام‌های مناسب برای حل مشکل به صورت دوستانه را آزموده‌اید.

آنچه تهدید حقوقی نیست

یک شکایت مؤدبانهٔ منطقی در موارد مربوط به نقض حق تکثیر یا حمله‌ها «تهدید حقوقی» به شمار نمی‌آید. اگر شما مالک یک اثر دارای حق نشر هستید که به صورت نامناسبی به اسلامیکال افزوده شده است، از یک اظهار نظر شفاف در مورد اینکه مجوز آن چگونه است، استقبال می‌شود و مناسب خواهد بود. این موارد را می‌توانید در تابلوی اعلانات مدیران مطرح کنید یا با بنیاد اسلامیکال تماس بگیرید. سیاست اسلامیکال در برابر تهمت این است که پس از شناسایی تهمت، بی‌درنگ حذف شود. اگر معتقدید که شما موضوع یک عبارت افتراآمیز در اسلامیکال هستید، لطفاً با یکی از مدیران یا بنیاد ارتباط بگیرید.

آنچه تهدید حقوقی شمرده می‌شود

مهم است که از هرگونه بیان دیدگاهی که ممکن است دیگران به صورت منطقی از آن برداشت به تهدید حقوقی کنند خودداری شود، حتی اگر آن دیدگاه‌ها با این سبک بیان نشوند. برای نمونه اگر به کرات اظهار کنید که دیدگاه‌های ویرایشگر دیگری «تهمت» یا «افتراآمیز» است، آن ویرایشگر ممکن است این موضوع را به عنوان یک تهدید در جهت پیگرد قانونی افتراء تلقی کند، حتی اگر هدف شما این نباشد. برای دوری جستن از چنین سوء تفاهم‌های رایجی، از واژه‌هایی که بار حقوقی دارند کمتر استفاده کنید (مثلاً بگویید «آن عبارتی که دربارهٔ من آمده درست نیست و امیدوارم بنا به دلایل زیر اصلاح شود…») تا از اینکه دیگران احساس کنند شما قصد تهدید حقوقی آنان را دارید جلوگیری شود.

به جای قطع دسترسی بی‌درنگ، مدیران باید به دنبال آن باشند که مقصود کاربر را روشن کنند و مطمئن شوند که موضوع تنها یک سوء تفاهم ساده نیست. برای نمونه یک کاربر ممکن است اظهار کند که دیدگاه‌های کاربر دیگری «افتراآمیز» است زیرا از برخی سیاست‌های معین (مانند آزار و اذیت، حمله‌های شخصی و بی‌نزاکتی و…) آگاهی ندارد و در این زمینه نیاز به کمک دارد تا بتواند دربارهٔ آن دیدگاه‌ها تعامل کند. با وجود اینکه چنین اظهار نظرهایی به خودی خود تهدید حقوقی نیستند، ممکن است در دایرهٔ یکی از سیاست‌های یادشده جای بگیرند و کاربرد مداوم و خرابکارانهٔ آن‌ها می‌تواند منجر به قطع دسترسی کاربر شود.

پایان تهدید حقوقی

اجتماع اسلامیکال یک اصل عمومی دارد که (تقریباً) هرکسی می‌تواند تغییر کند. با توجه به این موضوع، عبارت‌هایی که در حین عصبانیت یا سوء قضاوت بیان می‌شوند را نباید پس از اینکه واقعاً و مطمئناً بازپس گرفته شدند، همیشه و برای باقی عمر به رخ افراد آورد. سیاست، ویرایشگری که تهدید حقوقی می‌کند را کنار می‌گذارد تا مانع آسیب یا زوال پروژه شود. ویرایشگران تنها به این خاطر که «تهدید حقوقی در بین بوده» بسته نمی‌شوند، بلکه بیشتر به این خاطر است که:

1. این کار باعث کاهش دامنهٔ تشدید وضعیت بد می‌شود
2. فشار و بار مسئولیت مدیران اسلامیکال را کاهش می‌دهد
3. اخلالگری در مقالات و محیط ویرایشی را می‌کاهد
4. از به وجود آمدن شرایط سختی که در آن شخص هم می‌خواهد همکاری کند و هم خودش را برای پیروزی در یک دشمنی حقوقی آماده می‌کند جلوگیری می‌نماید

تبعات حملات شخصی

اگرچه ویرایشگران در مواجهه با حمله‌های شخصی منفرد به پاسخ‌گویی مؤدبانه یا چشم‌پوشی تشویق می‌شوند، اما این نباید چنین حملاتی را پذیرفتنی جلوه دهد؛ الگوی رفتاری خصمانه احتمال در پیش گرفتن فرض حسن نیت را از سوی اجتماع پایین می‌آورد و می‌تواند ویرایش اخلال‌گرانه در نظر گرفته شود. کاربرانی که مجدانه شیوهٔ تقابل با دیگران را در پیش گرفته‌اند درگیر مراحل حل اختلاف خواهند شد که ممکن است — از طریق هیئت داوری — تبعات جدی برایشان به همراه داشته باشد.

در موارد شدید حتی حملات شخصی موردی و منفرد هم ممکن است به قطع دسترسی منجر شود. تهدید به مرگ و مواردی با شدت مشابه ممکن است به بسته شدن دسترسی بدون اخطار بینجامد. برای حمله‌های شخصی خفیف معمولاً اخطار، و درخواست اصلاح و پاکسازی صفحهٔ بحث کفایت می‌کند. در صورتی که الگوی رفتاری حملات خفیف، علیرغم هشدارها ادامه یابد، قطع‌دسترسی پلکانی را در پی خواهد داشت. با وجود این، به مدیران هشدار داده می‌شود در موارد خفیف — که در خصوص اینکه رفتار کاربر اخلال جدی در پروژه ایجاد می‌کند ابهام وجود دارد — راه‌حل‌هایی غیر از قطع‌دسترسی را برگزینند. احتمال اخلال‌گرانه تلقی شدن حملات تکرارشونده به‌تناسب بالاتر است. بستن کاربر به دلیل حملات شخصی باید صرفاً بازدارنده باشد نه تنبیهی. وقتی به نظر می‌رسد حملات شخصی ادامه‌دار خواهد بود، شاید بستن کاربر راه‌حلی موجه باشد.

صفحه حمله

صفحه حمله، صفحه‌ای در هریک از فضاهای نام است که اساساً به منظور بی‌اعتبار کردن یا تهدید موضوعش وجود دارد. این صفحات شامل معیار حذف سریع می‌شوند در صورتی که در مورد زندگی‌نامه باشند و بدون منبع باشند یا منبع ضعیف داشته باشند. پس از یافتن این صفحات، با الصاق الگوی {{db-attack}} آن را برای حذف سریع نامزد کنید و به کاربری که آن را ساخته با {{حمله}} هشدار بدهید. صفحات حمله را می‌توان برای نشان دادن احترام به نگارنده صفحه، خالی هم کرد.

وقتی در پی اجماع بر اینکه بخشی از زندگی‌نامهٔ شهرگان عام، نسبت به سایر بخشها رشد نامتناسب داشته‌است، تفکیک صورت پذیرد، حتی اگر صفحهٔ جداشده بیانگر نکات منفی در مورد شخص مورد نظر باشد، الزاماً نشان‌دهندهٔ وجود یک صفحهٔ حمله نیست.

نکته‌ای برای مدیران: هنگام حذف نمودن صفحه‌های حمله به هیچ وجه هیچ قسمتی از محتوای صفحه را در خلاصه ویرایشی خود نقل نکنید. اگر لازم است علاوه بر «ع۱۰» چیز دیگری بیافزایید، بدون ذکر جزئیات حمله، تنها به شرحی کلی بسنده نمایید.