معاویه
معاویه بن ابیسفیان | |||||
---|---|---|---|---|---|
اولین خلیفه اموی | |||||
خلافت | ۴۱–۶۰ ه.ق ۶۶۱–۶۸۰ م | ||||
پیشین | حسن بن علی علی بن ابی طالب | ||||
جانشین | یزید یکم | ||||
متولد | ۱۵ ق. ه | ||||
درگذشته | ۲۹ رجب ۶۰ ۲۹ آوریل یا ۱ می ۶۸۰ (۷۷–۷۸ سال) | ||||
آرامگاه | |||||
همسر(ان) | میسون بنت بحدل | ||||
فرزند(ان) | یزید | ||||
| |||||
دودمان | امویان | ||||
پدر | ابوسفیان بن حرب | ||||
مادر | هند بنت عتبه |
معاویة بن ابیسفیان یا معاویه اول یا صرفاً معاویه، مؤسس خاندان بنی امیه در شام از ۴۱ تا ۶۰ هجری قمری (۶۶۱–۶۸۰ میلادی) حکومت کرد. پدر او ابیسفیان و مادرش هند بود که معروف به «هند جگر خوار» است. گفته شده که او ۵، ۷ یا ۱۳ سال قبل از اعلام پیامبری محمد (ص) (در ۶۱۰ میلادی) بدنیا آمده و هنگامی که در رجب ۶۰ هجری (آوریل-مه ۶۸۰ میلادی) مرد ۷۳، ۷۵، ۷۸، ۸۰ یا ۸۵ سال داشته است. پدر او از شخصیتهای شناخته شده در دوران پیشا اسلام مکه و در آنجا رهبر عبد شمس بوده که جنگ را احد در ۳ هجری (۶۲۵ میلادی) فرماندهی کرده است. در همین جنگ احد بود که مادر معاویه یعنی هند جگر عموی پیامبر، حمزه را به عنوان انتقام جوید.[۱]
ارجاعات
- ↑ Bosworth, Donzel & Heinrichs 1993, pp. 263–264.
منابع
- Bosworth, C. E.; Donzel, E. van; Heinrichs, W. P., eds. (1993). The Encyclopedia of Islam. Vol. 7. Brill.