محمد بن موسی بن جعفر

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۱ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (انتقال از نبح)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
محمد بن موسی الکاظم سبزقبا
نمایی از داخل آرامگاه سبزقبا
پرونده:ورودی ضریح سبزقبا.jpg
وفات۱۸۳ هجری قمری
مدفندزفول
والدین
پرونده:Sabzeghaba.jpg
بقعه سبزقبا، آرامگاه محمد بن موسی الکاظم

محمد بن موسی کاظم ملقب به سبزقبا از فرزندان امام هفتم شیعیان و برادر تنی علی بن موسی الرضا امام هشتم شیعیان می‌باشد. او بر اثر نبود آزادی سیاسی و عقیدتی در دوران خلفای عباسی و همچنین برای ترویج افکار پدرش موسی کاظم و امامت برادرش علی بن موسی الرضا مدینه را ترک کرد. محمد بن موسی کاظم در آغاز به بصره و سپس به خرمشهر (کنونی) رفت. و سرانجام در دزفول اقامت گزید و تا آخر عمر خود در آنجا ماند. مقبره او که به صورت یک زیارتگاه است در دزفول قرار دارد.[۱][۲]

لقب سبزقبا

محمد بن موسی کاظم علاقه‌مند به لباس سبز بود و از لباس‌هایی به این رنگ استفاده می‌کرد که مختص علویان (فرزندان علی بن ابی طالب) بود. و به همین سبب به سبزقبا شهرت یافت و در دزفول به همین نام از او یاد می‌شود.[۳]

زندگی‌نامه و درگذشت

از محدث کبیر سید نعمت‌الله جزایری در کتاب المجموعه، قریب این مضمون نقل است که سید محمد سبزقبا در زمان هارون [[File:ضریح سبزقبا.jpg|thumb|نمایی از داخل آرامگاه سبزقبا]]رشید عباسی بوده و از فرزندان موسی بن جعفر امام هفتم شیعیان و برادر تنی علی ابن موسی الرضا امام هشتم شیعیان است که بر اثر ظلم و جور خاندان عباسی و به قصد تبلیغ افکار پدر و ترویج امامت برادرش از مدینه خارج شد و پس از گذشتن از بیابان‌های بی آب و علف و سوزان شبه جزیره عربستان از بصره به خرمشهر و از آنجا به اهواز و سپس وارد شهر دزفول شده‌است. ایشان میهمان زنی به نام «زبیده خاتون» می‌شود که فرزند مریضی دارد. (صاحب همین خانه است که محل قبر اوست) و می‌بیند او به درب خانه ایستاده و می‌گوید خدایا به حق صاحب روز غدیر مریض مرا شفا بده. سید محمد هنگامی که مشاهده می‌کند که این زن شیعه است از او تقاضای پناهندگی می‌کند و زبیده به او پناه می‌دهد. اتفاقاً دختری در خانه دارد که مریض است فرزند این زن به واسطه کرامت سید شفا پیدا می‌کند زبیده خاتون از سید درخواست ماندن و اقامت می‌کند و حضرت سبزقبا (علیه السلام) پذیرفته و بعد از سه روز که میهمان آن زن بود، به شغل سقایت مشغول شد و با مشک از رودخانه برای مردم آب می‌آورد و هر مریضی که از دست با برکت این سید شریف و عالم جلیل القدر آب می‌نوشید فوراً شفا می‌یافت. چون اکثر اوقات مانند دیگر علویان لباس سبز بر تن می‌کرد او را سبزقبا می‌گفتند. اما بعد از گذشت شش ماه اجل مهلت نداده و در حالی که تنها ۱۹ بهار از عمر آن بزرگوار می‌گذرد ایشان وفات می‌یابند.[۴]

منابع

  1. «سفر کاروان شیعیان لس‌آنجلس آمریکا به دزفول».
  2. «حل مشکلات اجتماعی و فرهنگی حرم سبزقبای دزفول». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۷ فوریه ۲۰۱۵.
  3. «معرفی آستان مقدس امامزاده سیدمحمد سبزقبا (علیه السلام) ـ دزفول». www.emamzadegan.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۳.
  4. «آستان مقدس امامزاده سیدمحمد سبزقبا (علیه السلام) ـ دزفول». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۹.