سوره حشر
| سوره حشر | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | 59 | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره حشر، پنجاه و نهمین سوره از قرآن است، در لغت به معنای «جمع شدن» و «انجام کار جمعی» است. کلمه حشر در دو جا به کار رفته است، سوره ق و آیه ۲ حشر. این سوره از یک واقعه برداشت شده است، در واقع پس از خیانت و نقض پیمان بنی‌نضیر، که مسلمانان آن‌ها را از اطراف مدینه بیرون راندند؛ لذا نام دیگر این سوره «بنی‌نضیر» است. از برجسته‌ترین آیه‌های این سوره می‌توان به هفت آیه آخر آن اشاره کرد.[۱]
منابع
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۴). «سوره حشر». فرهنگ نامه علوم قرآن. پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.