سوره حشر: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات سوره|نام=سوره حشر|نزول=مدینه|شماره نزول=101|جزء=28|حزب=55|آیه=24|کلمه=445|حرف=1913|نام‌های دیگر=بنی نضیر|تصویر=https://commons.wikishia.net/w/images/f/fb/%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D8%AD%D8%B4%D8%B1.jpg}}
{{جعبه اطلاعات سوره|نام=سوره حشر|نزول=مدینه|شماره نزول=101|جزء=28|حزب=55|آیه=24|کلمه=445|حرف=1913|نام‌های دیگر=بنی نضیر|تصویر=https://commons.wikishia.net/w/images/f/fb/%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D8%AD%D8%B4%D8%B1.jpg|image=}}


'''سوره حشر'''، پنجاه و نهمین [[سوره]] از [[قرآن]] است، در لغت به معنای «جمع شدن» و «انجام کار جمعی» است. کلمه حشر در دو جا به کار رفته است، [[سوره ق]] و آیه ۲ حشر. این سوره از یک واقعه برداشت شده است، از برجسته‌ترین آیه‌های این سوره می‌توان به هفت آیه آخر آن اشاره کرد.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ نامه علوم قرآن|سال=1394|مکان=|ناشر=پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی|پیوند=https://lib.eshia.ir/26683/1/2822/سوره_حشر|کوشش=|نام۱=|نام۲=|نام خانوادگی۱=دفتر تبلیغات اسلامی|نام خانوادگی۲=|پیوند نویسنده۲=|پیوند نویسنده۱=|فصل=سوره حشر}}</ref> شش سوره در قران به [[مسبحات]] (با تسبیح آغاز می شوند) شش گانه معروف هستند، که یکی از آن ها سوره حشر هست، و ما بقی شامل سوره های: [[سوره صف|صف]]، [[سوره حدید|حدید]]، [[سوره اعلی|اعلی]]، [[سوره تغابن|تغابن]]، [[سوره جمعه|جمعه]] می باشند.<ref>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی۱=جوادی آملی|نام۱=مرتضی|تاریخ=1376|عنوان=تفسیر سوره حشر|پیوند=https://ensani.ir/fa/article/137529/%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%AD%D8%B4%D8%B1#:~:text=%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%20%D8%A7%D8%B5%D9%84%D9%89%20%D8%A7%DB%8C%D9%86%20%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87%20%D9%87%D9%85,%D9%88%20%D9%86%D9%87%20%D8%A8%D9%87%20%D9%81%DA%A9%D8%B1%20%DA%A9%D9%81%D8%A7%D8%B1|ژورنال=نشریه پاسدار اسلام|شماره=صدو هشتاد و سه و صد و هشتاد و چهار|صفحات=۲۱۵–۲۳۳}}</ref>
'''سوره حشر'''، پنجاه و نهمین [[سوره]] از [[قرآن]] است، در لغت به معنای «جمع شدن» و «انجام کار جمعی» است. کلمه حشر در دو جا به کار رفته است، [[سوره ق]] و آیه ۲ حشر. این سوره از یک واقعه برداشت شده است، از برجسته‌ترین آیه‌های این سوره می‌توان به هفت آیه آخر آن اشاره کرد.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ نامه علوم قرآن|سال=1394|مکان=|ناشر=پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی|پیوند=https://lib.eshia.ir/26683/1/2822/سوره_حشر|کوشش=|نام۱=|نام۲=|نام خانوادگی۱=دفتر تبلیغات اسلامی|نام خانوادگی۲=|پیوند نویسنده۲=|پیوند نویسنده۱=|فصل=سوره حشر}}</ref> شش سوره در قران به [[مسبحات]] (با تسبیح آغاز می شوند) شش گانه معروف هستند، که یکی از آن ها سوره حشر هست، و ما بقی شامل سوره های: [[سوره صف|صف]]، [[سوره حدید|حدید]]، [[سوره اعلی|اعلی]]، [[سوره تغابن|تغابن]]، [[سوره جمعه|جمعه]] می باشند.<ref>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی۱=جوادی آملی|نام۱=مرتضی|تاریخ=1376|عنوان=تفسیر سوره حشر|پیوند=https://ensani.ir/fa/article/137529/%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%AD%D8%B4%D8%B1#:~:text=%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%20%D8%A7%D8%B5%D9%84%D9%89%20%D8%A7%DB%8C%D9%86%20%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87%20%D9%87%D9%85,%D9%88%20%D9%86%D9%87%20%D8%A8%D9%87%20%D9%81%DA%A9%D8%B1%20%DA%A9%D9%81%D8%A7%D8%B1|ژورنال=نشریه پاسدار اسلام|شماره=صدو هشتاد و سه و صد و هشتاد و چهار|صفحات=۲۱۵–۲۳۳}}</ref>

نسخهٔ ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۸

سورهٔ قرآن
سوره حشر
دسته‌بندیمدنی
نام‌های دیگربنی نضیر
اطلاعات آماری
شمارهٔ نزول101
جزء28
حزب‌55
شمار آیه‌ها24
شمار واژه‌ها445
شمار حرف‌ها1913
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
مجادله
ممتحنه

سوره حشر، پنجاه و نهمین سوره از قرآن است، در لغت به معنای «جمع شدن» و «انجام کار جمعی» است. کلمه حشر در دو جا به کار رفته است، سوره ق و آیه ۲ حشر. این سوره از یک واقعه برداشت شده است، از برجسته‌ترین آیه‌های این سوره می‌توان به هفت آیه آخر آن اشاره کرد.[۱] شش سوره در قران به مسبحات (با تسبیح آغاز می شوند) شش گانه معروف هستند، که یکی از آن ها سوره حشر هست، و ما بقی شامل سوره های: صف، حدید، اعلی، تغابن، جمعه می باشند.[۲]

علت نام گذاری

این سوره از یک واقعه برداشت شده است، در واقع پس از خیانت و نقض پیمان بنی‌نضیر، که مسلمانان آن‌ها را از اطراف مدینه بیرون راندند؛ لذا نام دیگر این سوره «بنی‌نضیر» است.[۱]

ترتیب و محل نزول

این سوره دارای بیت و چهار آیه،[۳]و صدو چهل و پنج کلمه و هزارو نهصد و سیزده حرف است و در شهر مدینه نازل شده است.[۳]

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: " هر كس سوره حشر را بخواند تمام بهشت و دوزخ و عرش و كرسى و حجاب و آسمان ها و زمين هاى هفتگانه و حشرات و بادها و پرندگان و درختان و جنبندگان و خورشيد و ماه و فرشتگان همگى بر او رحمت مى‌فرستند، و براى او استغفار مى‌كنند، و اگر در آن روز يا در آن شب بميرد شهيد مرده است".[۴]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۴). «سوره حشر». فرهنگ نامه علوم قرآن. پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
  2. جوادی آملی، مرتضی (۱۳۷۶). «تفسیر سوره حشر». نشریه پاسدار اسلام (صدو هشتاد و سه و صد و هشتاد و چهار): ۲۱۵–۲۳۳.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «سوره حشر». دانشنامه اسلام. ۱۳۸۸.
  4. ناصر و مکارم شیرازی، تفسير نمونه‌ ط-دار الكتب الاسلاميه، ۲۳:‎ ۴۸۱.