بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

محمد در فرهنگ غرب

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۲۴ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نقاشی «موعظه محمد» اثر گریگوری گاگارین (۱۸۴۰–۱۸۵۰) نقاشی روسی

نمود محمد در فرهنگ غرب، در طول دوران‌های مختلف زمانی متفاوت بوده است. او در ابتدا مورد انتقادهای شدید و جانبدارانه غربیان قرار می‌گرفت و بعدها با مطالعات بیشتر در زمینه زندگانی او، به عنوان یک بنیان‌گذار بزرگ در دنیا شناخته شد.

محمد در دوران‌های مختلف

در قرون وسطی، محمد در تصور عمومی غربی‌ها، بت یا خدایی پرستیده شده توسط مسلمانان پنداشته می‌شد. پس از اصلاحات پروتستانی، تصور غرب از محمد تغییر کرد، و در نگاه عمومی آنان به محمد، به شخصی متقلب، مکار و خودخواهی تبدیل شد. نوشته‌های غربی از قرن ۱۸ میلادی به بعد، تحلیل‌های تاریخی‌تری از محمد ارائه می‌کردند که عموماً ادعای پیامبری او را رد می‌کرد. این نوشته‌ها آغشته به فلسفه غربی و تأثیرپذیرفته از الهیاتی بود که نویسندگان این اثرها به آن‌ها اعتقاد داشتند. بسیاری از این مطالعات بر پایه تحقیقات تاریخی زیادی بنا می‌شدند و توجه بیشتری به عوامل انسانی، تاریخی، اقتصادی و سیاسی در مقایسه با عوامل مذهبی، الهی یا روحانی داشتند.[۱][۲] از قرن نوزدهم به بعد، محققان غربی به تحقیق در منابع کلاسیک عربی مشغول شدند، اما در این تحقیقات، گزارش زندگی‌نامه محمد با تعصبات همراه بود و بی‌طرفی رعایت نمی‌شد.[۳]

پس از قرن بیستم

تنها در نیمه دوم قرن بیستم میلادی، نویسندگان غربی آگاهی بیشتری از اهمیت واقعیت‌های مذهبی و روحی که در زندگی بنیان‌گذاران مذاهب عمدهٔ دنیا وجود دارد به دست آوردند و موفق به ترکیب پژوهش دقیق به همراه یکدلی با موضوعی که آن را بررسی می‌کنند شدند.[۴][۵] به گفتهٔ ویلیام مونتگمری وات و ریچارد بل، نویسنده‌های معاصر عموماً این نظر را که محمد عمداً پیروانش را فریب داده است رد می‌کنند و معتقد به صداقت کامل و حسن نیت او هستند.[۶] در نظر مونتگمری وات، صداقت کامل البته لزوماً درستی را ایجاب نمی‌کند؛ به عقیده او، محمد ممکن است آنچه در ضمیر ناخودآگاهش بوده است را با وحی الهی اشتباه گرفته باشد. به باور وات، تحمل مشقت‌ها جهت رسیدن به هدفش، زمانی که هیچ توجیه عقلانی برای امیدواری وجود نداشت، صداقت محمد را نشان می‌دهد[۷] و فرض عدم صداقت محمد درک ظهور و توسعه اسلام را ناممکن می‌سازد.[۸] به گفتهٔ آلفورد ولش دلیل تأثیر زیاد محمد و موفقیت او اعتقاد خدشه‌ناپذیر او به مأموریتش بود.[۹]

پانویس

یادداشت‌ها

ارجاعات

منابع

  • Nasr, Seyyed Hossein (2012). "ʿAlī". Encyclopædia Britanica (به انگلیسی). Retrieved 22 January 2019.
  • Nasr, Seyyed Hossein (2005). "Muhammad". Encyclopædia Britanica (به انگلیسی). Archived from the original on 29 March 2016.
  • Noth, A.; Ehlert, Trude (1986). "Muḥammad: The Prophet's image in Europe and the West". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 1 (2rd ed.). Leiden: E. J. Brill. p. ۳۷۷–۳۸۷.
  • Schimmel, Annemarie (1984). And Muhammad Is His Messenger (به انگلیسی).
  • Watt, William Montgomery (1961). Muhammad: Prophet and Statesman (به انگلیسی). Oxford University Press.
  • Buhl, Frants; Welch, Alford T. (1993). "Muḥammad". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 7 (2nd ed.). Leiden: E. J. Brill.