سوره تین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = At-Tin.svg|نام = تین |جزء = ۳۰|آیه = ۸|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۲۸|کلمه = ۳۴|حرف = ۱۵۰}} '''سوره تین''' نود و پنجمین سوره قرآن که دارای هشت آیه، ۳۴ کلمه و ۱۵۰ حرف است. این سوره مکی از نظر ترتیب نزول سوره‌ها، بیس...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = At-Tin.svg|نام = تین |جزء = ۳۰|آیه = ۸|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۲۸|کلمه = ۳۴|حرف = ۱۵۰}} | {{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = At-Tin.svg|نام = تین |جزء = ۳۰|آیه = ۸|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۲۸|کلمه = ۳۴|حرف = ۱۵۰}} | ||
'''سوره تین''' نود و پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] که دارای هشت [[آیه]]، ۳۴ کلمه و ۱۵۰ حرف است. این سوره [[مکی و مدنی|مکی]] از نظر ترتیب نزول | '''سوره تین''' نود و پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] که دارای هشت [[آیه]]، ۳۴ کلمه و ۱۵۰ حرف است. این سوره [[مکی و مدنی|مکی]] از نظر ترتیب نزول [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره‌ها]]، بیست و هشتمین سوره قرآن محسوب می‌شود که بنابه نقل مشهورتر، نزول آن پیش از [[سوره قریش]] و پس از [[سوره بروج]] بوده است. هرچند در ترتیب مصحف کنونی درمیان سوره‌های [[سوره انشراح|انشراح]] و [[سوره علق|علق]] قرار دارد.<ref>{{پک|1=عباسی |2=۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=تین}}</ref> | ||
== نام == | == نام == | ||
فرهنگنامه علوم قرآن دو نام را برای سوره تین گزارش می‌کند که هر دوی آنها از از آیه ابتدایی سوره برگرفته شده‌اند. نام مشهور و معروف‌تر سوره، «تین» به معنای انجیر و نام دیگرش «زیتون» است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۸۴۳|ج=۱}}</ref> | ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]'' دو نام را برای سوره تین گزارش می‌کند که هر دوی آنها از از آیه ابتدایی سوره برگرفته شده‌اند. نام مشهور و معروف‌تر سوره، «تین» به معنای انجیر و نام دیگرش «زیتون» است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۸۴۳|ج=۱}}</ref> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
سوره تین با سوگند آغاز می‌شود و از این جهت بيست و يکمين سوره به‌شمار می‌آید.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۸۴۳|ج=۱}}</ref> این سوره به سوره‌های بلد و طور شباهت دارد. به گزارش | سوره تین با سوگند آغاز می‌شود و از این جهت بيست و يکمين سوره به‌شمار می‌آید.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۸۴۳|ج=۱}}</ref> این سوره به سوره‌های بلد و طور شباهت دارد. به گزارش ''[[دایرةالمعارف بزرگ اسلامی]]''، این مشابهت به جهت شروع سوره با سوگند و قسم به اشیا و مکان‌هاست. محتوای سوره تین به ۳ بخش مقدمه، فصل اصلی و نتیجه‌گیری تقسیم می‌شود. در مقدمه و آیات [[آیه ۱ سوره تین|۱]] تا [[آیه ۳ سوره تین|۳]] از دو میوه انجیر و زیتون و دو مکان «طور سینین» و «بلد امین» نام برده و سپس در آیات بعدی ([[آیه ۴ سوره تین|۴]] تا [[آیه ۶ سوره تین|۶]]) به جهانی دارای دو مقام «احسن تقویم» و «اسفل سافلین» اشاره می‌گردد. در انتها سوره تین با دو پرسش از انسان پایان می‌یابد. از دیگر نکات مهم محتوایی سوره، استفاده از شیوه جداسازی میان انسان‌هاست که همین اسلوب در سوره‌های [[سوره واقعه|واقعه]]، [[سوره انشقاق|انشقاق]]، [[سوره انفطار|انفطار]] و [[سوره زلزال|زلزال]] نیز دیده می‌شود.<ref>{{پک|1=عباسی|2=۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=تین}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۶
| تین | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۲۸ | ||||
| جزء | ۳۰ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۸ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۳۴ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۱۵۰ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره تین نود و پنجمین سوره قرآن که دارای هشت آیه، ۳۴ کلمه و ۱۵۰ حرف است. این سوره مکی از نظر ترتیب نزول سوره‌ها، بیست و هشتمین سوره قرآن محسوب می‌شود که بنابه نقل مشهورتر، نزول آن پیش از سوره قریش و پس از سوره بروج بوده است. هرچند در ترتیب مصحف کنونی درمیان سوره‌های انشراح و علق قرار دارد.[۱]
نام
فرهنگنامه علوم قرآن دو نام را برای سوره تین گزارش می‌کند که هر دوی آنها از از آیه ابتدایی سوره برگرفته شده‌اند. نام مشهور و معروف‌تر سوره، «تین» به معنای انجیر و نام دیگرش «زیتون» است.[۲]
محتوا
سوره تین با سوگند آغاز می‌شود و از این جهت بيست و يکمين سوره به‌شمار می‌آید.[۳] این سوره به سوره‌های بلد و طور شباهت دارد. به گزارش دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، این مشابهت به جهت شروع سوره با سوگند و قسم به اشیا و مکان‌هاست. محتوای سوره تین به ۳ بخش مقدمه، فصل اصلی و نتیجه‌گیری تقسیم می‌شود. در مقدمه و آیات ۱ تا ۳ از دو میوه انجیر و زیتون و دو مکان «طور سینین» و «بلد امین» نام برده و سپس در آیات بعدی (۴ تا ۶) به جهانی دارای دو مقام «احسن تقویم» و «اسفل سافلین» اشاره می‌گردد. در انتها سوره تین با دو پرسش از انسان پایان می‌یابد. از دیگر نکات مهم محتوایی سوره، استفاده از شیوه جداسازی میان انسان‌هاست که همین اسلوب در سوره‌های واقعه، انشقاق، انفطار و زلزال نیز دیده می‌شود.[۴]
پانویس
ارجاعات
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره تین». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- عباسی، رضا (۱۳۸۸). «تین». دانشنامه بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.