بدون پیوند
بدون رده
بدون تصویر
غیراستاندارد
نیازمند به ویراستاری
مقابله‌نشده با دانشنامه‌ها

سعد (غلام عمرو بن خالد)

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۶ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سعد (غلام عمرو بن خالد صیداوی)
متولدعراق
وفاتعاشورای ۶۱ ه‍. ق
کربلا، عراق
شناخته‌شده برایحضور در نبرد کربلا
مخالف(ها)بنی امیه
دیناسلام

سعد (سعید) غلام عمرو بن خالد صیداوی، از جمله افراد سپاه حسین بن علی بود که در نبرد واقعه کربلا کشته شد.

معرفی

سعدیا سعید[۱][۲]، غلام ابوخالد عمرو بن خالد صیداوی، نام پدرش مشخص نیست اما به نقل از محسن امین در اعیان الشیعه،‌ نام پدرش را عبدالله است.[۳] نام مولای او را عمرو[۴] یا عمر بن خالد[۵] گفته‌اند.

حضور در نبرد کربلا

سعد به همراه مولای خود عمرو بن خالد جز افرادی بودند که از کوفه خارج شده و با راهنمایی طرماح در منزلگاه عذیب‌الهجانات به حسین بن علی پیوستند، حر قصد بازگرداندن آنها را داشت که حسین مانع او شد.[۶]

نحوه مرگ

او در روز عاشورا به همراه چهار نفر دیگری که همراهش در منزلگاه عذیب به حسین پیوسته بودند، به سپاه عمر سعد حمله کردند. سپاه دشمن آنان را محاصره کرده و راه بازگشت را بر آنها بست. عباس بن علی به کمک آنها آمد و نجات یافتند. در حمله دوم با سپاه دشمن جنگیدند تا همگی کشته شدند[۷]،‌ عمرو بن خالد نیز در این حمله همراه سعد کشته شد.[۸]

بعد از کشته شدن سعد، حسین بن علی برای او و کسانی که همراه او بودند چندین مرتبه طلب رحمت کرد[۹]. آنچه که در نقل‌ها موجود است سعد همان کسی است که در زیارت رجبیه با عنوان «سلام بر عمرو بن خلف و مولای او سعید» یاد شده است و خلف ثبت اشتباه خالد است.[۱۰]

محل دفن

او در مقبره جمعی کشته‌شدگان کربلا در کشور عراق در کنار محل دفن حسین بن علی، مدفون است.

پی‌نوشت

  1. رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص74.
  2. تاریخ طبری، ج5، ص455.
  3. امین، اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۲۵.
  4. ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۷۴.
  5. طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۴۶؛ ابومخنف، وقعه الطف، ص۲۳۹-۲۳۸.
  6. بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۷۲.
  7. ابومخنف، وقعه الطف، ص۲۳۹-۲۳۸.
  8. طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۴۶؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۷۴.
  9. برای تفصیل بیشتر ر.ک :تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق /1962 –1967 م، ج5، ص446؛ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق، ص74.
  10. انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص101.

منبع

  • ابومخنف کوفی، وقعة الطف، جامعه مدرسین، چ: سوم، قم، ۱۴۱۷ق.
  • ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، دارصادر، بیروت، ۱۳۸۵ق/۱۹۶۵م.
  • امین، سید محسن، أعیان الشیعة، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۴۰۶ق.
  • بلاذری، احمد بن یحیی، انساب‌الأشراف(ج۳)، تحقیق: محمدباقر محمودی، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۹۷۷ق/۱۳۹۷م.
  • سماوی، محمد بن طاهر، ابصارالعین فی أنصارالحسین، دانشگاه شهید محلاتی، قم، ۱۴۱۹ق.
  • طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق: محمدأبوالفضل ابراهیم، دارالتراث، بیروت، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.
  • مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ۳۱۵-۳۱۶.