سوره حشر: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام، اصلاح املا، ابرابزار، اصلاح نشانی وب)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات سوره|نام=سوره حشر|شماره=59}}
'''سوره حشر'''، سوره پنجاه و نهمین [[سوره]] از [[قرآن]] است، در لغت به معنای «جمع شدن» و «انجام کار جمعی» است. کلمه حشر در دو جا به کار رفته است، [[سوره ق]] و آیه ۲ حشر. این سوره از یک واقعه برداشت شده است، در واقع پس از خیانت و نقض پیمان [[بنی‌نضیر]]، که [[مسلمان|مسلمانان]] آن‌ها را از اطراف [[مدینه]] بیرون راندند؛ لذا نام دیگر این سوره «بنی‌نضیر» است. از برجسته‌ترین آیه‌های این سوره می‌توان به هفت آیه آخر آن اشاره کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ نامه علوم قرآن|سال=1394|مکان=|ناشر=پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی|پیوند=https://lib.eshia.ir/26683/1/2822/سوره_حشر|کوشش=|نام۱=|نام۲=|نام خانوادگی۱=دفتر تبلیغات اسلامی|نام خانوادگی۲=|پیوند نویسنده۲=|پیوند نویسنده۱=|فصل=سوره حشر}}</ref>
'''سوره حشر'''، سوره پنجاه و نهمین [[سوره]] از [[قرآن]] است، در لغت به معنای «جمع شدن» و «انجام کار جمعی» است. کلمه حشر در دو جا به کار رفته است، [[سوره ق]] و آیه ۲ حشر. این سوره از یک واقعه برداشت شده است، در واقع پس از خیانت و نقض پیمان [[بنی‌نضیر]]، که [[مسلمان|مسلمانان]] آن‌ها را از اطراف [[مدینه]] بیرون راندند؛ لذا نام دیگر این سوره «بنی‌نضیر» است. از برجسته‌ترین آیه‌های این سوره می‌توان به هفت آیه آخر آن اشاره کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ نامه علوم قرآن|سال=1394|مکان=|ناشر=پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی|پیوند=https://lib.eshia.ir/26683/1/2822/سوره_حشر|کوشش=|نام۱=|نام۲=|نام خانوادگی۱=دفتر تبلیغات اسلامی|نام خانوادگی۲=|پیوند نویسنده۲=|پیوند نویسنده۱=|فصل=سوره حشر}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
<references />
[[رده:سوره‌های قرآن]]
[[رده:سوره‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۲

سورهٔ قرآن
سوره حشر
دسته‌بندیمکی
اطلاعات آماری
شمارهٔ نزول59
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
مجادله
ممتحنه

سوره حشر، سوره پنجاه و نهمین سوره از قرآن است، در لغت به معنای «جمع شدن» و «انجام کار جمعی» است. کلمه حشر در دو جا به کار رفته است، سوره ق و آیه ۲ حشر. این سوره از یک واقعه برداشت شده است، در واقع پس از خیانت و نقض پیمان بنی‌نضیر، که مسلمانان آن‌ها را از اطراف مدینه بیرون راندند؛ لذا نام دیگر این سوره «بنی‌نضیر» است. از برجسته‌ترین آیه‌های این سوره می‌توان به هفت آیه آخر آن اشاره کرد.[۱]

منابع

  1. دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۴). «سوره حشر». فرهنگ نامه علوم قرآن. پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.