سوره یس: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:سوره‌های قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''«سوره یس»''' معروف به [[قلب]] قران و سی و ششمین [[سوره]] قرآن است و دارای ۸۳ آیه می‌باشد. بزرگان نقل کرده‌اند که این سوره به بیان [[اصول دین]] ([[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]]) پرداخته است.<ref>{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=|نام=|مقاله=سوره یس|دانشنامه=دانشنامه اسلامی|عنوان جلد=|سال=|ناشر=|مکان=|پیوند مدخل=https://wiki.ahlolbait.com/سوره_یس|شابک=}}</ref> | '''«سوره یس»''' معروف به [[قلب]] قران و سی و ششمین [[سوره]] قرآن است و دارای ۸۳ آیه می‌باشد. بزرگان نقل کرده‌اند که این سوره به بیان [[اصول دین]] ([[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]]) پرداخته است.<ref>{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=|نام=|مقاله=سوره یس|دانشنامه=دانشنامه اسلامی|عنوان جلد=|سال=|ناشر=|مکان=|پیوند مدخل=https://wiki.ahlolbait.com/سوره_یس|شابک=}}</ref> | ||
== | ==نامگذاری== | ||
این سوره با [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعه]] یاء و سین آغاز می‌شود؛ لذا این سوره را یاسین می‌نامند. همچنین این سوره را سوره «[[حبیب نجار]]» نیز نامیده‌اند؛ چراکه داستان حبیب نجار در آیات ۱۳ تا ۳۰ آمده است.<ref>{{پک|دانش نامه قران و قرآن پژوهی||ک=|ص=1247||ج=۲}}</ref> نام‌های دیگر این سوره «[[قاضیه]]» به علت برآورده کردن حاجات، «ا[[لعظیمه عندالله]]».<ref>{{پک|1=مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی|2=سوره یس|ک=|ف=|توضیح=}}</ref> «[[مُعَمَّه]]» و «[[المُدافعة القاضیة]]» است؛ زیرا خیر دنیا و آخرت را برای تلاوت کنندگان این سوره به ارمغان می‌آورد و بدی‌ها و زشتی‌ها را از آن‌ها دفع می‌کند و هر حاجتی را برایش برآورده می‌سازد. و همچنین از ششمین امام شیعیان، [[جعفر صادق]] نقل شده است که سوره یس به عنوان «[[ریحانة القرآن]]» است.<ref>{{پک|1=ویکی شیعه|2=سوره یس|ک=|ف=}}</ref> | این سوره با [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعه]] یاء و سین آغاز می‌شود؛ لذا این سوره را یاسین می‌نامند. همچنین این سوره را سوره «[[حبیب نجار]]» نیز نامیده‌اند؛ چراکه داستان حبیب نجار در آیات ۱۳ تا ۳۰ آمده است.<ref>{{پک|دانش نامه قران و قرآن پژوهی||ک=|ص=1247||ج=۲}}</ref> نام‌های دیگر این سوره «[[قاضیه]]» به علت برآورده کردن حاجات، «ا[[لعظیمه عندالله]]».<ref>{{پک|1=مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی|2=سوره یس|ک=|ف=|توضیح=}}</ref> «[[مُعَمَّه]]» و «[[المُدافعة القاضیة]]» است؛ زیرا خیر دنیا و آخرت را برای تلاوت کنندگان این سوره به ارمغان می‌آورد و بدی‌ها و زشتی‌ها را از آن‌ها دفع می‌کند و هر حاجتی را برایش برآورده می‌سازد. و همچنین از ششمین امام شیعیان، [[جعفر صادق]] نقل شده است که سوره یس به عنوان «[[ریحانة القرآن]]» است.<ref>{{پک|1=ویکی شیعه|2=سوره یس|ک=|ف=}}</ref> | ||
== | == شأن نزول == | ||
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره یس]]، سی و ششمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، چهل و یکمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره جن]] و پیش از [[سوره فرقان]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک [[آیه]] ([[آیه ۴۵ سوره یس|آیه ۴۵]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند. در سوره یس، یک آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کرده‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۱۸۰|ف=سوره یس}}</ref> | |||
==پانویس== | |||
=== ارجاعات === | |||
<references /> | <references /> | ||
=== منابع === | |||
[[رده:سوره‌های قرآن]] | [[رده:سوره‌های قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۶
| یس | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| نام‌های دیگر | قلب قرآن، حبیب نجار، معمّه، دافعه، قاضیه، العظیمه عندالله | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۴۱ | ||||
| جزء | ۲۲ و ۲۳ | ||||
| حزب | ۴۴ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۸۳ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
«سوره یس» معروف به قلب قران و سی و ششمین سوره قرآن است و دارای ۸۳ آیه می‌باشد. بزرگان نقل کرده‌اند که این سوره به بیان اصول دین (توحید، نبوت و معاد) پرداخته است.[۱]
نامگذاری
این سوره با حروف مُقَطَّعه یاء و سین آغاز می‌شود؛ لذا این سوره را یاسین می‌نامند. همچنین این سوره را سوره «حبیب نجار» نیز نامیده‌اند؛ چراکه داستان حبیب نجار در آیات ۱۳ تا ۳۰ آمده است.[۲] نام‌های دیگر این سوره «قاضیه» به علت برآورده کردن حاجات، «العظیمه عندالله».[۳] «مُعَمَّه» و «المُدافعة القاضیة» است؛ زیرا خیر دنیا و آخرت را برای تلاوت کنندگان این سوره به ارمغان می‌آورد و بدی‌ها و زشتی‌ها را از آن‌ها دفع می‌کند و هر حاجتی را برایش برآورده می‌سازد. و همچنین از ششمین امام شیعیان، جعفر صادق نقل شده است که سوره یس به عنوان «ریحانة القرآن» است.[۴]
شأن نزول
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره یس، سی و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره جن و پیش از سوره فرقان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره یس، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۵]
پانویس
ارجاعات
- ↑ «سوره یس». دانشنامه اسلامی.
- ↑ دانش نامه قران و قرآن پژوهی، ۲: ۱۲۴۷.
- ↑ مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
- ↑ ویکی شیعه.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره یس»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۸۰.