عین‌الله محمودی همدانی

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
افسر

عین‌الله خان محمودی همدانی
نام تولدعین‌الله محمودی
نام(های) دیگرعین‌الله خان همدانی
زاده۱۲۷۵
همدان، ایران
درگذشته۱۵ آذر ۱۳۴۷
تهران، ایران
مدفن
وفاداری ایران
درجهافسر
یگانپرونده:IIG Logo (Old).svg ژاندارمری و ارتش
فرماندهیتیر قزاق همدان
معاونت ژاندارمری همدان
جنگ‌ها و عملیات‌هاجنگ جهانی اول
جبهه ایران
نبرد قصرشیرین
نبرد سرپل ذهاب
نشان‌هاپرونده:Third Isfand Decoration Ribbon Bar - Imperial Iran.svg نشان سوم اسفند

پرونده:Farr Medal Ribbon Bar - Imperial Iran.svg مدال فر
پرونده:Military Service Decoration (3rd Class) Ribbon Bar - Imperial Iran.svg نشان خدمت نظامی
پرونده:Order of Military Merit Supreme Grade (2nd Class) Ribbon Bar - Imperial Iran.svg نشان لیاقت نظامی (ایران)

پرونده:PTT Ministry Decoration Ribbon Bar - Imperial Iran.svg نشان پست و تلگراف
همسر(ان)عالمتاج رضایی
کارهای دیگرگسترش صنعت و خطوط تلفن

عین‌الله محمودی معروف به افسر عین‌الله خان همدانی (زاده ۱۲۷۵، همدان- درگذشته ۱۵ آذر ۱۳۴۷ ،تهران) آزادی‌خواه، افسر نظامی، کارآفرین، مهندس و از نخستین بنیان‌گذاران گسترش خطوط تلفن و مخابرات در ایران بود. از این رو برخی از مردم او را پدر صنعت مخابرات ایران می‌دانند.

زندگی

در سال ۱۲۹۷ پس از برکناری کلنل کلرژه که برای سر و سامان دادن به قوای قزاق پس از اشغال ایران در جنگ جهانی اول آمده بود و روی کار آمدن وسولد استاروسلسکی،[۱] در هنگامی که رضاخان به فرماندهی آتریاد (تیپ) همدان با درجه میرپنج یا سرتیپ منصوب شد، او به فرماندهی تیر آتریاد رسید.[۲]

قرارداد ۱۹۱۹ میان بریتانیا و دولت وثوق‌الدوله در همین خلال (سال ۱۲۹۸) بسته شد.[۳] اندکی پس از آن، بریتانیا تصمیم گرفت نیروهای خود در خاورمیانه را کاهش دهد که باعث شد جرج کرزن که به سختی از قرارداد ۱۹۱۹ طرفداری می‌کرد، فشار خود بر دولت ایران و نیز هرمان نورمن برای تصویب آن عهدنامه را بیشتر کند. این درحالی بود که بلشویک‌ها روس‌های سفید را شکست دادند و سربازانشان وارد ایران شدند که موضع جنبش جنگل را تقویت کرد. مطابق یکی از بندهای قرارداد ۱۹۱۹، نظامیان ایرانی نمی‌توانستند به درجه‌ای بالاتر از سرگرد برسند. به همین خاطر، عین‌الله خان در این برهه زمانی با کاهش درجه و محدودیت در حقوق مواجه شد. در این زمان بود که ژنرال ادموند آیرونساید در آذر ۱۲۹۹ با مأموریت ساماندهی به خروج نیروهای بریتانیایی، وارد ایران شد.[۴]

پانویس

ارجاعات

  1. تاریخ بیست ساله ایران. حسین مکی. نشر ناشر. ۱۳۶۳ تهران
  2. Ghani, Iran and the Rise of the Reza Shah: From Qajar Collapse to Pahlavi Power, 163.
  3. Afkhami, The Life and Times of the Shah, 10.
  4. Afkhami, The Life and Times of the Shah, 12–13.

منابع

Saikal, Amin (1991). "Iranian Foreign Policty, 1921–1979". The Cambridge History of Iran (به انگلیسی). Cambridge University Press. p. 426–456.
    • Maclachlan, K.C. (1991). "Economic Development, 1921–1979". The Cambridge History of Iran (به انگلیسی). Cambridge University Press. p. 608–638.
  • Amanat, Abbas (2017). Iran: A Modern History (به انگلیسی). Yale University Press.
  • Abrahamian, Ervand (2008). A History of Modern Iran (به انگلیسی). Cambridge University Press.
  • Abrahamian, Ervand (1982). Iran Between Two Revolutions (به انگلیسی). Princeton University Press.
  • Cronin, Stephanie (2003). The Making of Modern Iran: State and Society Under Riza Shah, 1921-1941 (به انگلیسی). RoutledgeCurzon.
  • Afkhami, Gholam Reza (2009). The Life and Times of the Shah (به انگلیسی). University of California Press.
  • Keddie, Nikki R. (1999). Qajar Iran and the Rise of Reza Khan, 1796-1925 (به انگلیسی). Mazda Publishers.
  • Ghani, Cyrus (2001). Iran and the Rise of the Reza Shah: From Qajar Collapse to Pahlavi Power (به انگلیسی). I. B. Tauris.

الگو:روابط ایران و روسیهالگو:روابط ایران و بریتانیاالگو:ارتباطات و فناوری اطلاعات در ایرانالگو:مخابرات