شیطان: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ایجاد مقاله) |
جز (پیونددهی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''شیطان''' اصطلاحی در قرآن است به معنای موجودی پلید. موجودی که انسان را به کارهای نادرست و مخالف فرامین الهی فرا خوانده و از کارهای خوب و عمل به اوامر و نواهی الهی بازمی‌دارد. در ارتباط با ریشه واژه شیطان اختلاف است. بنا به قولی این واژه از ریشه «ش ط ن» به معنای اسمی ریسمان ضخیم دراز و معنای فعلی دور شدن است و بنا به قولی دیگر از ریشه «ش ی ط» به معنای آتش گرفتن و نابود شدن است. در زبان عربی قدیم به مار یا دست کم به برخی از انواع مار نیز شیطان گفته می‌شده است.{{پنک|عمادی حائری|۱۳۹۹|ص=۶۰۱}} | '''شیطان''' اصطلاحی در [[قرآن]] است به معنای موجودی پلید. موجودی که انسان را به کارهای نادرست و مخالف فرامین الهی فرا خوانده و از کارهای خوب و عمل به اوامر و نواهی الهی بازمی‌دارد. در ارتباط با ریشه واژه شیطان اختلاف است. بنا به قولی این واژه از ریشه «ش ط ن» به معنای اسمی ریسمان ضخیم دراز و معنای فعلی دور شدن است و بنا به قولی دیگر از ریشه «ش ی ط» به معنای آتش گرفتن و نابود شدن است. در زبان عربی قدیم به مار یا دست کم به برخی از انواع مار نیز شیطان گفته می‌شده است.{{پنک|عمادی حائری|۱۳۹۹|ص=۶۰۱}} | ||
== ارجاعات == | == ارجاعات == | ||
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۰
شیطان اصطلاحی در قرآن است به معنای موجودی پلید. موجودی که انسان را به کارهای نادرست و مخالف فرامین الهی فرا خوانده و از کارهای خوب و عمل به اوامر و نواهی الهی بازمی‌دارد. در ارتباط با ریشه واژه شیطان اختلاف است. بنا به قولی این واژه از ریشه «ش ط ن» به معنای اسمی ریسمان ضخیم دراز و معنای فعلی دور شدن است و بنا به قولی دیگر از ریشه «ش ی ط» به معنای آتش گرفتن و نابود شدن است. در زبان عربی قدیم به مار یا دست کم به برخی از انواع مار نیز شیطان گفته می‌شده است.[۱]
ارجاعات
- ↑ عمادی حائری ۱۳۹۹، ص. ۶۰۱.
منابع
- عمادی حائری، سید محمد (۱۳۹۹). «شیطان». دانشنامه جهان اسلام.