جبرئیل: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(←منابع: تکمیل منبع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''جبرئیل''' از ملائکه خداوند است که [[قرآن]] وظیفه اصلی آن را پیام‌آوری [[وحی]] برشمرده، اما در مورد کیفیت آن اختلاف نظر وجود دارد.{{پنک|کرمی|آقایی|۱۳۸۴|ص=۵۹۹}} | '''جبرئیل''' در باور [[مسلمان|مسلمانان]]، از [[فرشته|ملائکه]] [[خدا|خداوند]] است که [[قرآن]] وظیفه اصلی آن را پیام‌آوری [[وحی]] برشمرده، اما در مورد کیفیت آن اختلاف نظر وجود دارد.{{پنک|کرمی|آقایی|۱۳۸۴|ص=۵۹۹}} | ||
اصل واژه جبرئیل از [[عبری]] است که ظاهراً به صورت [[سریانی|سریانی‌اش]] به [[عربی]] راه یافته. این واژه از دو بخش «جَبر» به معنای پادشاه، بنده، شجاع، مرد و «ایل» که اسمی از اسامی | == در لغت == | ||
اصل واژه جبرئیل از [[عبری]] است که ظاهراً به صورت [[سریانی|سریانی‌اش]] به [[عربی]] راه یافته. این واژه از دو بخش «جَبر» به معنای پادشاه، بنده، شجاع، مرد و «ایل» که اسمی از اسامی خداوند در زبان عبری است تشکیل شده؛ لذا این واژه همچون [[میکائیل]] و [[اسرافیل]] از دو بخش مرکب شده و به معنای «مرد خدا» یا «بنده خدا» است.{{پنک|کرمی|آقایی|۱۳۸۴|ص=۵۹۹}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۱: | ||
* {{یادکرد ژورنال|ژورنال=دانشنامه جهان اسلام|جلد=9|عنوان=جبرئیل (در قرآن و حدیث)|نام1=طیّبه|نام خانوادگی1=کرمی|نام2=سید علی|نام خانوادگی2=آقایی|سال=1384}} | * {{یادکرد ژورنال|ژورنال=دانشنامه جهان اسلام|جلد=9|عنوان=جبرئیل (در قرآن و حدیث)|نام1=طیّبه|نام خانوادگی1=کرمی|نام2=سید علی|نام خانوادگی2=آقایی|سال=1384}} | ||
{{شخصیت‌ها و اعلام قرآنی}} | {{شخصیت‌ها و اعلام قرآنی}} | ||
{{فرشتگان در ادیان ابراهیمی}} | {{فرشتگان در ادیان ابراهیمی}} | ||
{{ | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:جبرئیل| ]] | [[رده:جبرئیل| ]] | ||
نسخهٔ ۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۱۶
جبرئیل در باور مسلمانان، از ملائکه خداوند است که قرآن وظیفه اصلی آن را پیام‌آوری وحی برشمرده، اما در مورد کیفیت آن اختلاف نظر وجود دارد.[۱]
در لغت
اصل واژه جبرئیل از عبری است که ظاهراً به صورت سریانی‌اش به عربی راه یافته. این واژه از دو بخش «جَبر» به معنای پادشاه، بنده، شجاع، مرد و «ایل» که اسمی از اسامی خداوند در زبان عبری است تشکیل شده؛ لذا این واژه همچون میکائیل و اسرافیل از دو بخش مرکب شده و به معنای «مرد خدا» یا «بنده خدا» است.[۱]
پانویس
ارجاعات
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ کرمی و آقایی ۱۳۸۴، ص. ۵۹۹.
منابع
- کرمی، طیّبه؛ آقایی، سید علی (۱۳۸۴). «جبرئیل (در قرآن و حدیث)». دانشنامه جهان اسلام. ۹.